Categorie archieven: Nederland

Treasures of time

Geplaatst op door
17

Geruime tijd terug las ik bij Melodyk in een blog dat zij een dag naar Ouwehands Dierenpark gepland had met een bezoek in de avond aan de Treasures of time. Wie wilde, kon daarbij aansluiten.

Ik had al bij meer bloggers foto’s in blogs gezien van dat soort lichtshows, Bij Marylou bv in Antwerpen, pas bij Karel en Melody van de Wildlands. Ik trok de stoute schoenen aan en meldde mij  aan als deelnemer.Veel van jullie kunnen jullie je dat vast niet voorstellen maar voor mij is het een soort overwinning op mijzelf. Ik ging nooit alleen op stap met een groepje mensen die ik nooit eerder gezien had. Daarbij boekte ik ook nog eens een overnachting in een hotel. Ook voor het eerst van mijn leven in mijn eentje! Helemaal buiten mijn comfortzone☺

Veel te vroeg was ik bij het hotel, maar de kamer was vrij en ik kon dus al inchecken. Dat was wel fijn want ik had in de ochtend eerst nog examen afgenomen en zo kon ik mij even omkleden en warme kleding aantrekken. Daarna ging ik naar Ouwehands Dierenpark wat naast het hotel ligt. Ideaal!

Ik appte Melody dat ik er was, zij had mij eerder al een foto van Karel, Daphne en haarzelf geappt, dus ik wist naar wie ik uit moest kijken. Ze zouden net aan de koffie gaan en snel had ik Daphne gespot in de rij bij de koffiecorner. Die wees mij waar ik de anderen kon vinden. Na de koffie meldde ook Annemarie zich en toen waren we compleet en gingen op pad.

Ondanks dat ik geen van allen eerder had ontmoet, was het erg gezellig.Stuk voor stuk aardige mensen en ik voelde mij meteen op mijn gemak. Het leuke vond ik ook dat we allemaal van fotograferen houden, dus je zult vast veel dezelfde soort foto’s bij hen terug zien, maar misschien net vanuit een andere invalshoek of net wel of niet ingezoomd.

We liepen eerst een rondje door het park bij daglicht.We zagen niet alle dieren meer, sommige waren al in de nachtverblijven gegaan, maar ik nam genoeg foto’s.

Eind van de middag gingen we eten en na het eten was het inmiddels donker en liepen we het rondje nog een keer maar dan met de focus op alle lichtobjecten.

Als je door de tijdstunnel gegaan bent, begeef je je in het tijdperk van de dinosauriërs. We zagen metershoge lichtkunstwerken van magische planten, vulkanen en de meest bijzondere dieren. Maandenlang werkte een team van kunstenaars uit China aan de handgemaakte lichtobjecten.

Ik denk dat mijn kleinzoon Aaron het helemaal geweldig gevonden zou hebben, die is helemaal weg van Dino’s en weet er zoveel van.

Voor vandaag laat ik het hierbij. Later in de week zal ik nog meer posten over het dierenpark, de Treasures of time en ook nog over de wandeling die ik vanmorgen na het ontbijt met Karel, nog maakte over de Grebbeberg

Eerst alle foto’s verder uitzoeken en verkleinen tot het juiste formaat.

 

Lichtjes en een kasteel

Geplaatst op door
18

Gisteren ging ik samen met mijn dochter naar kasteel Duivenvoorde in Voorschoten. We zouden daar een lichtjestour doen. Lichtjes en een kasteel, dat moet wel een mooie combi zijn, toch!

We kwamen aanrijden op een aardedonker pad naar het kasteel, maar aan het eind werden we verwelkomd door allemaal brandende kaarsen langs het pad.Heel sfeervol.

Stukje geschiedenis

Tijdens de rondleiding door een gids werden er door hem allerlei wetenswaardigheden verteld. Napoleon kwam voorbij, koning Willem 1[ of was het 2?], De Spaanse bezetting, Alva, de Geuzen, de ontzetting van Den Briel, zomerhuizen, winterhuizen, en nog zoveel maar dat heb ik niet allemaal onthouden. Leeftijd hè ☻

Wat mij nog bekend klonk, is de naam Alva. Ik herinner mij dat ik op de middelbare school een opstel moet schrijven over de 80 jarige oorlog en Alva, een Spaans militair commandant en landvoogd der Nederlanden. Waarom herinner je je zoiets? In mijn geval omdat ik er als enige van de klas een 9 voor haalde en daarvoor geprezen werd. Ik was echter zo’n verlegen kind dat ik liever ter plekke de grond in was gezakt………

Duivenvoorde

Onderstaande informatie vond ik bij Wikipedia.

Duivenvoorde is een buitenplaats met een statig kasteel in de vorm van een omgracht edelmanshuis en telt totaal 23 complexonderdelen.Het ligt onder de Zuid-Hollandse plaats Voorschoten. De bouw van de huidige zeventiende-eeuwse buitenplaats was in 1631 gereed. Dit jaartal staat daarom boven de toegangsdeur. Maar het kasteel zoals we dat nu kennen was niet het eerste gebouw op deze plaats. Al in de eerste helft van de dertiende eeuw werd een versterkte middeleeuwse woontoren op de plaats van het huidige kasteel gebouwd. Het wordt al in 1226 genoemd en is een van de oudste kastelen van Zuid-Holland. Dat markeerde ook het begin van de historie van landgoed Duivenvoorde.

De buitenplaats is bijna achthonderd jaar bewoond geweest door achtereenvolgens de families Van Wassenaer, Steengracht en Schimmelpenninck van der Oye. Het huis is nooit verkocht en vererfde altijd via mannelijke óf vrouwelijke lijn – een unicum in de wereld van Nederlandse kastelen en buitenplaatsen.[ bron Wikipedia]

Wat ik wel onthouden heb, is dat de laatste mannelijke bewoner, dhr Schimmelpenninck van der Oye bij een auto ongeluk in Wassenaar om het leven is gekomen. Zijn zus erfde het kasteel met landgoed, maar had zelf geen kinderen. Zij bracht alles onder in een stichting en wilde dat het museum zou worden. En zo geschiede……

Vandaag de dag is het kasteel dus te bezoeken als museum. Het monumentale wandelpark is jaarrond te bezoeken.

Kaarslicht

We werden ontvangen in de zomerkamer van het kasteel en toen de groep van plm 15 personen compleet was gingen we kamer voor kamer het kasteel door. Het is niet erg groot maar er was genoeg te zien. Omdat het kasteel nooit verkocht is geworden, zijn alle spullen die er staan of hangen authentiek. Soms zijn er schilderijen, die in vroeger tijden verkocht zijn, weer terug gekocht. Overal stonden kaarsjes in de raamkozijnen en soms brandden kaarsen in de kroonluchters. Tassen mochten we niet mee nemen omdat ze bang waren dat je met je tas een kaars om zou gooien. Nou leek mij dat zo’n vaart niet te lopen, maar ik snap het wel. Stel dat er iets gebeurt……..Hier en daar brandden wat schemerlampen. Al met al was het een sfeervol geheel. Hieronder echte kaarsen in de kroonluchter. Je kunt op de foto ook goed zien hoe mooi het plafond en de balken zijn.

Dit weekend waren de laatste rondleidingen. Na zondag gaat de deur op slot tot april. Ik begreep dat het vooral te maken had met de kou, er is namelijk geen verwarming.

Kleine impressie

Fotograferen in het donker is niet mijn specialiteit. Ik had thuis de camera ingesteld op instellingen die ik met googelen gevonden had. Al met alk viel het mij niet tegen, maar heel veel foto’s kon ik niet maken omdat er altijd wel mensen voor het beeld stonden. Ik probeerde vaak als laatste de ruimte te verlaten, maar de gids verzocht mij vriendelijk bij de groep aan te sluiten, dus ja….

de entree:

de stamboom:

Slaapkamer

De herenkamer, tegenwoordig noemen we dat de mancave

De Blauwe kamer, het blauw verwijst naar het behang waarop blauw bamboe afgebeeld staat. Het was in die tijd in de mode doordat Japan zich meer tot Europa ging richten.

De bibliotheek met gaas voor de boeken, zodat de muizen niet aan de kostbare boeken kon knagen.

Mooie kroonluchters:

Mooie haarden en een prachtige schouw

Dit was de vroegere danszaal en nu ingericht als horeca gelegenheid

En hier eindigde de rondleiding met warme chocomelk en appeltaart met slagroom☺

Mijn dochter wil niet graag in vol ornaat op mijn blogs, dus zij is spreekwoordelijk “onthoofd”om maar in die vroegere tijden te blijven. Het was een leuk uitje zo samen naar dat kasteel met de lichtjes. Geen van twee zijn we meer gewend om zo laat op stap te zijn. Zij door kleine kinderen en ik ging nooit meer in de avond de deur uit. We zaten op de terug weg dus flink te gapen in de auto…….

Belgen?

Geplaatst op door
21

Om nog even door te gaan met een stukje geschiedenisles, vandaag speciaal voor de vele Belgische lezers onder jullie:

Op 4 augustus 1914 viel het Duitse Leger België binnen. Tijdens de maanden erna werden door de Duitse legers in totaal 5.500 Belgische burgers vermoord of standrechtelijk geëxecuteerd. Daarbij werd ook steeds het dorp of de stad waar deze slachtoffers woonden verwoest en in brand gestoken. Een massale vluchtelingenstroom kwam op gang, een miljoen Belgen ging de grens over naar Nederland.

Dit waren zowel burgers die vreesden voor het oorlogsgeweld en de wreedheden van de Duitsers als militairen gedeserteerd of van hun legereenheid afgesneden. Maar ook Belgische gedetineerden kwamen de grens over.

Deze gedetineerden kwamen uit de Belgische zuster-kolonie van Merksplas. Hun bewakers waren gevlucht. Maar waar moesten zij naar toe? Zij hadden evenmin zin de komst van de Duitsers af te wachten en trokken naar de grens. Wie zich ordentelijk meldde bij de Nederlandse grens kreeg vervoer naar een nieuw onderkomen met verpleging. Tweeduizend man kwam naar de kolonie Veenhuizen.”

De Belgen hadden het gedurende de Eerste Wereldoorlog niet gemakkelijk in de Drentse kolonie. Ze mochten niet werken en hingen noodgedwongen hele dagen rond. Timmerman: “Ze probeerden als tijdverdrijf en ter aanvulling van het menu in de grachten van Veenhuizen te vissen maar kregen het aan de stok met de plaatselijke hengelvereniging. En omdat Walen en Vlamingen samen waren ondergebracht waren vechtpartijen aan de orde van de dag.”

Toen duidelijk werd dat in België de rust enigszins weerkeerde gingen veel vluchtelingen terug naar huis. Ook de opvang in Veenhuizen stroomde leeg. De meeste Belgen waren in 1916 al lang weer thuis. Negen Belgische vluchtelingen bleven definitief in Veenhuizen.Zij stierven tijdens hun verblijf en werden in Veenhuizer koloniegrond begraven. Op de begraafplaats van Veenhuizen die ook wel het Vierde Gesticht wordt genoemd, liggen acht Belgen in door de katholieke kerk gewijde grond begraven. De begraafplaats ligt buiten het dorp op een soort heuvel[ foto onder]

De negende vluchteling was een zelfmoordenaar en die ligt helemaal achterin, in vak D, in de ongewijde aarde.Als je zelfmoord pleegt kom je dus volgens de Roomse leer niet in de hemel, omdat je je niet aan voorschriften hebt gehouden.[ bron Kees Timmerman, interview RTV Drenthe]

Ook in België is nog steeds een kolonie van Weldadigheid, nl in Wortel. Net als de Nederlandse koloniën vallen zij onder het Werelderfgoed van Unesco.

Tot slot

Tijdens de rondrit met de boevenbus, zagen we een aantal plekken waar we graag foto’s van wilden maken. We gingen daarom later zelf terug. Naar beide kerken bijvoorbeeld, de namen op de huizen. Ook hadden we gehoord over een Joodse begraafplaats, die we graag wilden bezoeken. Nou dat lukte niet, het was te modderig en nat en hekken waren afgesloten en we zagen het niet zitten daar overheen te klimmen. In de verte moest de begraafplaats liggen.

Nog wat sfeerbeelden

Tot slot, zo zou een cel er nu ongeveer uit moeten zien:

Geen Drenthe zonder hunebedden

Vlakbij Veenhuizen moest ook een hunebed liggen. Dus als je er toch bent, kun je niet naar huis zonder die bezocht te hebben. Nou was het een hunebedje, niet heel groot. Maar toch leuk te zien. Zoals jullie weten is een hunebed een grafmonument.Het verbaasde ons daarom enigszins dat er aan de boom ernaast een schommel hing.

Dit prehistorische graf is gebouwd met zwerfkeien door mensen van de Trechterbekercultuur en dateren van plm 3400 v Chr tot 3100 v Chr.

En zo ben ik aan het eind van de reeks blogs over ons Weekend in Drenthe, in een vakantiehuis bij het gevangenismuseum Veenhuizen. Ik kan iedereen de vakantiewoning aanbevelen!

We hebben genoten van het landschap en met veel interesse rondgelopen in Veenhuizen, in het museum en in de voormalige gevangenis. Het is zeer de moeite gebleken om nog een keer terug te gaan!

Ik eindig met een foto van een wijds uitzicht, wat wij hier in de omgeving van Rotterdam niet echt meer hebben.