Een strand bijna voor mij alleen
Soms moet ik er gewoon even heen
Ik wandel over maagdelijke zand
Waarin steeds mijn voetafdruk beland
Eenzaam loop ik richting zee
En neem mijn gedachten met me mee
Golven rollen met veel lawaai af en aan
Denkend aan mijn nieuwe leven blijf ik een tijdje staan
Ik laat mijn gedachten de vrije loop
In mijn hoofd komt nieuwe hoop
Een golf breekt
een traan steekt………
Ik weet zeker dat het goed zal komen
en blijf daarover een poosje verder dromen
Gun jezelf de tijd. De tijd heelt veel en vaak. Mooi schrijven!
Oh zo mooi, ontroerend mooi.
Mooi in beeld en woord
Superbe paysage marin.
Prachtig verwoord hoe je nu je levensfase met de eb’s en vloed’s erin ervaart!!
Wat een mooi gedicht Margriet.Ik ben wat laat Ben bijna heel de dag weg geweest.liefs van Ma
Zeer mooi geschreven en recht uit het hart 😉
Mooi gedicht Margriet , ik voel met je mee geef het tijd het komt goed !
Mooi!!
Op het strand vind je troost, moed en inspiratie.
Dat heb je prachtig verwoord en gefotografeerd.
Tijd brengt raad, maar tijd… prachtige foto’s!
Al ben je alleen op het strand het gevoel is dat daar nooit met al de geluiden en wind.
En zo fijn het hoofd leegwaaien.
Groetjes
Mooi verwoord en de zee geeft troost.
heel mooi in woord en beeld Margriet
goede moed gewenst
Ik wens je dat de rust in je weer keert. Ieder heeft recht op rust .Het n vraagt tijd maar komt in orde
Mooi
Helemaal ‘jij’, nu…
Lie(f)s.
Mooi!
Jeemig mooi gedicht Margje
Zo begrijpelijk….
mogge Margriet
mooi in woord en beeld
zal tijd nodig hebben , maar komt vast goed
geniet de dag