“Ik vertrek” is een televisieprogramma wat wij al jaren volgen.Vol bewondering kijken we naar mensen die de keuze maken om in Nederland alles op te geven en een nieuw leven te gaan opbouwen in een ander land. Vaak een camping, hotel of bed en breakfast. Wij hebben jaren lang gekampeerd en dat idee ook wel eens besproken. We hebben nooit de daad bij het woord gevoegd, er waren altijd wel redenen om het niet te doen. De grootste redenen vroeger waren onze kinderen, we vonden het altijd zielig als kinderen van die families zonder de taal te kunnen spreken dan in zo’n land naar een vreemde school moesten gaan.Zelf vind ik dat je zo’n grote stap moet maken voor de schooltijd van je kinderen of daarna. Daarna echter,waren er bij ons weer andere redenen, werk, koophuis, studerende kinderen, noem maar op. Misschien ontbrak het ook wel aan moed om het te doen….En opeens ben je dan rond de zestig jaar. Om je heen vallen mensen weg of worden ernstig ziek.Als je de balans opmaakt heb je het vitale deel van je leven gehad.

Dat heeft ons doen besluiten dat ik stop met werken,om ons huis te verkopen en te gaan huren. Mijn man is al een aantal jaren thuis, wat eerst moeilijk was omdat het niet vrijwillig was.Nu geniet hij van de vrijheid die het hem geeft.Die vrijheid ga ik nu ook tegemoet. Deze week wordt mijn laatste werkweek.Ik neem afscheid van fijne collega’s maar ook van niet meer zo boeiend werk, na 6 jaar in dezelfde functie is daar de lol wel een beetje vanaf.

Het voelt voor ons een beetje aan als “ik vertrek”, natuurlijk vallen zekerheden weg.We zullen beiden als ZZP-ers wel werkzaamheden blijven verrichten, er moeten tenslotte toch wel een aantal lasten betaald worden, maar we hebben de vrijheid om die tijd zelf te bepalen.Geen camping in een ander land maar wel vrijheid om onze tijd zelf in te delen.

Ik zie er dus erg naar uit om meer in onze tuin aan de slag te kunnen zijn. We hebben een grote tuin, 500 m2.Daarnaast passen we op de 2 kleindochters, ik hoop hen veel te kunnen bij brengen over de natuur en alles wat groeit en bloeit. Er staat al een vierkantemeter bak klaar voor de oudste van 2 jaar, ik wil met haar beginnen om bloemetjes te gaan zaaien en misschien wat doperwtjes, radijsjes oid. Ben heeft het al over twee kleine krielkipjes……..

Na de Siberische koude van afgelopen week, wilde ik vanmorgen naar de tuin om nog foto’s te maken van de sneeuw die gisteren gevallen is. De dooi is echter al zo hard ingezet dat er van sneeuw nog nauwelijks iets te zien was in de tuin. De temperatuur was met een iel zonnetje bijna voorjaarsachtig te noemen.Het voelde zacht aan.In de kas was het 12 graden, ik heb alles weer onder het vliesdoek vandaan gehaald. De citroen heeft wel een knauw gekregen, ik hoop dat hij het red. Er zaten wel twee mini gele citroentjes aan, die ik eraf geplukt heb. Ik hoop dat de trend doorzet richting hogere temperaturen en we vanaf volgende week van start kunnen gaan met de tuin klaar maken voor het nieuwe seizoen en te gaan zaaien , verpotten, verplanten en noem maar op.