Zee

Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand,
ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel. 

Ik wil alleen zijn met de golven,
‘k wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist’ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.

Zee – Toon Hermans

Herfstige foto’s

Afgelopen week deed ik nog een rondje op het landgoed vlakbij ons huis. Ik wilde nog eens paddenstoelen fotograferen. Begin oktober was ik geweest maar toen waren er niet veel paddenstoelen te zien. Afgelopen week in het Mastbos zag ik er genoeg, maar nam niet veel foto’s omdat ik kabouters zocht met onze kleindochter en geen paddenstoelen.

Ik verwachtte er dus wel veel te zien in het Donckse Bos waar ik heen ging, maar niets was minder waar. Hier en daar vond ik er eentje, maar de hoeveelheden van andere jaren zeker niet.

Soms waren er toen zoveel paddenstoelen op een pad dat je er bijna niet omheen kon lopen. Nu was dat niet het geval. Een foto zoals hieronder kon ik dus niet maken

Wat dan wel? Nou kijk maar even mee naar de collage

Schijnruïne

Aan het begin van het rondje bos staat deze schijnruïne. Hij dateert uit 1777 en werd gebouwd door Jan Giudici.

Schilderij door Jonas Zeuner, 1781

Groeninx van Zoelen, een baron die in de achttiende eeuw het landgoed in eigendom had, was destijds bezig met een landschappelijke aanleg van het park bij Huys ten Donck. In die tuinen was een ruïne als sierelement, geen vreemde verschijning. Deze onder architectuur gebouwde ruïne staat er nu ruim 240 jaar later nog steeds. Veel meer dan een gevel is het niet, er achter gaat een houten berghok schuil. Als je goed kijkt aan de rechterkant van de foto, kun je dat zien.

Speelhuis

In het bos staat ook een speelhuisje, wat ik nog nooit had kunnen vinden op alle wandelingen die ik er maakte. Nu ging ik eens een ander pad in en opeens zag ik het in de verte liggen doordat de meeste bomen en struiken al behoorlijk kaal waren.

Heel veel informatie over dit speelhuisje kon ik niet terug vinden. Voor zover bekend is het, het oudste nog bestaande kinderspeelhuis als speelboerderij in Nederland. Het laat mij denken aan sprookjes zoals Hans en Grietje, Vrouw Holle….

KINDERSPEELHUIS. De “Boerenwoning”; pandje zonder verdieping onder wolfdak, deels in baksteen, deels in hout (gepotdekselde delen), de voorgevel voorzien van vlechtingen, deur en vensters met luiken; eveneens vensters met luiken in de rechterzijgevel; zolderluik in de achtergevel.

Door het raam aan de zijkant kon ik binnenkijken en zag nog wat meubeltjes staan, zelfs een open haard, maar die kreeg ik niet op de foto. Twee oude boekjes op tafel, Kareltje en Goud Elsje

Geen paddenstoelen, maar toch wat leuks ontdekt.

Herfstige foto’s

Ik maakte nog een paar herfstige foto’s, snoof de heerlijke bosgeur nog eens goed op en ging weer huiswaarts.Al met al was ik maar anderhalf uur weg, maar toch zo lekker….

mislukt en toch aardig met al die kleurenbollen