Rijpe kakivruchten in voorjaarstemperatuur

Geplaatst op 19 november 2020 door Margriet

Het meeste blad is nu van de kakiboom gevallen. De kakivruchten die er nu nog in hangen, lijken wel kerstballen. Vorige week had ik al een stuk of 15 vruchten geplukt. Die liggen nu in een papieren zak met een paar appels af te rijpen. Er was er maandag inmiddels eentje rijp genoeg om op te eten en die eer heb ik aan onze kleinzoon gegeven. Hij smulde er echt van, de kakivrucht was heerlijk zoet en sappig……De andere vruchten laat ik nog even hangen om verder aan de boom te rijpen, tenzij de vogels ze ook ontdekken, dan pluk ik ze af.

Een kaki moet meestal echt overrijp zijn voordat die goed eetbaar is. Dat kun je voelen door het indrukken van de schil. Als dat tot gevolg heeft dat hij een beetje glazig dan kun je hem eten. Je kunt het ook wel voelen, hij is zacht als je hem indrukt.Rijpe kaki’s kunnen in de koelkast enkele dagen tot twee weken goed blijven.Als de kaki nog niet goed rijp is en je eet hem dan, voelt het wrang aan in de mond. Dat komt door het looizuur, dat verdwijnt naar mate hij [over]rijp wordt. Je moet hem dus echt heel goed rijp laten worden.

Kakiboom

Wij kochten deze zelfbestuivende boom ongeveer 4 jaar geleden en hebben er sindsdien ieder jaar vruchten in. Het worden er ieder jaar meer. Het ras wat wij hebben is kaki cioccalotino.Onze tuinoverburen zijn stikjaloers want zij hebben nog nooit een vrucht in hun boom gehad. Ik zou ook niet weten waar dat aan ligt, mogelijk omdat ze hem ieder jaar erg drastisch snoeien.

Zelf zaaien

Als je toevallig een pit in een kakivrucht vindt, maak je hem schoon en haal al het vruchtvlees eraf. Ik had zelf twee jaar terug pitten in de vruchten maar vorig jaar helemaal niet.

Om zelf te zaaien : De pitten uit de rijpe vruchten heb ik toen goed afgespoeld en daarna 24 uur in lauw water gezet om te weken.De dag daarna heb ik ze in stekgrond gedaan, de pot afgedekt met huishoudfolie en in het raamkozijn gezet in onze slaapkamer. Dat is het meest zonnigste raam in ons huis.

Na ongeveer drie weken kwamen er groene puntjes.

Toen de plantjes wat groter waren en ik ze verhuisde naar onze volkstuin, heb ik ze te vroeg in de zon gezet. Het voorjaar was warm en daardoor zijn de plantjes verbrand.Jammer….

Voorjaar

In het voorjaar komen er in de boom kleine bloesempjes, ze vallen helemaal niet op.In de loop van de zomer zie je de vruchtjes steeds groter worden.

kakiboom, bloesem — bloesem in de kakiboom

Herfst

In de herfst krijgt de boom echt mooie kleuren, eerst verkleurd het blad geel, dan naar oranje-rood-roestbruin.

Uiteindelijk is praktisch al het blad eraf en hangen alleen de vruchten er nog in.

Gisteren heb ik geteld hoeveel er nu nog in hangen, dat zijn er nu nog eens 15. In totaal dit jaar dus bijna 40 kakivruchten, niet slecht, toch!

Bijna zomers

Gisteren was het 16 graden op de thermometer en dat op 18 november…..Het leek wel voorjaar. Toch gaat de natuur verder, soms wat verward denk ik. Gisteren zagen we een prunus in bloei, dat is wel erg vroeg. Bij onze dochter zag ik in de tuin de alliums die ik in oktober in de grond had gedaan, al boven de grond komen!Er zitten al katjes in de hazelnoot en in de aardbeienplanten zitten nog steeds bloemen en groene vruchten. Ik twijfel of ik die er niet beter uit kan knippen….Ik had glazen potten over de groene aardbeien gezet in de hoop dat ze rood zouden kleuren maar dat gebeurt toch niet.

de laatste peperstruik hangt nog vol rode pepertjes.Inmiddels heb ik er zoveel, dat ik niet meer weet wat ik ermee moet.Ik laat ze drogen om dan maar voor de leuk in een glazen pot te doen….

en nog steeds zit de lavatera vol bloemen

deze witte roos staat bij de buurvrouw in de tuin. Ik vond hem zo mooi in de zon….Ook deze roos blijft maar bloeien.

In de hazelnootstruik hangen nu al katjes, die er pas in januari horen te zijn.

pas nu worden de vijgen rijp. Dit jaar zijn ze maar heel klein gebleven.

Bloembollen

Mijn bestelde bollen zijn ook aangekomen en heb ik gisteren in potten gepoot. Witte narcissen, [@ Hetty: misschien minder oubollig dan de gele soort!], drie soorten tulpen en witte ranonkels. De potten staan nu onder kippengaas op de tuin. Het kippengaas erover zodat er geen beest bij kan komen. Ik heb nl in eerdere jaren al eens gehad dat de bollen uit mijn potten geroofd waren.Zodra ze knoppen gaan vormen, verhuis ik ze naar het balkon om er dan van te gaan genieten.Als ik ze nu al neer zou zetten, waait alle aarde uit de potten, het kan hier enorm stormen op 10 hoog.Vorig jaar dacht ik slim te zijn en had de aarde toen met mos afgedekt maar ook dat waaide weg.Volgende week plant ik de bollen in de tuin bij zoon en schoondochter. Onze kleindochter van drie hoorde over de aan huis bezorgde bloembollen voor oma en wilde die ook wel eens proeven!

Mocht je nog bloembollen willen planten is het nu wel de tijd dat te gaan doen………..Wist je trouwens dat veel van de gewone bloembollen die te koop zijn, vol pesticiden kunnen zitten en die tot sterfte kunnen zorgen bij bijen en andere insecten, ik koop daarom biologische bloembollen!

Verder door Drenthe

Geplaatst op 18 november 2020 door Margriet

Een paar jaar terug wilden we het museumdorp Orvelte al eens bezoeken.Toen stond de parkeerplaats bomvol bussen en auto’s en zijn we door gereden. Voordeel van deze Coronatijd, voor ons, is dat de buitenlandse toeristen er niet zijn. Geen bussen Chinezen enzovoorts……

Na het bezoek aan het herfstbos op het Dwingelerderveld reden we verder richting Orvelte. De parkeerplaats was leeg, dus dit keer stapten we uit. Jammer was wel dat musea dicht zijn door Corona, dus ook in Orvelte.We konden dus alleen door het dorp wandelen, er waren wel wat winkeltjes open, maar de horeca uiteraard ook niet. Zo’n bezoek is toch opeens minder sfeervol, alhoewel het heerlijk weer was, 16 graden met zon.Er liepen wat mensen, maar die waren op 2 handen te tellen….

Afijn, we konden in ieder geval overal goed bij en maakten wat foto’s in het dorp.

Het dorp is vermoedelijk ontstaan tussen de 11e en 13e eeuw. In 1967 verkreeg een deel van Orvelte de status beschermd dorpsgezicht.In het dorp staan prachtige, rietgedekte Saksische boerderijen en andere rustieke gebouwen.Op sommige van de rieten daken groeiden mooie mossen

Aan het begin van het dorp staat het tolhuis, aan de gevel hing het bord eronder

Het Tolhuis staat bij de ingang van het dorp en is in 1870 gesticht, vroeger betaalde men hier tol om verder te mogen.

Impressie van het rondje dorp:

Schapen en heidevelden

Na Orvelte reden we door via kleine weggetjes naar Veenhuizen.Onderweg zagen we veel schaapskuddes grazen op stukken heide. Wat ik begrijp is dat die schapen de heiden begrazen zodat die niet overwoekerd raken door grassen en bomen. Door de stikstofdepositie groeit bv bepaald soort gras zo snel dat de heide totaal verdrongen zou worden als de schapen dat niet opeten.

de heide is in bloei mooi,maar nu met de roestbruine kleur van de grassen toch ook.

Veenhuizen

Zo zonnig als de dag begon, al snel betrok het in de middag.Rond half 3 begon het te spetteren.Dat was toen we in Veenhuizen kwamen. Lopen ging niet meer want het plensde al snel echt hard. Dus fotograferen heb ik vanuit de auto gedaan.

Veenhuizen staat bekend om het gevangenismuseum. Jammer genoeg gesloten vanwege Corona……….

Als je in Veenhuizen bent, zie je meteen dat hier iets bijzonders is gebeurd. Het ziet er anders uit dan welke plek in Drenthe of Nederland dan ook. Statige lanen en prachtige Koloniehuizen met opschriften als Orde en Tucht en Werk en Bid. Overal vind je de unieke historie van dit dorp terug.

Veenhuizen, strafkolonie

In Veenhuizen (ook wel Hollands Siberië genaamd) en Ommerschans kwamen strafkolonies. Deze vormden een plek voor landlopers, weduwen, wezen en bedelaars, maar ook voor inwoners van de kolonie die gestraft werden omdat ze iets hadden misdaan. Vanuit tientallen plaatsen uit het hele land werden mensen hierheen gezonden.Veenhuizen kreeg drie gestichten. In 1859 nam de Rijksoverheid de gestichten van de Maatschappij over en werden de gestichten alleen nog gebruikt voor gevangenen en verpleegden. Nadat de moderne verzorgingsstaat kwam, met werkloosheidsuitkeringen en gezondheidszorg voor iedereen, was armoedebestrijding met het systeem van landbouwkoloniën niet langer nodig.In 1970 verdwenen de verpleegden en maakten de gestichten plaats voor gevangenissen.Tot 1984 was Veenhuizen een gesloten gemeenschap, het dorp was alleen toegankelijk voor gedetineerden en personeel. Het Tweede Gesticht bleef bewaard: hierin is nu het Gevangenismuseum gevestigd.[ bron www.gevangenismuseum.nl]

Het begon steeds harder te regenen dus eerder dan we gepland hadden reden we terug naar Ridderkerk. Hopelijk is het in 2021 weer beter gesteld wat betreft Corona en kunnen we het weekendje Drenthe alsnog doen en de musea bezoeken……….Drenthe is een prachtige provincie en een dag is veel te kort.

Herfstbos

Geplaatst op 16 november 2020 door Margriet

Op misschien wel de laatste mooie herfstdag vertrokken wij om 7 uur naar Drenthe.Afgelopen weekend zouden we eigenlijk een weekendje weg zijn in Hengelo. Maar door Corona hebben we dat geannuleerd.Toch kriebelde het om er even tussenuit te gaan. In plaats van een overnachting in die streek gingen we een dag naar Drenthe.Een tas met broodjes, thermoskan koffie, melk en fruit mee want er is natuurlijk geen horecagelegenheid open.Erg burgerlijk ongehoorzaam, want we moeten allemaal zoveel mogelijk thuis blijven van Mark…….

We reden eerst naar het Dwingelerderveld. Een Nationaal park van plm 37 km2. Doordat we zo vroeg waren vertrokken, waren we er ook vroeg en dat was maar goed ook.Na onze wandeling was de parkeerplaats afgeladen.

Onderweg kwamen we paddenstoelen tegen die al helemaal aan het vergaan waren. Hierna verdwijnen ze helemaal tot ze volgend jaar weer tevoorschijn komen.Mijn man vond deze wel interessant om te fotograferen

Zelf prefereer ik toch de gave exemplaren.Het seizoen loopt nu toch echt ten einde denk ik.Toch vond ik nog wat mooie exemplaren en die kan ik niet voorbij lopen. Dus voor wie dacht nu van de paddenstoelen bij mij verlost te zijn, sorry nog 1 keer: