Waar is de mol?

Woensdag ging ik even naar de tuin om wat terug te brengen naar de schuur daar. In het gras zag ik al van ver grote molshopen. Vorige week had ik ze juist allemaal plat geharkt en nu op ongeveer dezelfde plekken liggen er weer zeker 10. De grootste is zeker 40 cm in doorsnee en ook zo hoog. Op zich vind ik zo’n hoop geen probleem, maar precies op ons looppad van het hek naar schuur is het nu slalommen om de hopen heen. Een mol vangen wil ik niet perse, dus eens even uitzoeken of ik er iets tegen kan doen.

De mol

De mol (Talpa europaea) is een zoogdier in de orde van de insecteneters en brengt de grootste tijd van zijn leven onder de grond door. Hij heeft grote tot graafhanden omgevormde voorpoten waar hij uitstekend mee kan graven. De mol heeft kleine, slecht ontwikkelde ogen, maar hij is niet blind.

Ondergronds

De mol komt overal voor waar de grond geschikt is om in te graven. Voorwaarden zijn dat de bodem niet te zandig, te vochtig of te stenig is en dat er voldoende regenwormen aanwezig zijn. De bodem mag ook niet te zuur zijn. De mol wil verder niet een te hoge grondwaterstand en permanente begroeiing. Hij is zowel overdag als ’s nachts actief. Hij wisselt periodes van activiteit en rust continu af. De mol verblijft vrijwel zijn gehele leven ondergronds. Door zijn speciale rechte haarinplant kan de mol even gemakkelijk voor- als achterwaarts door de gangen bewegen. En ze kunnen goed zwemmen en klimmen.

foto BNN Vara

Molshoop

Mollen jagen ondergronds op regenwormen en andere bodemdiertjes. Aan het begin van de winter vluchten de wormen voor de kou dieper de grond in en de mol graaft er achteraan, een verdiepinkje lager dus. Dieper graven van nieuwe gangen levert grond op die ze kwijt moeten. Wanneer het weer warmer wordt, kruipen de regenwormen weer richting aardoppervlak. De mol gaat er ook dan weer achteraan, graaft nieuwe gangen en werpt dus extra hopen op. De gangen zijn eigenlijk een grote ‘grondbeestjes-val’. De nietsvermoedende prooi kruipt door de grond, komt in de gang terecht en wordt door de continu rondkruipende mol gegrepen.

Alleen

De mol leidt een solitair bestaan. Alleen in de paartijd vormen ze paartjes. De rest van het jaar leeft de mol alleen in zijn gangenstelsel. Dat stelsel verdedigt hij of zij ook flink tegen andere mollen. Daarom heeft het ook weinig zin mollen te bestrijden: als de mol geklemd is, zal er in het algemeen binnen 24 uur een nieuwe mol in zijn gangen zitten. Om het nog erger te maken, willen die nieuwkomers ook nog wel eens het overgenomen gangenstelsel bijwerken; nog meer hopen dus.

Bedreiging en bescherming

Onder de grond heeft de mol geen natuurlijke vijanden, alleen zijn eigen soortgenoten. Boven de grond wordt de mol bejaagd door onder andere uil, buizerd, blauwe reiger, ooievaar, wezel, hermelijn en vos. Andere doodsoorzaken zijn honger door droogte en verdrinking door overstromingen.
De grootste bedreiging van de mol is de mens. Veehouders, agrariërs en gazoneigenaren ervaren de gaten, gangen en molshopen op hun grasvelden als hinderlijk. Daardoor vormen allerlei vallen ook een bedreiging voor de mol. De vervolging van mollen door mensen heeft echter zelden een langdurig positief effect. Wanneer in voedselrijke bodems leefgebieden vrijkomen, worden deze namelijk weer door andere dieren gekoloniseerd.

Bestrijding

Wat ik er over lees is dat voornamelijk door het zetten van klemmen. Een buurman op onze tuin ving er zo al een flink aantal.Zo heb ik de mollen van dichtbij kunnen zien, best mooie beestjes.Knoflook zou helpen, ook carbid. Verder geluidstaven en ijzeren palen met iets eraan wat trillingen verspreid.

Wij hebben nog carbid staan, dat zou ik kunnen proberen maar de vraag is, waarheen hij zich verplaatst. Naar de andere kant van de tuin met gevolg nog meer hopen of komt hij terug zodra de carbid uitgewerkt is?

Voorlopig hark ik ze maar weer even plat. Het schijnt trouwens hele vruchtbare grond te zijn die van diep naar boven wordt gewerkt……

Op 11 en 12 februari , aankomend weekend dus, is de nationale mollentelling of meer molshopen telling. Ik ga eens even een rondje tellen in onze tuin…..

Maartse buien en voorjaarszon

Ik geloof dat iedereen het gevoel heeft dat de winter voorbij is, zodra het maart is. Als dan het zonnetje schijnt, voelt het meteen heerlijk aan.Om mij heen hoor ik iedereen verzuchten helemaal klaar te zijn met al die regen en wind.Ook ik ben het helemaal zat.Toch kunnen we nog van alles verwachten in maart en april.Er bestaan zelfs gezegden over: “Maart roert zijn staart” en “Aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed”.

Afgelopen woensdag was ik in de ochtend op de tuin, ik had geen afspraken, de zon scheen.Om mij heen tjilpten alle vogels en de koolmeesjes vlogen al rond onze nestkastjes.Het voelde echt al heerlijk aan in de zon.

In de volle grond

Ik wilde perse de tuinbonen en peultjes in de volle grond zetten. Ze waren al aardig de lucht in gegroeid in de kas.Er zat ook al een flinke bos wortels aan.De muizen zijn er toch niet meer bij gekomen op het gaas waarop ik de bak met plantjes had gezet. De tuinbonen heb ik ik in een van de verhoogde bakken gezet en meteen afgedekt met vliesdoek. Als er dan nog een keer nachtvorst komt, staan ze beschut.

Op de foto zie je gaatjes in het blad van de plantjes: ik vond de eerste naaktslak alweer die vastgekleefd zat aan een potje….

De peultjes zette ik naast de kas in de volle grond.Daar was het echt kleddernat.Misschien wel te nat voor die kleine plantjes, ik wacht het maar af.

Tuinkriebels

Allebei krijgen we nu toch wel de tuinkriebels, maar ja met die kleddernatte tuin valt daar nog niet veel in te doen. We haalden vandaag wel alvast een aantal zakken potgrond en tuingrond om bakken mee te vullen. Ook een grote zak van 25 kilo met organische meststof.Bij een tuinder in de buurt kochten we pootaardappelen, pootuien, nog wat zakjes zaden[ je kunt nooit teveel hebben!☺] en wat sla- ,peterselie-, selderij-en bloemkoolplantjes.Een paar weken geleden kochten we al wat planten die ook de grond nog in moeten,maar waren blijven staan door het slechte weer. Het zijn oa een kiwi, een zomerframboos, een braam en een citroentijm.

De sla en bloemkool staan alvast in de grond in de kas……He, lekker gevoel weer, we zijn weer begonnen!

Thuis doen de paprika plantjes het ook goed, met name de plantjes die ik in de potgrond en zaaigrond heb gezaaid. Ik heb besloten niet meer met de vermiculiet verder te gaan, want voor mij zit daar geen meerwaarde aan.De plantjes die ik daarin had gezaaid en die ik inmiddels heb overgeplant zijn duidelijk kleiner dan de anderen. Tot zover het nieuws over het zaai experiment. Een dezer dagen ga ik tomaten en aubergine zaaien en dat doe ik in de zaaigrond die ik had gekocht.

de plantjes rechts onderaan waren in de vermiculiet gezaaid en zijn zichtbaar kleiner dan de andere.

Mollen

Voor het eerst in de vier jaar dat wij de volkstuin hebben, hebben we veel last van molshopen verspreid over de tuin. Vooral mijn man ergert zich er aan, zijn hele grasveld gaat eraan….☻. Hij harkt de hopen steeds weer plat, maar als we op een andere keer weer komen, ligt er weer een molshoop[ of meerdere] ergens anders.Vanmorgen las hij echter een stukje over mollen, waaruit blijkt dat ze ook wel nuttig zijn in je tuin. Ze graven gangen, wat goed is voor de beluchting en drainage, en ze eten vele schadelijke insecten waaronder emelten (larve van de langpootmug en rozenkever), engerlingen (larve van de meikevers) en ritnaalden, maar anderzijds eten ze ook regenwormen die de structuur van de bodem verbeteren……Ik geloof dat we die nog wel genoeg over houden, want ik kwam bij het planten flinke wormen tegen.
Leuk weetje: Als in de winter de mollen boven in de grond zitten dan houd de vorst niet aan. Krijgen we strenge vorst dan trekken de regenwormen, emelten, engerlingen en ritnaalden diep de grond in waardoor de mollen mee de grond intrekken en de molshopen niet meer aan de oppervlakte zullen verschijnen. bronhttps://fruitpluktuin.nl/fruit/Fauna/zoogdieren

De natuur gaat zijn gang

Ondanks de maartse buien gaat de natuur zijn gang.Zeker als er een voorjaarszonnetje is, gaat het hard.De foto’s hieronder nam ik weer in het Zuiderpark in Den Haag toen ik daar donderdag wandelde met mijn kleinzoon.

Laten we hopen dat de regen een beetje gaat afnemen en het weer wat beter wordt. Geen maartse buien meer voor mij! Je kunt je haast niet voorstellen dat we vorig jaar in februari zo’n droge, warme periode hadden, dat we toen smachtten naar een regenbui!Het jaar daarvoor werd in februari -10 voorspeld Half maart 2019 kregen we toen nog met storm te maken.Het kan verkeren……We zullen zien wat we nog aan maartse buien krijgen of dat het voorjaarszonnetje het wint.