In de tuin zijn we rustig aan gestart, maar erg veel te fotograferen valt er nog niet. Ik sjouwde al heel wat kruiwagens met troep naar de auto, om naar de stort te brengen. Sommige hadden een flink gewicht, maar als het eenmaal rolt dan gaat het wel. En door al dat gesport ben ik inmiddels supersterk☺
Gisteren reed ik met mijn moeder naar Maassluis en parkeerde vlakbij het metrostation daar. We hadden afgesproken met dochter Romy en gingen verder met de metro naar het strand van Hoek van Holland. Spiksplinternieuw, deze couleur locale, de lijn heet Metro aan Zee. Uniek, want nergens ter wereld kun je op het strand de metro uitstappen. Het uitje was een cadeau van onze dochter en mijzelf aan mijn moeder, die in maart 85 jaar werd. Enige tijd terug vertelde ze dat ze de zee nog eens zou willen zien. Nou die zie je meteen als je het metrostation uitstapt.
Uitgang van de metro
De zon scheen, de lucht was blauw maar koud dat het was! Mensen die op het strand liepen hadden mutsen en capuchons op!
We wilden eigenlijk op het terras zitten uit de wind in de zon,maar er waren geen plekjes vrij. Dus zaten we binnen in strandpaviljoen Noord-Noord-West en genoten van alle lekkernijen die een heel aardige dame ons bracht en die ons wel op de foto wilde zetten.Ze vertelde dat sinds de opening van de metro het aanzienlijk drukker is op het strand, zelfs met slecht weer.
Zo’n high tea is natuurlijk niet best als je aan het afvallen bent, al die zoetigheden. Het was zalig dus ik sport dinsdag wel extra hard.
In mijn archief kwam ik wat foto’s tegen van gebruiksvoorwerpen die te maken hebben met gewicht. Omdat ik momenteel lekker bezig ben met mijn gewicht, begin ik met een foto van oude gewichten, die ik zag in het museum van Jopie Huisman.
Zelf heb ik thuis een houten blok met daarin meerdere koperen gewichten. Mijn vader gebruikte ze bij het afwegen van bv kaas. Op de foto hieronder zie je mijn opa. Als jonge jongen moest hij met een handkar vol gevulde melkbussen naar Rotterdam lopen om melk aan de deuren te verkopen.Ik herinner mij dat hij zelfs op hoge leeftijd nog beresterk was. Gaf hij een hand dan was je geneigd te kijken of alles er nog aan zat zo hard kneep hij.
Gewicht is belangrijk in bijvoorbeeld de haven van Bruinisse waar de vers gevangen mosselen ter plekke schoongemaakt en gepakt worden
Om het schip veilig vast te leggen aan de wal, moet zo’n touw moet wel wat gewicht kunnen hebben……….
In de Rotterdamse havens van Europoort kun je ook nogal wat zien, wat met gewicht te maken heeft.Er zijn heel wat overslagbedrijven
Het schip hieronder heet de Pioneering Spirit en is een echt zwaargewicht. We zagen het liggen op de Maasvlakte. Het is het grootste offshore constructieschip ter wereld, bijvoorbeeld om offshore platforms te verwijderen en voor de installatie van recordgewicht pijpleidingen.[ meer lezen? Klik]
Om vroeger water te pompen en de emmer omhoog te hijsen moest je best wat kracht hebben. Een pomp als deze stond vroeger in de kelder bij mijn grootouders
In de dierentuin van Rotterdam, deze neushoorn. Ze wegen tussen de 800 en 1400 kilo!
De Zeelandbrug
Aankomende week moet het dan eindelijk mooi weer gaan worden.Ik hoop ook een beetje stabieler als wat het afgelopen tijd was. Zo zonnig als het gisteren was, zo grijs is het vandaag weer en ook nog eens koud! Zin om iets in de volkstuin te gaan doen, hebben we niet. Met het zicht op deze mooie kleur blauwe druifjes sluit ik af en wens jullie fijne zondag verder!
Het weer blijft kwakkelen naar mijn idee. Vorig jaar was het prachtig weer met Pasen en brunchten we met onze kinderen en kleinkinderen in onze tuin. Dit jaar was het zaterdag wel lekker, zondag bleef lang nevelig en kil, pas in de middag brak de zon door. Vandaag was bewolkt en ook niet echt lekker te noemen. Soms voel je in de zon dat het echt wel lente is, dan blijft het weer een dag nevelig en denk je, nee toch niet? Dat het echt wel lente is, laat de natuur zelf wel zien.
Buiten de lammetjes die nu overal rondhuppelen, schieten in de bermen ook de bloemen omhoog. Nog even en dan staat alles weer in bloei. Langs de dijk waaraan wij wonen steken nu de eerste Pinksterbloemen[Cardamine pratensis] hun kopjes boven het gras uit.
In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bloeien Pinksterbloemen meestal al in april, ruim voor Pinksteren. Het is een belangrijke waardplant voor de vlinders, met name het Oranjetipje (Anthocharis cardamines) waarbij het vrouwtje in de regel steeds één eitje per plant afzet. Daarnaast is de Pinksterbloem ook waardplant voor bijvoorbeeld het klein geaderd witje.Een Oranjetipje heb ik zelf nog nooit hier in de omgeving gezien, maar ze schijnen er wel eens gespot te worden.
In de tuin zag ik zaterdag in de zon een citroenvlinder en een atalanta rondvliegen.
In onze tuin staat nog niet heel veel in bloei. Hier en daar een tulp, nog een late narcis, de aubretia en de fletten.
Wat al wel in alle pracht in bloei staat is het kleine stoofperenboompje Gieser Wildeman. Vorig jaar sloeg hij over met bloeien maar nu is het een grote bloemenwolk. Het boompje is misschien 1.50 hoog!
Onze tuin staat echt vol met onkruid.Voorgaande jaren hielden we het altijd bij maar nu is er al vanaf september amper iets gedaan en dat is te zien. Ik ben begonnen met het schoonmaken want er moet straks ook gezaaid en geplant gaan worden. Doordat het zoveel geregend heeft de laatste tijd, is het best lastig op die zware kleigrond bij ons.Met ieder onkruidje trek je een hele klont aarde mee.Dit stukje bij de rabarberplant is gedaan.
Op sommige plekken bloeit het onkruid zo leuk, dus mag het nog even blijven. Zoals bijvoorbeeld dit : Draadereprijs, oorspronkelijk uit de Kaukasus en Klein-Azië, maar is sinds 1934 in onze gazons thuisgeraakt.
Maar dit stuk moet er gaan geloven, hier moet geplant gaan worden
Ieder jaar is het gebruikelijk geweest dat de kleinkinderen paaseieren komen zoeken in onze volkstuin. Dit jaar zouden ze dat vanmiddag komen doen omdat dochter met haar gezin een weekendje weg was. Ze zou op de terugweg dan langs komen. Helaas zat het weer niet mee, Buienradar gaf regen aan vanaf een uur of drie. Na familieberaad kwam zoon maar eind van de ochtend met de kleindochters en dochter zou het weer in de gaten houden. Het regent inderdaad. Nu ik dit schrijf is het kwart over drie en regent het aardig door. Voor onze kleinzoon wordt het dan volgende week in hun eigen tuin paaseieren zoeken…
Na de eieren ging het stel aan de slag in hun “eigen tuintjes”. Onkruid eruit, harken en bloemen zaaien. Vorig jaar had ik zaden gedroogd van de bloemen uit hun tuintjes, dus die konden er nu weer in.
Af en toe komen ze een worm of pissebed tegen, die goed bekeken wordt
Ook de eerste lieveheersbeestjes worden weer gespot door het stel:
Met enig gekibbel om wie er meer zaadjes had of wie welke gieter mag, zaten de zaden erin en togen ze met vieze handen, jassen en laarzen weer huiswaarts.
Zelf zaaide ik peultjes achter deze roestige spitvorken. Ik maak mij zelf wijs dat ze hopelijk de duiven tegenhouden, die ik alweer gezien heb in de tuin…….
Verder legde ik een klein rijtje pootuitjes, maar dat was het pas. Ik ben ook laat met al het andere, ik zaaide nu pas tomaten……..Maar ja, een mens kan maar 1 ding tegelijk hè!
Tot slot nog een foto van de rozemarijn die vol paarse bloemetjes zit
