Eindelijk lijkt de herfst zijn intrede gedaan te hebben dit weekend. Het regende veelvuldig hier, vooral zondag.Meteen is het ook een stuk kouder, de zomerjas kan de kast in en een warmer exemplaar aan de kapstok.

Zaterdagmiddag ging ik toch weer hoopvol op pad om paddenstoelen te vinden. Dit keer in een ander natuurgebiedje hier vlakbij. De Gorzen heet het en is ooit gemaakt bovenop de vuilstort van het dorp waar ik woon. Nu een heuvelachtig stukje natuur met wat watertjes. In de eerste 10 meter zag ik al meteen een boomstronk met wat kleine paddenstoeltjes, dat beloofde wat! Maar helaas het bleef bij die ene boomstronk met paddenstoelen verder zag ik er niet een!

Als je door dit gebied, de Gorzen, heen loopt naar het andere eind, loop je zo de Crezeepolder in, waar ik op mijn verjaardag de zonsopgang fotografeerde. Ernaast liggen langs de rivier de grienden van Ridderkerk.

In die grienden heeft zich een bever gevestigd las ik pas. Dus ik dacht ik ga daar eens kijken, ik was er nog nooit geweest. Wel in andere grienden maar niet in mijn eigen dorp. Op internet had ik de waterstanden gevonden, het zou half 6 hoog water zijn. Simpel gedacht dacht ik dat het om 13 uur dan wel laag water zou zijn. Eigenlijk weet ik niet precies hoe dat zit maar het was zeker geen laag water. De polder stond helemaal onder water….

Ik durfde het toch niet aan in mijn eentje die grienden in te gaan, zag wat loopplanken met gaas liggen over kreekjes en besloot het niet te wagen. Sinds mijn val in de sneeuw en de dubbele enkelfractuur ben ik als de dood dat ik uitglij en val. Ik zag mijzelf daar al in het water belanden☻en ik had tegen niemand gezegd dat ik daar heen zou gaan.

Terug

Inmiddels begon het ook wat te spetteren, wat ook niet klopte, want buienradar had gezegd dat het tot 15 uur droog zou blijven, haha…….

Langs de dijk met schapen liep ik weer terug naar de Gorzen.

Een schaap lag er wel een beetje zielig bij en ik moest aan het nieuws van de blauwtong denken. Ik neem aan dat ze wel in de gaten gehouden worden.

En verder weer. Door de kronkelige paadjes…..

Hier en daar nog een herfstig plaatje vastgelegd

Tot ik bij het meertje kwam, de zon was weer gaan schijnen en ik stond even stil langs de oever. Toen onze kinderen klein waren hebben we hier wel geschaatst, er was toen veel meer water en niet zoveel riet. Nu is het bijna dichtgegroeid.

Plotseling ontdekte ik wel een tiental libellen, met dubbele vleugels en een ander soort met een rood lijf. Maar ja met een macrolens, de enige lens die ik bij mij had, kun je niet inzoomen, dus ik hoopte dat er eentje vlakbij op een rietstengel zou gaan zitten.

Maar nee, ze bleven boven het water een soort van paringsdans maken, leek het wel. Met twee tegen elkaar aan gingen ze op en neer boven het water oppervlak, dan schoten ze weer uit elkaar en vlogen weg om even later alles weer te herhalen. Ik heb er een kwartiertje naar staan kijken en probeerde toch wat foto’s te maken.

Geen paddenstoelen

Ik zag dus verder geen enkele paddenstoel. Toch was het heerlijk even een stuk te lopen, wat spetters op de koop toe maar de meeste tijd droog en af en toe de zon. In de komende dagen zullen er misschien meer paddenstoelen tevoorschijn komen, soms op plaatsen waar je ze het minst verwacht, zoals afgelopen week in het stukje gras bij mijn zoon en schoondochter voor de deur…..