De grote Schijn

‘Tijdens De Grote Schijn laten we mensen opnieuw wegdromen. We creëerden een wondere wereld, ver weg van de realiteit waarin bezoekers – jong én oud – hun fantasie de vrije loop kunnen laten.’

Deze belofte werd zeker waar gemaakt. Zaterdagavond maakte ik de 2 kilometer lange wandeling door het Kralingse Bos met dochter, zoon en schoondochter, vriend B. en drie van de vier kleinkinderen . Ik had er niet eerder van gehoord, maar schoondochter Eva kwam met het idee dit met z’n allen te doen. Toen we aankwamen lopen zag ik al uit de verte grote paddenstoelen, helaas geen echte….

Het was bij aanvang om plm half 7 nog licht maar al snel werd het donkerder en aan het eind was het echt prachtig.

Magische wandeltocht bij De Grote Schijn

Het Kralingse Bos was omgetoverd met allemaal kleurrijke lichtjes. Verwondering tijdens de avondwandeling over de prachtige lichtobjecten. En komt dat geluid nou uit die boom? Overal in het bos hoorde je betoverende klanken, wat zorgde voor een magische wandeling! Kleinzoon Aaron vond het best spannend zei hij, zo in het donker in het bos. Kleindochters Lieke en Fleur vonden het vooral heel erg mooi.

In mij kwam het kind ook boven, ik genoot er van. Ik had mijn camera bij mij maar het was zo druk, dat ik al snel met de telefoon verder ging om foto’s te maken. De kwaliteit is niet op iedere foto goed, maar ach.

Hieronder een impressie. Zaterdag was de laatste avond dus jullie zullen moeten wachten tot de volgende editie. Ik kan het wel aanbevelen voor volgend jaar!

En zag ik het goed? Ja hoor een boomstam vol paddenstoelen:

Wat mij betreft voor herhaling vatbaar, al was het alleen al om de gezichtjes van de kleinkinderen!

Aardbeien plukken

Afgelopen maandag ging ik met mijn jongste kleinzoon van anderhalf naar een plukboerderij in het Westland. Sinds we geen volkstuin meer hebben, moet ik iets anders verzinnen om dit mannetje ook kennis te laten maken met waar het fruit en de groenten vandaan komen. We reden naar Monster naar een boerderij die Framblij heet. Mijn dochter is er al vaker geweest en vond het echt iets voor mij.

Nou dat was het zeker, helemaal mijn ding. In grote kassen groeien allerlei vruchten en groenten

Als je aankomt word je al vrolijk…je krijgt uitleg en je kunt op schoolborden bij de ingang direct zien, wat er die dag geplukt kan worden, want ze hebben 15 soorten fruit en daarnaast ook groente om te plukken! Bij elke fruitsoort hangt een bord met uitleg! Het is al aan het eind van het seizoen nu, dus er was niet heel veel keus meer, maar als je in juni/juli gaat, kan het niet op.

Als je binnen bent dan mag je een kleurig mandje uit kiezen om de plukdoos in te dragen en je krijgt een schaar en je gaat op stap. Kleinzoon staat op de foto hieronder echt te kijken van wat moet ik daar nou weer mee?


Ik was helemaal verbaasd over dit kleine mannetje, want leuk dat hij het vond! Het mandje hing ik om zijn nek en ik gaf hem de aardbeien om erin te doen. Hij had snel door wat de bedoeling was en wees toen aan welke aardbei hij wilde hebben. Zo grappig.

Nou is de belangstelling van een anderhalf jarige natuurlijk ook weer snel voorbij en we gingen verder op ontdekkingsreis, want dat was het wel voor hem. Dwars door paadjes met tomaten of druiven boven zijn hoofd, ging hij op pad en kon daar geen kwaad.

Zelf vond ik het heel leuk hoe ze de kassen hadden ingericht met overal zitjes, oude kasten met prullaria, oude ledikanten waar de knolselderijen in groeiden, wasrek met de was eraan. Er was een thee schenkerij met vers gebakken cake etc, eigen gemaakte jammetjes en zo meer en een brocantewinkeltje.

Verder voor de kinderen:

Een crossbaantje (2-4 jaar),een hele grote zandbak, een buiten speeltuin, een speelgoed hoek met poppenkast, een verkleedkist, een binnenspeeltuintje, diertjes om te knuffelen.

Mijn kleinzoon was vooral niet weg te slaan bij de kippen.

Voordat we weg gingen moest ik wel afrekenen. Beledigd dat hij was dat het mandje van zijn nek af moest en de aardbeien gewogen moesten worden! Hij had ze inmiddels zo vaak in en uit het bakje gehaald dat het bijna prut was. Al met al was het leuke ochtend zo samen en we gingen helemaal Framblij met wat [ duur betaalde] aardbeien, frambozen, courgette, aubergine, tomaten en druiven naar huis.

PS Een van jullie attendeerde mij erop dat de like knop verdwenen is. Inderdaad en ik zie hem ook nergens meer. Soms gebeuren dingen zomaar vanzelf bij WordPress, mogelijk is er een update geweest. Ik moet als ik meer tijd heb, eens alles nakijken. Een ander gaf aan geen mails te ontvangen met de melding dat er een nieuw blog is. Zijn er meer van jullie die dat hebben? Ik hoor het graag! Alvast bedankt!

Akelei enzo

In de tuin bloeien nu massaal de akeleien[ Akuilegia]. Wat ooit begon met 1 plantje heeft zich over de hele tuin verspreid. Het eerste plantje nam ik mee vanuit de tuin van mijn vader, zeker 8 jaar geleden.

Nu staan ze overal, maar bijzonder, ook in allerlei kleuren. Soms zelfs twee kleuren, zoals wit/paars en roze/wit. Ze kruisen heel makkelijk en daardoor ontstaan verschillende kleuren. In mijn tuin heel veel paarse, enkel-en dubbelbloemig. Verder lila, donker- en zachtroze, donkerpaars/bijna tegen zwart aan, wit en rood.

Akeleien zijn kruidachtige, winterharde en vaste planten. Hun bloeitijd loopt van april tot juli. Aan het begin van het voorjaar is het altijd weer een verrassing waar ze tevoorschijn komen. Omdat akelei winterhard is, hoef je qua verzorging niet veel te doen.Het is een vrolijk gezicht.

En wat ook opvallend is, is de terugkeer van de bijen en hommels.Een paar weken terug zag ik amper vliegen maar nu zijn ze massaal aanwezig, bij de akeleien, de phacelia, het kruipend zenegroen en andere bloeiende planten maar ook op de vele bloemen van de bramen.

De foto’s waren door de harde wind niet goed gelukt, maar een paar zijn toonbaar.

Als je eenmaal akelei (Aquilegia) in je tuin hebt, zul je altijd akelei in je tuin hebben. De plant zaait zichzelf uit, dus komt verschillende plekken weer op. Maar dat is wat mij betreft helemaal niet erg.   

Phacelia

Een echte bijentrekker is natuurlijk de Phacelia, hij wordt niet voor niets ook wel bijenvoer genoemd.

Vorig jaar had ik hem voor het eerst onder de druiven gezaaid. Ik had gelezen dat dit zou werken in de bestrijding van de galmijt maar ook andere schadelijke insecten.Het zaaien van Phacelia als onderbeplanting bij druiven zou ook een goede invloed hebben op de druiven. De Phacelia planten zijn stikstofbinders[ = N , en daar hebben druiven behoefte aan]. De bloemen lokken ook weer nuttige insecten [roofmijt, zweefvlieg, sluipwesp, gaasvlieg, lieveheersbeest,]die plagen in de druiven tegengaan of bestrijden zoals schadelijke insecten(rode spin, kroesmijt, cicade, druivenmot). Ik moet zeggen dat het een succes bleek want ik had geen galmijt afgelopen jaar en ook nu zie ik nog geen aangetaste bladeren.

Phacelia wordt ook gebruikt :

  • als groenbemester
  • om onkruid te weren op braakliggende grond
  • om bijen en andere bestuivers te lokken

Phacelia wordt door boeren vaak gezaaid op een stuk grond nadat het eerste gewas is geoogst. Door hier Phacelia te zaaien wordt de grond bedekt en krijgt onkruid geen of weinig kans. Na de bloei kan het door de grond gewerkt worden.

Droog

Als tuinvrouw laat je je natuurlijk niet kisten door de weersinvloeden. Maar een regenbui zou toch wel weer welkom zijn[ hoe durf ik het te schrijven na al dat geklaag over het natte voorjaar] Ik heb best eea gezaaid en geplant en dat wil wel een beetje nattigheid om te groeien. Dus loop ik met gieters langs alle kwijnende jonge plantjes. De harde wind en de zon maken dat de grond erg droog is bovenop. Aankomend weekend gaan we sproeien en alle lege regentonnen weer vullen.

Geen sport

Nu ik niet meer sport moet ik wel in beweging zien te blijven. Thuis doe ik wat oefeningen die ik geleerd heb, maar verder zit er toch een beetje de klad in. Ik ben desondanks nog wel een kilo afgevallen.

Gelukkig was daar afgelopen week de avondvierdaagse van de kleindochters en liep ik een avondje mee. Voor “de gezelligheid “appte ik naar mijn schoondochter. Nou ik heb haar niet gezien alleen aan de start en finish. We zouden ieder op 1 kind letten. De avondvierdaagse was in het dorp waar zij wonen. Een klein dorpje dus het aantal deelnemers was niet zo groot.Omdat de kleindochters iedereen kennen, renden ze constant heen en weer tussen vriendjes en vriendinnetjes om daarmee hand in hand te lopen. Ik liep dus op een straf tempo achter hen aan. Vijf kilometer, maar door het hoge tempo was ik best moe☺

De route ging die avond door een natuurgebied “het Waalbos” en was erg mooi, maar tijd om foto’s te maken had ik niet.De kleindochters liepen alle avonden mee. Ik vind het knap van ze, vooral van de jongste van vijf, best een afstand met die korte beentjes.Gisterenavond was de intocht en stonden we langs de weg met bloemen en natuurlijk een snoepketting