Voor even juf

Corona, al bijna twee jaar onder ons. Dachten we er even vanaf te zijn door de vaccinaties en mochten we weer heel veel vanaf september. Nu blijkt dat we er helemaal niet van af zijn. Sterker nog, record na record wordt gebroken wat betreft besmettingen. Discussies, vaccinaties, 2 G, QR codes, rellen, quarantaine, mondkapje, anderhalve meter, handen wassen, lockdown….dagelijks wordt je ermee gebombardeerd op tv.Soms denk ik er maar niet meer naar te kijken of te luisteren, maar toch blijft het een soort van dringend aanwezig in de media en kijk ik toch. Morgen wordt het weer spannend met een nieuwe vervroegde persconferentie.

Tot nu toe [ afkloppen] is in onze cirkel nog steeds niemand besmet geraakt. Getest is er regelmatig maar negatief.Iedereen is wel gevaccineerd.

School

de handenwasstraat op het schoolplein van kleindochters

Vorige week hielp ik op school bij de kleindochters. Er was toen nog geen sprake van een besmetting op die school. Inmiddels zit de klas van onze oudste kleindochter in quarantaine vanwege besmettingen. Klas van schoondochter, die juf is, zit ook in quarantaine. Het digitaal lesgeven is weer opgestart.

Voor even juf

Deze week paste ik twee keer op de oudste die dus niet naar school mocht, maar geen klachten had. Ik was weer even thuisjuf, net als vorig jaar in de lockdownperiode. Toen ik jong was, wilde ik graag juf worden.Was ook aangenomen op de pedagogische academie. Er was toen in de jaren zeventig grote werkloosheid in het onderwijs en uiteindelijk hakte ik de knoop door geen juf te worden maar verpleegkundige.

De jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw werden gekenmerkt door overschotten aan leraren, zowel in
het po als vo. Als hoofdoorzaken hiervan werd gewezen op (1) de destijds sterke daling van het
aantal kinderen en (2) een jarenlang te hoog aanbod van leraren (te veel afgestudeerden van de
lerarenopleidingen).

Voor even juf zijn voor kleindochter vind ik dus helemaal leuk. Veel zin in schoolwerkjes maken had ze niet, maar met de belofte dat we daarna iets leuks zouden doen, ging ze aan de slag.

De werkjes zijn leuk en hebben allemaal met Sint en Piet te maken, dus dat stimuleert wel. Dus al met al had ze ze allemaal zo klaar. Als je goed kijkt zie je dat oma juf het ook nog verkeerd had verteld, de eerste letter van het woord moest rood en ik had geel gezegd☻☻

Daarna gingen we spelletjes doen, waarbij ze bij Rummycub al goed vals probeert te spelen.

2020, wat een bijzonder jaar

De wereld staat op zijn kop door Corona en maakte 2020 tot een bijzonder jaar. In het begin dachten we nog dat het zo over zou zijn. Maar na een poosje bleek dat het een langdurige kwestie zou worden.Wij zaten in het voorjaar 8 weken thuis, zagen niemand, bezochten niemand.We hadden allemaal een Coronakapsel.Gelukkig konden we naar onze volkstuin om onze zinnen te verzetten en nog nooit waren we zo blij met dat kleine stukje grond.

Na de lockdown in het voorjaar, werd alles weer wat “normaler”. We raakten gewend aan alle adviezen, anderhalve meter afstand, geen handen schudden, niet knuffelen, je handen stuk wassen, niet onnodig ergens heen gaan, zeker niet samen en tot slot de mondkapjesplicht.Bizar toch allemaal, wie had er ooit gedacht dat dit zou gebeuren.

Het leek of alles anders werd, we zagen de verschrikkelijke beelden van ziekenhuizen, er waren geen Olympische Spelen, geen volle concertzalen, stadions, geen overvolle terrassen in de zomer, er voeren geen cruiseschepen meer over de rivier langs ons huis, noem het allemaal maar op…..

Mijn moeder van 82 kon op 23 maart voor het eerst in haar leven geen verjaardag vieren.Er mocht geen bezoek komen, we durfden het ook niet aan, zo angstig voor het onbekende virus waren wij.Voor het eerst waren er geen eindexamens en kregen schoolkinderen thuisonderwijs. Onze kleindochter van toen net 4 jaar zat net 14 dagen op school en moest toen via de laptop haar opdrachtjes krijgen van de juf….. Er kwamen tijdelijke wetten, noodverordeningen,reisadviezen in kleurencodes. Ach, jullie weten het zelf allemaal ook wel.Wij prijzen ons gelukkig dat we geen besmettingen binnen onze familie hebben gehad. Vier directe buren zijn wel erg ziek geweest.

Vertier zoeken in eigen land

Het was het jaar van vertier zoeken in eigen land.Alhoewel er best veel mensen op vakantie gingen, bleven wij thuis dit jaar.Af en toe gingen we ergens een dagje heen, maar altijd drukke plekken vermijdend.We ontdekten prachtige stukjes natuur dichtbij ons huis.Ik blogde er vaak over en maakte heel veel foto’s op de wandelingen.Gek dat je in een jaar als dit pas ontdekt hoe mooi je eigen buurt is, zelfs bij ons zo vlakbij Rotterdam.

Tuin

Op onze tuin deed alles het heel goed dit jaar, het was natuurlijk ook prachtig weer.We waren er heel veel , vooral in het voorjaar.We deden veel klussen zoals schilderen van de ramen en deuren en de picknick tafel enz.Net als ieder jaar maakte ik ook daar weer honderden foto’s .

Populaire blogs

Dit is het vierde jaar dat ik blogs schrijf. Het begon heel simpel,maar gaandeweg vond ik het steeds leuker worden, zeker ook door de reacties die ik met regelmaat terug lees of terug hoor.Sommige van mijn oud collega’s die mij nog volgen, herinneren zich zeker nog dat ik altijd van de lijstjes, cijfertjes en statistieken was. Nu ik niet meer werk, kan ik het niet laten dat op deze website in de gaten te houden:

De website wordt veel gevonden op bepaalde onderwerpen, zoals de lijst hieronder laat zien.In totaal tot en met dit jaar 74599 bezoeken[ in 2017, het eerste jaar 1775]. Verbaasd ben ik echt door de hoeveelheid bezoekers op de blog over bladluis op de fruitbomen. Meer dan 14000 keer bezocht! Op 1 juni bekeken 473 mensen dit blogje.Echt heel tof! Ik had dat nooit verwacht toen ik ermee begon in 2017

TitleViews
Bladluis op de fruitbomen14,615
Bemesten met patentkali en andere meststoffen4,864
Home page / Archives3,558
Pissebedden bestrijden2,291
Kakiboom zaaien1,506
Mieren en luizen822
Waarom komen wespen op het rijpe fruit af?810
Druiven stekken809

Heel veel geblogd

Het was het jaar van de meeste blogs.Misschien dachten jullie bij het openen van jullie mail wel: daar heb je haar weer!……Ik schreef nog nooit zo vaak en zoveel blogs, totaal dit jaar 89. Komt natuurlijk door dit maffe jaar en het feit dat ik veel meer thuis zat.Maar het kwam ook doordat ik meer ging fotograferen en het steeds leuker vind mijn foto’s in een blog te laten zien.Ik vind het ook leuk bij foto’s meteen wat achtergrond informatie te geven.

Naam

Eigenlijk vind ik dat de naam van de website de lading niet meer dekt. Ik schrijf immers niet alleen meer over de volkstuin. Misschien misleidend voor sommigen. De naam wijzigen gaat niet zomaar merkte ik. Dus ik heb er wat aan toegevoegd en noem het nu Volkstuin van Bemar, blogs en [macro] fotografie.……..Misschien vinden niet alle lezers de andere onderwerpen even leuk. Ik heb geen idee.

Er abonneerden zich wel veel mensen dit jaar. Heel erg leuk en bedankt daarvoor !

Er is een vaste groep die met regelmaat reacties achterlaat, wat ik heel erg op prijs stel. Ik vind het leuk als jullie laten weten wat je ervan vindt! Van een groep die mij soms al lang volgen, weet ik simpelweg niet of ze de blogs nog wel lezen of dat die zo in de spam map belanden……….

Instagram

instagram volkstuin_bemar

Op Instagram heb ik inmiddels twee accounts. Ik ben daar niet superactief maar plaats regelmatig foto’s. Ik bemerkte daar dat mensen die mij volgen voor de foto’s van de moestuin , de macrofoto’s helemaal niet zo konden waarderen. Dus in de nieuwe account Marfotografie_macro waar ik in oktober mee begon, plaats ik nu alleen macrofoto’s…..

instagram marfotografie _macro

Strenge lockdown

Op 14 december kregen we te horen dat er een harde lockdown zou ingaan om middernacht.Geen kerstmaal met de hele familie en geen oudejaarsfeesten en vuurwerk dit jaar.

2020 was een bijzonder jaar dat de geschiedenisboeken in gaat en wij zijn onderdeel van die geschiedenis.Ik hoop dat ik oud genoeg wordt om later aan mijn kleinkinderen te vertellen hoe het was, maar dat zij jong genoeg zijn om er weinig weet van te hebben. Alhoewel onze kleindochters het over Corona hebben, denkt die van drie volgens mij dat het een persoon is.Ze zegt bv “dat mag niet van Corona hoor!”Aan de mondkapjes zijn ze ook gewend, zelfs de jongste van 16 maanden.

2019 vuurwerk te zien vanaf ons balkon

Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling toe. Volgend jaar wordt alles vast weer anders en hopelijk beter!

Tot volgend jaar!

Escape

Let eerst maar eens op jezelf……

Dat zei ik vroeger tegen de kinderen als ze iets te zeggen/klikken hadden over elkaar.Het bord op de foto hieronder zagen we onlangs op de paddenstoelen zoektocht. Het hing aan de schuur bij het Donckse bos waar we waren. In welke context het ooit opgehangen is, weet ik niet.

In deze tijd van Corona is het wel toepasselijk. Het is makkelijk commentaar te leveren op de regering of op de ander die zich niet aan de regels houdt, geen mondkapje draagt, geen afstand houdt, feestjes geeft.Allemaal verliezen we de noodzaak ervan wel eens uit het oog en gaan de fout in.Dus laten we op ons zelf letten, niet wat doe jij….Als iedereen op zichzelf let is het misschien makkelijk ons aan de regels te houden.Niet denken dat als hij het doet, mag ik het ook.

Ben jij dat?

Terwijl de landen om ons heen in lockdown gaan, mogen wij nog redelijk veel.Toch merk je goed dat het niet meer is zoals vroeger.

Het bedrijf [Pontifex certificatie ]van onze zoon is na de eerste golf aangepast aan de corona regels, stapels stoelen herinneren aan hoe het ooit was. Hij neemt veiligheidsexamens af. Zaten er in de wachtruimte vroeger 8 mensen aan 2 tafels, nu nog 2 op anderhalve meter afstand van elkaar.In de examenruimtes konden vroeger 25 man tegelijk examen af leggen, nu nog max 13 tegelijk.Er staan overal desinfectiemiddelen, luchtzuiveringsapparaten, lucht bevochtigers, handschoenen, mondkapjes, stickers met de regels,schoonmaakaftekenlijsten, looproutes etc. Gelukkig redt hij het nog steeds en kan het bedrijf blijven draaien.

Op ons dorp zijn er al zoveel winkels verdwenen.In de meeste winkels is het nauwelijks druk te noemen.Je mag er maar alleen in, dus samen leuk winkelen is er niet meer bij.Het nieuwe normaal is dat er voor winkels buiten rijen staan met mensen vermomd met mondkapje om op hun beurt naar binnen te mogen.

Bij de bakker vanmorgen hoorde ik twee mannen met mondkap aan: “Ben jij dat nou, Jan?Ja dat ben ik,ik herken jou aan je aurora[ denk dat hij aura bedoelde] anders had ik niet gezien dat jij het was met dat ding op je kop, hahah”. Het was wel grappig, maar ik moet zeggen dat ik mensen ook niet snel herken met die kapjes op.Afgelopen week moest ik echt even naar de supermarkt om wat vergeten boodschappen te halen.Er stond een oudere man voor mij , die bij alles wat de caissière zei, een paar maal aan haar vroeg wat ze zei. Het kwam door het rotding op zijn hoofd dat hij haar zo slecht kon horen……Het zat toch echt wel voor zijn mond en niet voor zijn oren ☺.

Alles went, ook de mondkapjes.Fijn is het niet, mijn bril beslaat waardoor ik in een soort mist boodschappen doe .De kleindochters vinden het allemaal al gewoon. Afgelopen week ging ik na schooltijd een poosje naar een stil natuurgebied met speelapparaten en een visvijver. Het mondkapje lag op de passagiersstoel en de jongste van drie vroeg of ik mijn mondjeskap niet op moest zetten.Als ik zeg dat ze wat afstand moeten houden van andere mensen, zeggen ze in koor, oh ja, oma, voor Corona……. Gelukkig zijn ze nog te klein om de impact van alles te beseffen en vissen ze zorgeloos met een tak in het water.

Aan huis

In onze straat staan vijf appartementencomplexen en het is een komen en gaan van witte bestelbusjes die spullen komen afleveren.Ook wij doen eraan mee, de boodschappen worden bezorgd, we bestellen kleding en cadeaus online.We kregen flyers in de bus om brood, vlees en eieren thuis te laten bezorgen. Nog even en de beroepen van vroeger komen op een moderne manier terug.In mijn jeugd had je ook de bakker aan huis, de groenteboer, de aardappelboer,de slager bracht eenmaal per week vlees, onze buurman was eierboer, mijn vader melkboer.

Escape

In het voorjaar was de tuin onze escape, het was prachtig weer en we hadden weken tijd om alle klussen te doen. Nu is het herfst en hebben we de tuin nog steeds als escape.Alleen is het weer niet meer zo lekker dat we er vaak heen gaan en bovendien zijn er nu maar weinig klusjes te doen.Toch zijn we blij dat we er heen kunnen, vandaag was het lekker zacht weer en ook al doen we niets, we gaan even kijken. Er was weer 1 muis in de val gelopen. Bij het rondje in de tuin, plukte ik de laatste bloemen en nog wat rode pepers.Thuisgekomen maakte ik weer een bloemstukje, vandaag met Lavatera, chrysant, matthiola appleblossom,dahlia, achillea, callicarpa en hedera.

Ik prijs mij gelukkig met onze escape en de ruimte die we hebben op onze coronaproof tuin.Voor nu kunnen we ook nog op pad, zoals vorige week dinsdag met de kleindochters of zoals de laatste tijd samen met mijn man de natuur in om foto’s te maken en lekker te wandelen.Jammer dat we niet samen naar bv een tuincentrum kunnen, de bouwmarkt, winkel of wat dan ook. Maar dat is niet het ergste van deze tijd.Ik houd mijn hart vast voor wat we dinsdag te horen krijgen bij de volgende persconferentie.

Lockdown of niet ?