Maandelijks archief: mei 2022

Verkeersbord

Geplaatst op door
21

Iedere week ben ik nieuwsgierig wat het thema van de photochallenge[ Satur9s] van de nieuwe week zal zijn. Ik heb nooit eerder mee gedaan aan zoiets, maar ik vind het leuk. Als het enigszins mogelijk is, probeer ik een link te maken naar onze volkstuin. Maar een verkeersbord[ het thema van deze week] naar een volkstuin?

Dit bord werd door onze dochter gemaakt in 2017 voor vaderdag

Ze vond onze tuin mediterraans aandoen en maakte het bord van Plaza Benito voor Ben omdat hij nooit weet wat hij zou willen hebben.Het bord hangt er nog steeds.

Gearchiveerd?

In mijn foto archief werd ik ook niet veel wijzer. Alhoewel ik vaak leuke plaatsnamen, zoals gisteren nog Monster en Halfweg, op borden ben tegen gekomen, heb ik er geen foto’s van.

In het Nationaal park El Teide op Tenerife zag ik dit bord, er mocht heel veel niet

Het stond aan het begin van dit pad, wat aan het eind letterlijk stopte…Maar dat haalde ik niet echt uit al die don’ts.

Vorig jaar gingen we via de Elzas naar de Ardeche, waarom ik deze foto nam, herinner ik me niet. Waarschijnlijk om aan het thuisfront te laten weten dat we goed op weg waren:
Bij gebrek aan plek voor een echt verkeersbord kan dat bord ook op de muur geschilderd worden.Dit was in een nauw straatje in Dreischor:
Geen verkeersbord maar wel grappig, gezien in museumdorp Orvelte:
Zullen deze mensen gedacht hebben dat ze op sokken niet gesnapt zouden worden in het verboden gebied?

Meer borden kon ik zo snel niet vinden……

Uitje

Zaterdag werd ik door onze dochter getrakteerd op een lunch aan het strand van Hoek van Holland. Ook al geen verkeersbord, maar een bord van het restaurant waar we aten:

Maar wel lekker gegeten, een heerlijke salade met lauwwarme zalm en makreel, zalig! Gezellig weer eens samen bijkletsen zonder dat het gesprek verstoord wordt door een kleinkind, haha. Vaak denk ik eenmaal thuis dat ik iets nog steeds niet weet omdat de aandacht tijdens het praten net even opgeëist werd door kleinzoon en we daarna weer over wat anders verder spraken.

Na de lunch liepen we nog een stuk over een geasfalteerd pad op het strand, ideaal voor mensen die slecht ter been zijn of in een rolstoel zitten. Ook voor ouders met kinderen handig, met de kinderwagen of bolderkar.Links zie je vanaf het strand de monding van de Nieuwe Waterweg .Op het eerste deel was het best al druk, maar wij liepen verder door naar rechts. Daar waren de mensen op een hand te tellen.

De eerste zonaanbidders lagen al te bakken in de zon:

Deze twee gebruinde mannen moest ik echt even fotograferen. Ze lagen er zo heerlijk relaxed bij en hadden harde housemuziek aan staan en een drankje onder handbereik.

Veel strandhuisjes in vrolijk licht blauw. We vroegen ons af of je die huurt of koopt?

Op de terugweg reden we langs deze vuurtoren. Ik las dat het een museum is, nl het Kustverlichtingsmuseum Hoek van Holland. Dit museum is gevestigd in de oude vuurtoren ‘het hoge licht’.

Vandaag rijden we weer richting tuin, daar hebben we geen verkeersbord voor nodig….. Alles zal weer water nodig hebben en de laatste tomatenplantjes moeten de grond nog in. De rest heb ik al gedaan. Er wordt deze week wat regen verwacht, dus ik ga ook nog wat zaaien in de volle grond. Ik heb nog wat bloemenzaden en kruiden, zoals dille. De dag komen we wel weer door met dit heerlijke weer op het Terrazzo Margherita

Mobiel

Geplaatst op door
23

Precies een jaar geleden ging ik weer voor het eerst op pad met mijn krukken. Na weken gips en rolstoel was ik eindelijk weer een beetje mobiel na mijn enkelfractuur en durfde ik het aan alleen een stukje te gaan lopen en te gaan fotograferen in de buurt.

Nu een jaar later ben ik nog steeds niet zo mobiel als ik zou willen. Wat valt dat tegen! In september ging ik voor de laatste controle en kwam ik op de wachtlijst om de plaat uit mijn enkel te laten verwijderen. Die plaat zorgt ervoor dat ik nog dagelijks pijn voel, dat mijn enkel dik wordt en ik nog altijd niet lang kan wandelen. Vorige week belde ik nog eens naar het ziekenhuis of ik nog wel op de wachtlijst sta, je weet tenslotte maar nooit. En ja, ik sta er nog op.Alleen zijn er twee chirurgen langdurig uit gevallen en zijn ze nu mensen aan het opereren die sinds mei vorig jaar op de wachtlijst staan. Ik vanaf september, dus dat kan nog wel gaan duren…..Allemaal te danken aan die Corona…

Gelukkig ben ik mobiel genoeg om in de tuin te werken.Vorig jaar was voor mij een half tuinseizoen verloren en moest mijn man alles alleen doen.Nu kan ik alles gelukkig weer en als ik voel dat het even genoeg is, kan ik gaan zitten en mijn been even omhoog leggen.

Droogte

Hadden we vorig jaar zo’n slakkenplaag door de nattigheid, dit jaar is het kurkdroog. De grond lijkt wel stof. Vorige week sproeiden we al een keer en vulden alle tonnen met slootwater. Dat is echt een klus, het is niet zo als in de achtertuin dat je de kraan even open zet met de tuinslang eraan. Pomp aansluiten aan meterslange zware slangen en dan water uit de sloot pompen.

Ik was van plan met zaaien in de volle grond te wachten tot het zou gaan regenen. Maar daar wachten we nu al weken op. Doordat ik nu toch maar wat ben gaan zaaien en uitplanten, moet er dagelijks water gegeven worden en sjouw ik me een breuk met al die gieters. Voor zaterdag voorspelden ze regen, dus ik had alles buiten gezet, de ramen en het plastic weggehaald van de stukken waar ik wat gezaaid had, gieters onder de overloop van de regentonnen gezet……..en wat kwam er, NIETS, NADA, GEEN DRUP.

Kleur

Toch staat de tuin er geweldig leuk bij, er bloeit al erg veel en het is een kleurig geheel. Akelei in allerlei kleuren, oranje slaapmutsjes, lievevrouwebedstro, daslook, de rode bloemen van het nagelkruid,zeepkruid, de alliumbollen. Prachtig allemaal .

Alleen het moestuingedeelte blijft achter. De geplante bietjes komen tergend langzaam wat bij. De zaden die ik in de grond deed, komen net zo langzaam uit. Eindelijk zag ik vandaag wat groene puntjes op de plek waar ik boontjes gelegd heb.

De eerste [ grootste] tomatenplantjes heb ik in de volle grond gezet, evenals de pompoenen, courgette en aubergines. Op de foto kun je goed zien hoe droog het is.

We hadden 60 stuks preiplantjes besteld en die staan inmiddels ook in de grond. wel onder doek om te voorkomen dat de preimineervlieg[ klik] weer eitjes afzet. Die komen namelijk begin mei weer uit de grond gekropen. Het doek zorgt er ook voor dat de grond eronder minder snel uitdroogt

Het aardappelgroen komt langzaam ook boven de grond. Op tv hoorde ik dat de aardappeloogst van boeren dreigt te mislukken als het niet snel gaat regenen. Een sproeiverbod in Brabant….en de grondwaterstand die alweer te laag wordt.

Luis

In de fruitbomen is ook de luis weer van de partij, maar geen nood, ook krioelt het er van de lieveheersbeestjes. Onze mobiele troepen in de tuin☺.Kleindochter Lieke riep mij woensdag dat ze allemaal baby lieveheersbeestjes zag. Het klopte, er liepen ik weet niet hoeveel larven. Knap vind ik het dat ze dat van vorig jaar onthouden heeft!.

Tegenwoordig bestrijd ik de luis niet meer, ze verdwijnen vanzelf weer.

Het belooft weer een goed kersenjaar te worden…….

In een tuin is het altijd wat, ik zal er niet over zeuren en sjouw geduldig met mijn gieters over het [bijna] landgoed wat we nu hebben. Het houdt mij mobiel zal ik maar denken.

Mobiel is het thema van de photo challenge van Satur’s9 van deze week.

Doorgeven

Geplaatst op door
11

Vandaag is het bevrijdingsdag in Nederland. Het einde van de Duitse bezetting wordt gevierd.Het verhaal van de oorlog wordt doorgegeven aan de jonge generaties van nu.

Heel toevallig kreeg ik vorige week van mijn moeder een boek wat geschreven is over de broer van mijn opa, Gerrit Visser. Het boek las ik jaren terug en we dachten dat het kwijt geraakt was, maar kwam bij mijn nichtje weer uit de kelder tevoorschijn.

De broer van mijn opa werd in Hengelo opgepakt. Hij was voorzitter van de vakbond ANMB en gemeenteraadslid in Hengelo. Een man van principes die zich heftig verzette tegen de Duitse bezetters en de opgelegde vakbondsstructuur[ Fuhrerprinzip] Hij schreef oa een artikel over het probleem Rusland, hoe actueel dat nu ook weer is, weten we maar al te goed.

Als gevolg van zijn verzet werd hij in 1941 in het voorjaar gearresteerd.

Via verschillende kampen stierf hij uiteindelijk in Wevelsburg, kamp Niederhagen.

Het boek werd geschreven door een Duits historicus Andreas Pflock. Het is zowel in het Nederlands als het Duits geschreven en bevat naast een stuk geschiedenis veel brieven die zowel legaal als illegaal verstuurd werden door Gerrit Visser, vanuit de kampen.

Ik kan mij niet herinneren of er over gesproken werd toen ik nog kind was. Ik hoorde er pas op latere leeftijd over van mijn vader die het boek had. Gek is dat, nu zou ik er allerlei vragen over kunnen stellen en er is niemand meer die het weet.

Smokkelen

In de toespraak op de Dam vertelde de 19 jarige Tiemen de Laat hoe zijn opa brieven het kamp Vugt uit smokkelde en eten en medicijnen erin. Deze broer van mijn opa verbleef in een kamp in Schoorl, maar ook daar waren moedige mensen die brieven het kamp uit smokkelden. In de brieven lees je over het leven dat hij had in de kampen.

De laatste brief is van oktober 1941, geschreven vanuit de trein onderweg naar de vernietiging.

Ik ga het boek nog een keer lezen en zal het daarna doorgeven aan onze dochter, die geïnteresseerd is in de familie geschiedenis. Op haar beurt kan zij het weer aan haar zoons doorgeven.

Opdat wij niet vergeten………..