Wachten

Vanmorgen ging ik vol goede moed naar onze volkstuin, helaas niet voor lang want eind van de ochtend regende het hier alweer pijpenstelen. Het begint bijna eentonig te worden. We moeten weer wachten tot het droog wordt.

Ik wilde even water geven in de kas, maar omdat de zon niet schijnt was dat niet nodig. Alles stond er wel goed bij en de slakkenkorrels die ik gestrooid had, lagen er nog onaangeroerd bij. Mooi zo. In de tuin zelf had ik ook flink gestrooid om alle zaailingen die ik in de grond had geplant. Daar was alles weg en strooide ik maar weer flink wat. Op 2 helemaal verdwenen tomatenplantjes stond ook daar alles toch nog goed. In ieder geval niet opgegeten of met gaten.

Even, heel even brak de zon door, maar het was na een paar tellen voorbij.

Nagelkruid

Zaailingen

Ik plantte snel nog wat zaailingen uit: paprika en wat tomatenplantjes en ik zaaide rucola en pluksla langs een rand waar ik tomaten heb staan. De worteltjes, prei en een enkel bietje komen inmiddels boven de grond.

Toen ik een maand geleden zaaide had ik geen watervaste stift en schreef de namen op de bordjes met een gewone bruine stift van de kleinkinderen. Dom, dom, want door het water geven is de stift van de bordjes gespoeld en zit ik weer met de vraag welke soort tomaat is dit? Is het een komkommer, pompoen of courgette in die pot? Toch wel fijn om te weten want het een [ komkommer]groeit straks de lucht in, de ander [ pompoen] door de hele tuin en heeft ruimte nodig en de laatste[ courgette wordt een plant van ruim een meter doorsnee. Ik gok maar en zie het wel weer.Tuinvrouw van niets ben ik toch. Dit jaar wordt weer een raar tuinjaar denk ik.

Pimpelmeesjes

IK ging even op een krukje zitten om te proberen foto’s te maken van de af en aan vliegende koolmeesjes. Ik had er niet meer aan gedacht een andere lens mee te nemen, dus ik maakte de foto’s met de 50 mm lens van mijn camera. Thuis op de foto lijken het mij pimpelmeesjes met hun blauwe kuifjes en geen koolmeesjes dus.

Van een afstandje bekijken pa en ma mij. Deze paal is een meter of drie hoog en in dit kastje zit dit jaar niets. Ik zie ze bijna denken : Wat moet dat mens daar onder ons nest?

Is het wel veilig? Bovenop de druivelaar die boven het nestkastje groeit, bekijkt het beestje het.

Dan een verdieping lager in de struik eronder. Doet dat mens nog steeds niets?

De kinderen roepen luidkeels en dus de gok wordt genomen.

Hup erin en onder luid gepiep er even later weer uit. Ruimt hij of zij meteen het kastje op? Er wordt iets mee naar buiten genomen…..

En opnieuw onderweg om eten te zoeken voor de kleintjes

Aan de rechterkant van de foto hieronder zie je het nestkastje hangen

De kweepeer zit bartensvol bloesem. Mooie fijne bloempjes vind ik dat.

Inmiddels is het weer droog geworden hier, heb ik net gesport en ga nu werken. Dus de tuin moet weer wachten.

22 gedachten over “Wachten

  1. Wauw, die laatste foto van het meesje, met de vleugels helemaal wijd, vind ik echt geweldig!
    En ja.. ze nemen de poepjes van de kleintjes vaak mee naar buiten als ze weggaan.. zag ik bij de merels hier ook.

Wat leuk als je een reactie achterlaat! Ik moet hem wel even goedkeuren dus je ziet hem niet meteen staan!