Fotografie

Geplaatst op 31 januari 2023 door Margriet

Sinds ik de oude camera van mijn dochter kreeg, een paar jaar geleden is fotograferen steeds meer een hobby geworden. Natuurlijk hadden jullie dat nog niet door☺

Hoe de camera precies werkt en welke mogelijkheden er allemaal op zitten, wist ik eigenlijk niet. Ik fotografeerde alleen op automatische stand. Toen ik met mijn gebroken enkel gedwongen binnen moest zitten, kocht ik een paar boeken over fotograferen.

Ik heb ze gelezen maar het bleef niet hangen, soms snapte ik het gewoon ook niet. Vooral dat zelf instellen van de sluitertijd, diafragma, iso, aanpassen van de witbalans, ik er begreep er niets van. Vaak dacht ik aan het eind van de bladzijde wat heb ik nou eigenlijk gelezen? Mijn gedachten dwaalden af naar elders.

Nu we weer thuis zitten na [ en al voor] de operatie van mijn man, heb ik een online cursus gekocht. In filmpjes legt de docent alles simpel uit en kan ik met de camera in mijn hand alles mee doen. Snap ik het niet, dan zet ik het filmpje op pauze of speel ik het filmpje steeds weer af tot ik het…. jawel hoor, door heb! Dit werkt voor mij beter dan de informatie uit een boek halen.

Na iedere les zijn er opdrachten, die ik ook steeds probeerde te doen. Ongeveer honderd foto’s maakte ik van de pot narcissen op tafel.Verschillende isowaarden proberen, over-en onderbelichten, veranderen van het F getal, allerlei soorten witbalans. Inmiddels zijn de narcissen uitgebloeid en maakten plaats voor tulpen.

De opdracht met de sluitertijd, voordat die eindelijk lukte… Eerst probeerde ik het met een brandweerauto van kleinzoon Aaron, toen met een ronddraaiende babybal. Het lukte maar niet…

Gelukkig is er hier bewegend speelgoed in overvloed om te oefenen….

eindelijk had ik hem door.

Fotografie buiten

Ook de rivier naast de deur is handig om dichtbij te hebben, even oefenen met de sluitertijd en M stand, op statief. Het waaide flink langs het water, dus ik moest het statief wel goed klem zetten tegen het hek langs het water.

dit schip maakt de draai van de rivier de Lek naar de rivier de Noord. Ik vind het altijd weer knap om te zien hoe zo’n schipper dat doet

Raden

Een van de opdrachten was ook om dusdanige foto’s te maken van je woonplaats waaruit blijkt waar je woont. Omdat ik drie dagen alleen thuis was en het wel lekker was om even een frisse neus te halen, ging ik op zoek naar wat locaties. Kunnen jullie met de eerste twee foto’s hieronder raden waar ik woon?

de ruïne van het kasteel van ridder Willem van der Woude, in ons dorp. De restanten werden in 1968 opgegraven en lagen onder de moestuin van de inwoner daar naast die plek. Hij vertelde over al het puin wat hij steeds vond in zijn tuin. Een amateur archeoloog ging er eens naar kijken en zo kwam aan het licht dat het puin afkomstig was van een kasteel wat nooit afgebouwd werd. Een overstroming in 1375 legt het werk namelijk plat. In de jaren 60 werden alle stenen met hulp van schoolkinderen schoon gebikt en werd het “kasteel” opnieuw gebouwd..

Ik heb de cursus nu afgerond en meteen een nieuwe besteld, die van portretfotografie. Het lijkt mij leuk om mooie foto’s te kunnen maken van, om te beginnen, onze vier kleinkinderen. Daar kan ik flink op gaan oefenen, alhoewel die vast niet zo stil blijven staan als een vaas tulpen….

Tulpen met takken snoeihout van de perenboom die ik vrijdag snoeide

Recht tegenover mij aan tafel, achter zijn laptop bezig met zijn eigen cursus, zit mijn oefenmodel. Hij zit nog wel stil met zijn geopereerde knie, ook al zou hij het liefst de benen willen nemen als ik die camera op hem richt☺

PS

Update afvallen, -1.8 kilo in deze maand. Ben ik niet tevreden over, toch nog teveel gesnoept en te weinig bewogen.

Beestjes, klein en groot

Geplaatst op 29 januari 2023 door Margriet

In een vorig blog over beestjes in de tuin, liet ik foto’s zien van bijen, hommels en zweefvliegen. Er is natuurlijk veel meer te vinden in de tuin. Grote beestjes, minuscule diertjes, vogels en soms ook ongedierte.

Met dat laatste ben ik helemaal niet blij maar ook daar ontkom je niet aan op een volkstuincomplex. Het is tenslotte net een openlucht restaurant voor alle muizen en ook ratten. Genoeg te eten te vinden. Onze achtertuinbuurman hing[ hij heeft inmiddels de vereniging verlaten] altijd vetbollen en pinda’s op. Om de vogels te zien, die erop af komen is natuurlijk leuk. Zo zagen we in het voorjaar steeds een familie bonte spechten die al ruziënd kwamen eten. Die zijn inmiddels vertrokken, maar andere vogels zoals de parkieten, koolmezen en andere vogels bleven af en aan vliegen.

Hoe schattig ze er ook uitzien, ik vind ze doodeng en goor: ratten.

Andere opeters komen ook in de tuin, zoals in het voorjaar de fazant die ik opeens de bessen uit de struiken zag eten.

Of de duiven die zelfs op het net gaan zitten om de bessen te pikken.

De struik hierboven had ik zelf ingepakt. Soms zorgt een klein beestje ervoor dat een hele appelboom ingepakt wordt: de Spinselmot

spinselmot in het voorjaar, de appelboom was volledig ingepakt. Toch plukte ik wel 20 kilo grote gave appels uit diezelfde boom.

Weer andere beestjes die veel schade kunnen toebrengen: slakken….Zowel huisjes slakken maar zeker ook de naaktslakken kunnen jonge plantjes in no time op gegeten hebben.

Persoonlijk vind ik huisjesslakken wel iets liefs hebben, deze kan ik dan ook niet dood maken. Ik vang ze en gooi ze over de sloot heen, de paardenwei in. Onze oudste kleindochter, deze maand 7 jaar, vindt ze ook nog steeds leuk:

Insecten van allerlei soorten heb ik al vaak laten zien in blogs, dus die sla ik vandaag even over.

Onder de grond wordt ook flink voor ons gewerkt:

Soms hebben we opeens weer last van een mol, grote molshopen liggen in het gras.

Gisteren lagen er wel een stuk of 10 van die hopen aarde en heb ik alles weer glad geharkt. Manlief is na 3 dagen gisterenmiddag weer thuis gekomen uit het ziekenhuis. Gezwel eruit, nieuwe knieprothese erin, een lange revalidatie te gaan, maar misschien kan ik hem in de rolstoel nu wel meenemen naar de tuin. Gisteren voelde het alweer als voorjaar aan in de zon, het gras moet dan wel begaanbaar zijn zonder dat er van die hopen aarde liggen………

Even winters

Geplaatst op 22 januari 2023 door Margriet

Na wat natte sneeuw vrijdag was er nog wat blijven liggen en zaterdagochtend lag er weer wat rijp. Ik ging even naar de tuin en maakte wat foto’s met mijn macrolens. Even oefenen met de instellingen van de camera!

Op het bruggetje over de sloot naar het complex lag een laagje rijp. Het leek wel een kerstslinger……..

in close up ziet dat er zo uit:

De mosjes op de stenen rand zagen er ook prachtig uit. Helaas niet helemaal scherp….

Tuin

Met zo’n wit laagje ziet de tuin er een stuk leuker uit dan met al die nattigheid

Terwijl ik even stond te praten met de tuinbuurman hipte er een roodborstje bijna langs mijn benen. Ik kon hem niets te eten geven want vogels voeren mag niet ivm de ratten op het complex, dus we hebben ook niets meer liggen in de schuur. Onze tuin staat nog vol met planten met zaaddozen dus ik hoop dat er nog genoeg te eten te vinden is voor de vogels.