Daten 1

Daten, slapeloze nachten

Pas geleden schreef ik in een blog dat mijn ex-man een vriendin had gevonden via een datingsite. In mijn hoofd was ik zelf helemaal niet aan toe aan een nieuwe relatie. Het hield me wel bezig, al drie weken zit het in mijn hoofd en lig ik er over te denken als ik niet kan slapen.

Afgelopen vrijdag hakte ik een knoop door, want ik kan eeuwig blijven denken over een huwelijk wat er niet meer is, en over wat als ik….of had ik niet zus of zo…, er is geen weg terug, wat ik ook overigens niet wil. Op advies van de psycholoog waar ik driemaal mee sprak, zette ik mijn gedachten in brieven en het opschrijven luchtte me lekker op. Die knoop dus, ik besloot ook maar eens te kijken op zo’n dating site.

Daten

Van Neeltje had ik een link gekregen en zomaar kijken ging niet, je moest eerst inschrijven. Dus oké, dat deed ik. Als je op zo’n site komt, zie je bovenaan staan wie er allemaal online zijn en het eerste wat ik zag was de foto van mijn ex-man, wiens vriendin alweer passe is. Heb ik weer, zit ik uitgerekend op dezelfde datingsite als hij. Berichtje gestuurd naar hem zodat hij dat ook zou weten.

Vrijdagavond had ik dus ingeschreven en het was al laat en hoe het allemaal werkte, daar ging ik nog wel eens naar kijken de volgende dag. De volgende ochtend bleek ik een stuk of 10 berichten te hebben van mannen. Ik bekeek de profielen en twee spraken wel aan, dus die antwoordde ik.

De eerste, een man uit Vlaardingen schreef dat hij stond te tanken en wilde meteen langs komen. Nou aan mijn nooit niet☺dus dat was meteen klaar.

Nummer twee, een weduwnaar had veel raakvlakken. Dus na wat berichtjes via die datingsite wisselden we telefoon nummers uit en gingen via Whatts app verder. Door de dag heen gingen diverse appjes heen en weer en leek het me echt een leuke man. Hield ook van [macro] fotograferen. Van wandelen, van koken, paste ook op een kleinkind. Kortom leek de moeite van een ontmoeting waard. We spraken af voor gisterenmiddag in een restaurant voor koffie. De hele nacht kon ik er niet van slapen, al met al  maar 3 uurtjes. Dus met wallen, moe en stik nerveus om half 2 op weg naar de date.We hadden op de parkeerplaats afgesproken bij het restaurant en op het moment dat we kennis maakten, wist ik al dat hij het niet was. Nou zegt kleding natuurlijk niet hoe iemand is, maar is wel de eerste indruk die iemand maakt. Hij zag eruit als mijn vader toen die nog leefde, als een ouwe kerel dus. Ongemakkelijke kennismaking want hij wilde me geloof ik meteen omhelzen en ik stak mijn hand uit, waarbij ik een zware aftershave lucht rook van een merk wat we me niet bekend voor kwam en ik vies vond.

Voordat ik naar die date ging was ik bij mijn zoon en die zei: moeder, een tip, ga nooit op een eerste date wat eten met iemand want als het toch niets is, kun je niet weg.Nou had die man inmiddels bedacht dat we gingen lunchen en dat bleek sowieso niet handig. Want als je een gesprek moet voeren is een volle mond nou niet echt aantrekkelijk voor de eerste keer, dus ik heb mijn halve broodje laten liggen. Ook zo’n afknapper, hij ging met zijn handen eten.Hij vroeg dingen van de hak op de tak en vroeg bv of ik van musea hield. Hij had een museumjaarkaart maar was er alleen naar het Openluchtmuseum in Arnhem mee geweest. Zei zo graag eens naar het Rien Poortvlietmusem te  willen.Of ik dat ook wilde? Nou dat trekt mij echt niet maar als iemand dat leuk vind ga ik best mee. Maar hij woonde in de Hoekse Waard dus kon er zo heen, waarom ga je dan niet alleen? Het wandelen waar hij zo van zei te houden was een vast stukje van zijn huis naar ergens een strandje in zijn dorp.

Nou lang verhaal kort, het was een aardige man en op zich hadden we ook nog wel een aardig gesprek waarbij ik naar mijn idee vooral het initiatief moest nemen.Doorvragen op iets wat ik vertelde deed hij niet. De blaren op mijn tong gepraat terwijl ik helemaal niet zo’n drukke prater ben. Ik was blij toen we afrekenden en ik weg kon. Hij wilde meteen weer afspreken maar ik zei dat ik thuis in mijn agenda moest kijken.Bij de auto kreeg ik weer een omhelzing te verstouwen. Terug in de auto naar huis overdacht ik alles nog eens en alhoewel hij op zich best aardig was, moet je geloof ik toch ook meteen iets “voelen”? Chemie? Ik zag niet voor mij dat ik met hem hand in hand zou gaan lopen, laat staan hem zou moeten zoenen of nog meer. Dus nee ik moest hier niet verder mee.

Afkappen

Overleg met de ervaringsdeskundigen in de familie, schoonzoon en dochter[ leerden elkaar kennen via dating]  moet ik die man nou bellen of kan ik gewoon een berichtje sturen?  Nou zij vonden het wel netjes als ik zou bellen, dus dat deed ik. Ik had inmiddels al allerlei appjes met hartjes, rode rozen, smileys met hartjesogen etc ontvangen, hij zag ons al snel op vakantie en wat al meer. Moed verzameld en ik belde hem op. Zeer gepikeerd was hij. Ik had hem valse verwachtingen gegeven en hem het hoofd al op hol gebracht.Ik had hem niet steeds moeten appen, alsof dat eenrichtingsverkeer is. Mijn schuld?? Ik laat me geen schuldgevoel meer aanpraten door geen enkele kerel ! Maar hij vond het dan wel netjes dat ik het telefonisch deed.Einde gesprek, telefoonnummer geblokkeerd.

Nou Neeltje, de kop is er af. Wat een toestand! Dit eerst maar weer even laten bezinken.‍♀️Wordt vervolgd

 

34 gedachten over “Daten 1

  1. Mij niet meer gezien hoor! Heb alle watertjes doorwommen in mijn meer dan 30-jaar alleen zijn. En daar blijft het bij.
    Vind je alles terug op die sites, niet veel waardevols, vind ik dan…
    Wens je toch succes en moed, hou het bij een kopje koffie… dan kan je weg of niet, aan jou de keuze.

  2. Goeie grutten, wat dapper van jou. ik weet niet of ik dat ooit zou doen maar ja, ik ben al een stuk ouder dan jij. Nou, laat dit maar eens bezinken. En de volgende keer misschien het alleen bij een kopje koffie houden, ben je sneller weg als je ziet dat het niets kan worden. Succes!

  3. Margriet wat stoer van je!
    Ik zou het geloof ik niet durven.
    Ik vind het echt knap van je.
    Ook goed dat je gelijk voelde dat het niet de juiste was voor jou.
    Ik vind ook dat je gelijk een soort klik moet hebben.
    Het is wel een ervaring rijker.
    Caroline

  4. Ik vind het dapper van je, Margriet. Niet alleen omdat je de sprong waagt, maar ook omdat je het hier deelt. Het is best spannend om te lezen, en ook wel humoristisch. Ik leef met je mee. Sommige mannen toch…

  5. Ik ben apetrots op je!

    Alhoewel ik je dit nooit zou gunnen ben ik wel ‘blij’ dat je iets hebt geprobeerd en geleerd. Die ervaring kun je meenemen bij een volgende keer!

    Heel fijn te lezen dat je je eigen gevoel vertrouwt en je eigenwaarde te belangrijk vindt om het (weer) op te offeren aan iemand die jou niet naar waarde schat.

  6. Knap en eerlijk hier beschreven. Ik kan me je spanning perfect voorstellen, wij kennen dat niet vanuit onze ‘oude’ tijd. En toch ken ik veel gelukkige koppels die via daten elkaar leerden kennen. En bij het ouder worden vind ik het wel een mooie optie, je komt minder nieuwe mensen spontaan tegen. Je hebt nu de eerste durf overwonnen, er zit echt wel een ware tussen, misschien kan je het ondertussen bekijken als nieuwe mensen leren kennen, met minder of goed gevoel. En wie weet ebt de spanning dan wat weg? Ik duim voor je

  7. Meis … wat knap van je en nog belangrijker … laat je geen schuldgevoel aapraten!!! Wat hij zegt is namelijk de doorsneereactie van de meeste mannen die afgewezen worden.
    Die tip van niet lunchen is ook heel goed … kan je na/tijdens de koffie of wat anders direct weg en mocht het wel leuk zijn kan er altijd een lunch op volgen.
    Ik zeg het trouwens inmiddels direct tijdens de ontmoetig als ik het niet zie zitten. Durfde ik in het begin niet maar dan ben je meteen van een heleboel gezeur af.
    Top dat je het hier geplaatst heb.

  8. Lang geleden heb ik ook op datingsites gestaan, want ik ben al zo’n 25 jaar tegen wil en dank alleen, maar ook al vele jaren geleden ben ik er mee gestopt. Ten eerste wilden de mannen die mij wel aardig leken in mijn leeftijdscategorie allemaal een vrouw die ‘knap, slank, sportief (bergbeklimmen, parachutespringen en dat soort dingen) onafhankelijk, waren. Dus ze visten in een veel jongere vijver. Bovendien heb ik in de paar jaar die ik was ingeschreven slechts 2 reacties gehad en op mijn reacties alleen maar afwijzingen. Voor iemand zoals ik die helemaal niet zelfverzekerd is maakt dat, dat je nog onzekerder wordt. Tot een ontmoeting is het nooit gekomen en nu zou ik het niet meer aandurven op deze manier.
    ik wens je veel succes en hoop voor je dat jij wel mr. right tegenkomt.

    • Ik weet ook niet welke kant het op gaat Ank, heb ik in ieder geval mijn profiel al wel dingen gezet zoals dat ik geen fotomodel ben en foto’s erbij van precies hoe ik er uit zie. Dus ondanks dat had ik dan nog wel reacties…..

Wat leuk als je een reactie achterlaat! Ik moet hem wel even goedkeuren dus je ziet hem niet meteen staan!