Na anderhalve week bijna dagelijks schilderen, is het laminaat gelegd en ga ik aftellen tot de verhuisdag.Het is bijna zover!
Het schilderen was een behoorlijke kluif. In het weekend kreeg ik hulp van de kinderen maar het meeste deed ik alleen. Alles zat niet helemaal mee. Muren en plafonds die niet in 1 keer dekten, ondanks wat de tekst op de emmers deed beloven. Dus het meeste moest ik tweemaal doen.Een muur die ik wit wilde hebben, bleef er lelijk uitzien zelfs na 3 maal verven. Uiteindelijk nam ik het besluit hem dan maar “muisgrijs” te maken. Had ik beter meteen kunnen doen☺of ik had hem toch in de primer moeten zetten, wat ik zelf dacht maar de dame bij de Gamma van de verfafdeling niet nodig achtte.
Behang wat van de muren af gehaald moest worden, waarna dan bleek dat de rand langs het plafond helemaal afgebrokkeld was. Dat smeerde ik aan met spul wat Renoband heet. Na het drogen, schuren en schilderen was er niets meer van te zien.
In de tussentijd was ook het laminaat bezorgd. Samen met mijn, nu dus, ex-man bracht ik alle 32 pakken naar boven. Ik ben blij dat we ondanks de scheiding goed met elkaar om blijven gaan en ik hem, als ik iets niet weet, om raad kan vragen.
Vroeger hebben we veel geklust en die ervaring kwam me nu van pas. Toch is het anders dat in je eentje te doen en zeker niet leuk.We hadden altijd een soort van rolverdeling, hij boorde bijvoorbeeld en nu moest ik het zelf doen. Tja hoe werkt dat apparaat dan? Even bellen…. Je mag best weten dat als er iets tegenzat en ik in mijn alleentje stond te utteren, ik uit frustratie best eens een traantje liet.
Een moeder
Iemand die dat feilloos aanvoelde was mijn 85 jarige moeder. Bijna iedere dag als ik in het nieuwe huis bezig was, kwam ze aangetuft in haar autootje. Vaak met wat lekkers zoals een haring, bakje kibbeling, kop soep in een thermoskan, een lekkere koek of alleen voor een praatje.Ik kom uit een familie van aanpakkers en bij mij zitten en naar mij gaan kijken, deed ze niet. “Ben je gek, als ik hier toch ben, doe ik ook meteen iets voor je hoor”. En zo sopte ze de tegels van de badkamer en zeemde ze alle deuren en keukenkastjes. Steeds zei ik dat het echt niet hoefde en dat ze er te oud voor was, maar dat was tegen dovemansoren. Een enkele keer had ze geen puf en kwam dan gezellig bij mij zitten waar ik bezig was.
Toen ik vertelde dat we zouden gaan scheiden kwam dat als een schok voor haar, ze was er dagenlang van slag door. Hoopte dat ik me zou bedenken, wat niet gebeurde.
Een moeder, hoe oud ook, blijft toch bezorgd om haar kind, hoe oud dat kind ook is. Kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen, grote zorgen.
En zo kwam het huis klaar, is het zo goed als schoon en kunnen nu de bestelde spullen in de komende dagen geleverd worden.
Dank je wel, ma!
Fouten
Mijn ex -man kreeg van de plaatselijke welzijnsorganisatie een uitnodiging voor een rouwverwerkingsbezoek. Ze schreven van de gemeente door gekregen te hebben dat ik overleden was. Hoe slordig! Ik belde de gemeente en de dame die ik sprak, zag niets geks in de administratie en ja ze hoorde dat ik nog in leven ben.Zei dat ze dat soort dingen nooit doorgeven. Ze zou het uitzoeken maar ik hoorde er niets meer van. Voor de zekerheid keek ik nog bij mijn overheid maar ook daar ben ik gewoon in leven.Zo’n fout zou een vervelende nasleep kunnen hebben. De fout ligt dan blijkbaar bij de welzijnsorganisatie. Heel vervelend vind ik dit in toch al zo’n lastige tijd voor zowel mijn ex-man als mijzelf.
Nog zo’n fout die me ontzettend ergerde maakte Ikea. Ik kocht een kledingkast en die zou volgens de mail gisteren tussen 12 en 18 uur geleverd worden. Ik was er ruim op tijd want stel dat ze iets eerder zijn. Ik kreeg twee SMS -en, de een zei dat ze tussen 14 en 16 uur zouden komen, de tweede SMS van kwart over 3 dat ze er over 30 minuten zouden zijn.Wie er kwam, geen Ikea.Om half 6 belde ik naar Ikea. “Heel vreemd , mevrouw, uw bestelling staat nog hier. Hoe het kan dat u de mail en SMS kreeg? Dat gaat allemaal automatisch!”. Had ik de hele dag in een leeg huis zitten wachten. Ik zeemde de ramen, ruimde al het afval van het laminaat leggen op, stofzuigde, hing zelfs wat op aan de muur van het toilet. Maar dat duurde geen hele dag. Verder was het wachten en wachten op niets dus….
Planten
Ik heb een lekker balkon bij het nieuwe huis en mijn planten zijn voor een deel al verhuisd. Ik voel me altijd pas ergens thuis als mijn planten er ook zijn. De Tagetes zaaiden de kleindochters nog toen ze de laatste keer op de volkstuin waren, ze weten dat nog goed dus ze moesten zeker mee.
Op het balkon van mijn “voor eventjes huis” zoals mijn jongste kleindochter het noemt komt er eindelijk een courgette aan de plant, er hangen trossen tomaten die nu rood moeten gaan kleuren.
Ik at sperziebonen van de twee plantjes in pot. De Zinnia’s zijn hoog geworden en staan op het punt open te gaan. Of ik die kan verhuizen zonder ze te beschadigen, daar twijfel ik nog over.
Bijna zover
Tussen het klussen door gaan de gewone dingen ook door, ik werkte, paste op de kleinzoons. De kleindochters kwamen logeren, gezellig met zijn drieën in mijn slaapkamer. De oudste deed de afwas. “Wat zielig dat jij geen vaatwasser hebt, oma! Ik zal wel afwassen”. Kind van de moderne tijd, weet zij veel dat we vroeger geen van allen een vaatwasser hadden!
Ik bracht een bezoek aan de sportschool aan de overkant van mijn nieuwe huis en schreef mij in. Vanaf as dinsdag ga ik weer sporten. Zonder een Duncan die zegt wat ik moet doen en tegelijk gezellig kletst. Eerst dacht ik nog zelf thuis de oefeningen te doen die ik geleerd had maar daar komt toch de klad in. Ik heb wel gemerkt dat het sporten mij goed deed en mijn conditie er beter van geworden was.
Vandaag viert onze oudste kleinzoon zijn 4-e verjaardag. Een dagje relaxen en dan hup, er tegenaan weer! Aankomende week nog even inpakken en wachten op de verhuiswagen op 23 augustus. Het is bijna zover.
Hoedje af voor je wijze en fitte moeder, zo’n vrouw is houd waard.
Ook voor jou een grote hoed af, wat een ijver, wat een practische instelling en de kleuren in de living vind ik heel mooi.
Mooi ook dat jij en je man goed overeenkomen en elkaar helpen, ondanks alles
En een traantje kan zo’n deugd doen, daarna komt nieuwe energie.
Wat een lieve mama heb je 🙂 Ik herken één en ander van mijn moeder, zowel wat betreft de gevoelens rond de echtscheiding als het “van aanpakken weten” en zich niet te oud voelen. De mijne kuiste na de verhuis van mijn dochter ook de keukenkastjes 🙂
Morgen is de verhuis dus! Succes 🙂
Dank je wel, Anne!
Wauw je bent een dame van aanpakken. Neem ook tijd om de scheiding een plaatsje te geven. Het is een soort ‘rouw’periode. Je nieuwe huis ziet er leuk uit. Wat fijn van je moeder. Wat een kranige vrouw.
Het is niet niks allemaal. Je weert je kranig. Gelukkig krijg je ook hulp en steun. Er blijven altijd zon- en schaduwkanten aan het leven. Soms kun je dat niet aan en moet verdriet of frustratie eruit. Wees mild voor jezelf. Toitoi voor je verhuizing.
Het kost dan wel ‘ff’ een lange adem en meer maar je kunt ook aftellen … de ‘minderleuke’ tijd heeft zijn langste tijd gehad!
Ik zei het al eens eerder geloof ik maar ik blijf erbij… ikwens je oprecht toe dat je straks helemaal gelukkig in je eigen bedoening mag genieten van al het moois dat er ook is… waaronder het hebben van een liefhebbende moeder
Heel veel geluk in je nieuwe woning!! Komt goed allemaal. Bij mij is het alweer 47 jaar geleden!
Succes met alles!!
Liefs Thea♥
Très belle réalisation Margriet, j’aime beaucoup.
Wat een mooie blogpost over je wel en wee
Ontroerend en zo lief over je ma. de ergernis en teleurstelling en beetje verdriet als je er alleen voor staat zijn zo goed te begrijpen
Heel veel succes verder met je verhuizing naar je mooie nieuwe stek ( het ziet er heel fris uit) en eet smakelijk
Fijne week
Fantastisch gedaan.Goed dat je ex man je ook een handje toesteekt. Nu de meubels nog en een koud huis wordt je thuis .Veel succes
Wat heb jij een geweldige moeder en wat lijk je veel op haar. Respect voor jullie beiden en veel geluk in je nieuwe woning.
Wat een werk! Hoedje af hoor! En mama’s…, gelukkig zijn die er.
’t Is supermooi geworden in je nieuwe ’thuis’! ‘k Kan alleen mooier…! Wahw…!
Alle respect voor wat je bereikte, en succes met de verhuis!
Lie(f)s.
Moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk wel het liefste in m’n eentje klus.. heb zo heel wat huizen en flatjes van broers en zussen op staan schilderen, radio aan en gaan met die banaan. Maar ik had dan geen emoties te verwerken.. dat zal wel het verschil zijn. Het dekt nóóit in één keer heb ik de ervaring.. wat er ook op die emmers staat.. heb alles altijd twee keer moeten doen. Primen heb ik voor muren nooit gedaan.. met twee keer dekt het meestal wel (en wat is dan het verschil..? aan werk sowieso niks), al heb ik met een donkerroodachtige kleur ook wel dekkingsproblemen gehad ooit.. dat werkte echt totáál niet.. gelukkig kwam een wandkast er voor het grootste deel voor te staan, want je kunt niet bezig blíjven hè haha! Jouw muren/laminaat/kamer zien er super uit hoor.. wees maar trots op jezelf! Én op je moeder.. een kranige vrouw, super dat zij nog zo goed kan helpen op haar leeftijd!
Zo’n hele dag in een leeg huis wachten op iemand die niet komt.. jaaa.. dat heb ik ook wel meegemaakt, met een man van de Eneco die de boel af moest komen sluiten.. het was toen ook nog es ijs- en ijskoud (begin maart).. ik was zowat onderkoeld eerdat ik weg durfde gaan, bang dat ie dan tóch nog zou komen. Maar ze kwamen niet.. want vriendlief heeft na ons telefonisch contact gebeld naar Eneco en die zeiden “vandaag?? nee hoor, u staat niet op de lijst vandaag..’ waarna hij vanuit z’n werk doorgereden is naar het hoofdkantoor van Eneco en de huissleutels daar afgegeven.. zo van ‘zoeken jullie het verder maar uit’.. hebben ze nog gedaan ook haha!
Nog even dus.. op de 23e ben ik een dagje het land uit, maar ik zal in de trein wel even aan je denken hoor!
En..? is het meegevallen woensdag? hoop dat het allemaal vlotjes verlopen is!
Alles is goed verlopen, inmiddels heeft zo’n beetje alles weer een plekje. Dank je wel voor je belangstelling!!
ha die Margriet
de ellende van het klussen en de niet bezorgde spullen als ook die vreselijk onbeschofte melding van wat zich welzijnzorg noemt , alles links of rechts laten liggen
straks genieten van je schone huisje als het is ingericht , zonder vaatwasser 🙂
jou moeder is een vrouw naar m’n hart , als ik toch lees wat zij onder lekker verstaat
Er is al veel werk verzet in korte tijd. Nu de meubels er nog in en dan is het jouw huis! Succes de komende weken.
Ze dat was heel wat geklus…maar dan heb je ook wat.
Veel geluk in je nieuwe optrekje over 10 dagen 🙂
Je woonkamer is heel mooi geworden, daar zullen je meubels zich snel thuis voelen. Ontroerend wat je moeder doet en zegt. Zo was mijn moeder ook. Het pakt me.
Ik wens je alle geluk op je nieuwe stek!
dat is meer dan een klus..en dan heb je nog de emoties Margriet
neem er de nodige tijd voor
prettige dag
komt idd allemaal goed Margriet! Tot vanmiddag
Ik wens je heel veel geluk in je nieuwe huis
Gefeliciteerd met je kleinzoon!
Ik heb respect voor hoe je het allemaal aanpakt en oppakt. Je woonkamer ziet er prachtig uit, wordt vast heel gezellig!
Wat lief van je moeder, en van je kleinkinderen. En van je ex-man.
Je wordt warm omringd in deze toch wel moeilijke tijd.
Daar heb je me al vroeg verrast zeg die zag ik niet aankomen.bedankt voor je schrijven over mij .Het komt allemaal weer op zijn pootjes terecht.
Frustratie … “altijd eerst primeren”, zei mijn verkoper, een fantastische moeder van 85, hulpvaardige kleinkinderen. Met de rest komt het ook wel goed. Een mooi begin … ondanks die traantjes want ook dat mag hé!