Toen ik vorig jaar [2017]de website bezocht van Tuinsmakelijk, raakte ik geïnteresseerd in de permacultuur en de eetbare bostuin.Ik begon uit te zoeken hoe je moet mulchen.In dit hoofdstuk de permacultuur verder uitgelicht

Principe

Permacultuur is een samengesteld begrip van de Latijnse woorden permanens (volhardend) en cultura (huishouden). Soms wordt het uitgelegd als een samentrekking van de Engelse woorden Permanent Agriculture of Permanent Culture [bron?]. Permacultuur is eind jaren 70 in Australie beschreven door Bill Mollison en David Holmgren, waarbij ze duurzame landbouw, landschapsontwerpen ecologie samen brachten


Uitgangspunten

Permacultuur gaat uit van drie ethische uitgangspunten:

  1. Zorg voor de aarde: Alle ecosystemen moeten zich kunnen ontwikkelen.
  2. Zorg voor de mensen: mensen moeten toegang hebben tot hetgeen nodig is voor hun voortbestaan.
  3. Deel de overvloed: het in balans brengen van in- en output in een systeem

Wat is permacultuur in de moestuin?

Wanneer je tuiniert volgens de principes van permacultuur dan werk je samen met moeder natuur. Terwijl traditioneel tuinieren vaak een strijd tegen moeder natuur is. Als voorbeeld noem ik de constante strijd om onkruid te bestrijden.

Als moestuinder wil je goed voedsel verbouwen terwijl het niet teveel moeite of geld kost. Dat is precies wat je met permacultuur kunt doen. Want permacultuurtuinders vermijden het steeds herhaalde zwoegen en spitten, evenals kunstmest en verdelgingsmiddelen. In plaats daarvan hanteer je technieken die de grond gezond maken, onkruid niet in de hand werken en die veel vruchtbaarheid ondersteunen, terwijl tuinafval in de kringloop blijft als nieuwe voeding voor de tuin. Een plek waar vogels nestelen, vruchten rijpen, vlinders fladderen en bloemen bloeien. Een bio-diverse plek die zorgt voor overvloed.

in de zomer van 2017 hadden wij op dit stuk bloemen, kruiden, tomaten, paprika,pompoen en aubergine bij elkaar

Samenwerken met de natuur

Hoewel biologisch tuinieren de laatste jaren aan belangstelling wint, is het begrip permacultuur niet nieuw. In 1970 deden biologen al onderzoek naar de werking van ecosystemen. De aanleiding waren de slechte resultaten in de landbouw. Door één soort gewas op een groot oppervlak te zetten, krijgen gewassen sneller last van ziektes en plagen en mislukt de oogst. De biologen onderzochten hoe een mens beter kan samenwerken met de natuur, om betere resultaten te behalen; oftewel permacultuur.

Permacultuur vertoont wel overeenkomsten met ecologisch tuinieren maar de benadering is een andere: natuurlijke ecosystemen dienen als middel. De diversiteit in zo’n ecosysteem zorgt voor evenwicht en groei. Er wordt meer gewerkt met vaste planten dan met eenjarige planten en het aantal verschillende planten op dezelfde plek in de dezelfde periode kan groter zijn dan je misschien gewend bent. Verder worden er kringlopen in de tuin ingebouwd waarin bijvoorbeeld water en voedingstoffen worden gerecycled. En tot slot staat de ecologische ontwikkeling centraal richting meer biodiversiteit, waarmee de tuin en de grond steeds gezonder worden. Er wordt dus niet steeds weer geploegd en gespit.

Biologische tuin

Naar biologisch tuinieren vertaald, leert permacultuur hoe je een tuin kunt ontwerpen die niet alleen mooi en nuttig is voor jezelf, maar ook voor andere organismen. Het doel van biologisch tuinieren is dat je samenwerkt met de natuur. Door een tuin af te stemmen op de omgeving en zo variabel mogelijk in te richten, krijg je gezonde planten en een zo groot mogelijk aantal soorten aan organismen in de tuin. De natuurlijke variatie aan soorten houdt de tuin stabiel waardoor je geen gif en kunstmest hoeft te gebruiken. Je kunt meer planten kwijt en de opbrengst is hoger. Bewateren is bij permacultuur niet nodig en ook het wieden kun je achterwege laten.

Permacultuur of biologisch tuinieren

Waarschijnlijk maak je onbewust al gebruik van een aantal handgrepen van de permacultuur. Zo geven we planten die het meeste zon nodig hebben, de zonnigste plek. Ook mulchen wordt door veel tuiniers al toegepast. Houd bij aanleg van een tuin rekening met 4 belangrijke richtlijnen voor biologisch tuinieren.

mulchen
mulchen met blad en ander afval uit de tuin.Na de winter was het totaal verteerd.

1) Zon, water en wind

Zon en water zijn energie voor alle planten. Hoe meer energie, hoe meer planten er zijn en hoe meer organismen hierop afkomen die de planten (of elkaar) eten. Aan water ontbreekt het in Nederland meestal niet, maar aan zon wel. Daarom is het belangrijk om bomen, heesters en planten zo efficiënt mogelijk in te delen. Dat kan door in gelaagdheden te werken. Aan de zijkanten van de tuin groeien de hoge bomen, daarna komen de struiken en heesters, en in het midden van de tuin de lage, vaste planten en bollen. De schaduwminnende soorten zet je het dichtste bij de hogere soorten, de zonminnaars komen vrij te staan. Deze indeling is niet alleen efficiënt qua zonlicht, maar zo kun je ook meer planten kwijt waardoor de productie omhoog gaat. De verschillende hoogtes van planten trekken ook een grotere verscheidenheid aan organismen aan. Als laatste heb je rekening te houden met de koude wind. Plantsoorten die hier niet tegen kunnen, zet je dicht bij een schutting, het huis of een schuur.

2) Lagen

Niet alleen boven de grond heb je verschillende lagen, ook het wortelgestel onder de grond kan gebruik maken van meerdere begroeiingslagen. Een hoge boom haalt zijn water en voeding bijvoorbeeld uit diepere grondlagen dan een heester, terwijl gras nog oppervlakkiger wortelt. Hierdoor concurreren planten minder met elkaar, maak je optimaal gebruik van een stuk grond en raakt de grond minder snel uitgeput.

3) Minder werk

In de permacultuur dek je de bodem af met een mulchlaag. Deze kan bestaan uit dood organisch materiaal zoals boomschors, bladeren of geplukt onkruid (haal de bloemen eruit), maar ook uit levende, bodembedekkende planten. Door het afdekken van de bovenlaag heb je minder last van onkruid, houdt de bodem beter vocht vast en ben je al een deel van je tuinafval kwijt.

Een deel van het tuinafval dat je anders naar de composthoop brengt, blijft zo in de tuin. De langzaam verterende mulchlaag zorgt voor mesststoffen in de bodem, zodat je niet meer hoeft te strooien met allerlei aanvullingen.

4) Alles meerdere functies

In de permacultuur heeft alles meerdere functies, bij voorkeur minimaal drie. Door bij elk organisme stil te staan bij de voordelen krijg je een efficiënt systeem en kun je biologisch tuinieren. Een voorbeeld is een bessenstruik als tuinomheining. Het doel is beschutting, maar je kunt er ook van oogsten. Ook vinden de vogels er hun schuilplek en fungeert de haag als windkering voor andere planten. Zou je bijvoorbeeld voor een houten schutting kiezen, dan profiteerde je maar van twee van de vier voordelen. Planten kunnen ook voordelen hebben ten opzichte van elkaar, de zogenoemde combinatieteelt. Tenslotte zijn er nog planten die iets bijdragen aan de grond, de zogenoemde groenbemesters. Ze geven stikstof af aan de grond waardoor de grond verbetert.

Mulchen

Een typisch permacultuur-gebruik is mulchen door het bedekken van de zwarte grond met organisch materiaal. Door de grond te bedekken met materiaal als bladeren, stro, dode plantenresten, zaagsel, etc. kan er geen licht bij de grond komen waardoor onkruid minder snel ontspruit en minder snel groeit. Daarnaast houdt het dode organische materiaal goed vocht vast waardoor de bodem minder snel uitdroogt. In koude klimaten beschermt deze laag de wortels tegen vorstschade. Bovendien beginnen micro-organismen het dode organische materiaal te verteren en wordt dit omgezet in voedingstoffen voor de plant waar het omheen ligt. Mulchen heeft dus vele voordelen en het scheelt ook nog eens veel schoffelwerk.[ bron Wikipedia]

Voor onze moestuin geldt dat we zeker wel principes van de permacultuur toepassen, maar we hebben geen totale permacultuur tuin.Ook principes van polycultuur, eetbare bostuin,wisselteelt en combinatieteelt spreken mij aan.Hoe ik het dan noemen moet, weet ik eigenlijk niet?