Wetenswaardigheden over de plant
Laurier is afkomstig uit het Midden Oosten rondom het gebied van de Eufraat en de Tigris (momenteel Iran en Irak).
De Grieken brachten het, tijdens hun veroveringstochten, van het Perzische rijk naar het Griekse vaste land mee. De laurier was voor hen het symbool van wijsheid en glorie. Tijdens hun olympische spelen kregen de winnaars een krans gemaakt van lauriertakken als geschenk en teken van hun overwinning (lauwerenkrans)
Later werd de laurier verspreid via de landen rond de Middellandse Zee en ten tijde van het Romeinse keizerrijk werden keizers en zegevierende veldheren gekroond met een laurierkrans.
In de 17°eeuw heeft de laurier hier zijn intrede gedaan en rondom de 19°eeuw begon men in de streek van Brugge met de teelt van deze plant, momenteel zijn er daar nog veel laurierbedrijven.
De laurier is een houtachtige en groenblijvende struik die tweehuizig is: de mannelijke en vrouwelijke bloemen staan op afzonderlijke planten.
Oudere planten geven zwarte bessen met slechts één zaadje. De bladeren die lederachtig en glanzend aanvoelen geven bij het wrijven de typische aromatische geur af. Behalve voor het gebruik in de keuken wordt de plant gebruikt als versiering (kegel – bolvorm, gedraaide stammen …) en worden de bladeren verwerkt in kransen, guirlandes, bladapplicaties en zelfs als een bestanddeel van potpourri.
De laurier wordt soms wel eens verward met de groenblijvende en giftige haagplant Prunus laurocerasus (laurierkers, paplaurier) die groter is van blad maar geen verwantschap heeft met laurier.
Standplaats
Tijdens de zomer staan de laurierboompjes, die meestal in kuipen gekweekt worden, het best op een zonnige standplaats. Sommige exemplaren (meestal oudere) gedijen ook in de volle grond. Alhoewel laurier eigenlijk niet volledig winterhard is, kan het wel. Vooral in de kuststreek en in stadstuinen (mits voldoende beschutting) kunnen ze temperaturen tot -5°C verdragen.
Bij ons staat de laurier in de volle grond, nu al 3 jaar.Zodra er vorst opgegeven wordt, pakken we hem in.Wij hebben van die hoezen gekocht bij het tuincentrum voor zowel de olijfbomen als de laurier. Aan de voet gooi ik altijd een laag turf en wat stro.Dit gaat tot nu toe prima en ieder jaar staat hij er weer prachtig bij.
Staat de plant in een pot of kuip dan kun je ze best binnen laten overwinteren.Plaats hem dan op een koele, vorstvrije plaats (veel licht hoeft niet), geef eenmaal per maand wat water en zorg er vooral voor dat de potkluit niet uitdroogt.In mei mag hij dan weer naar buiten.Zet hem niet meteen in de volle zon, want dan verbrandt hij.
Laurier is een sterke plant die zelden aangetast wordt door ziekten of insecten.
Als het warm is en hij staat in een pot: dagelijks water geven, maar niet teveel.
Grond: goed organisch bemeste potgrond die een pH heeft van 6,5 – 7 en wat klei bevat. Zorg voor goede drainage in de pot.Zet je hem in de volle grond, strooi dan wat potgrond in het plantgat.Zelf geef ik de plant in het voorjaar wat organische mestkorrels.
Opkweek
Vermeerdering :
De meest gebruikte vermeerderingswijze is het nemen van stekken. Dit gebeurt in september (we spreken hier van zomerstekken) door kruidachtige kopstekken van +10 cm te nemen. We steken de stekken in een mengsel van turf en rijnzand (3/2) en zetten het gedurende de inwortelperiode onder dubbel plastiek of gaatjesplastiek met eventuele bodemverwarming. Na het inwortelen worden de stekken in een voedzame, doorlaatbare en humusrijke grond opgepot. Ik heb diverse stekken thuis in het raamkozijn in stekgrond staan.Ik ben benieuwd of ze aan zullen slaan!
Een andere methode met meer slaagkans bestaat uit het wegsnijden van wortelscheuten met wortels aan, die men oppot en verder opkweekt. Meestal kan dit enkel met oudere exemplaren.
Gebruik in de keuken
Laurier is een echte smaakmaker, in geen overdreven grote hoeveelheden, maar subtiel gebruikt geeft hij smaak aan wortel- en andere stampotten, zuurkool, stoofpotjes (Vlaamse karbonaden, konijn, ragout), ook in groentesoepen en rijstschotels is laurier niet weg te denken. Ook met visgerechten vormt hij een perfect geheel.
Laurier maakt ook deel uit van het “bouquet garni” (kruidentuiltje) = 2 takjes peterselie ,1 takje tijm en 1 laurierblad). Een laurierblad meekoken in melk als extra smaakmaker in cake en rijstpudding.
Laurierblaadjes kunnen zowel vers als gedroogd gebruikt worden. Gedroogde bladeren smaken minder bitter dan verse, verse zijn wel aromatischer. Ze mogen meekoken, hoe langer de blaadjes meekoken des te kruidiger de smaak.
Bij ons liggen er weer een aantal blaadjes te drogen voor eigen gebruik en om weg te geven.
