Een strand bijna voor mij alleen
Soms moet ik er gewoon even heen
Ik wandel over maagdelijke zand
Waarin steeds mijn voetafdruk beland
Eenzaam loop ik richting zee
En neem mijn gedachten met me mee
Golven rollen met veel lawaai af en aan
Denkend aan mijn nieuwe leven blijf ik een tijdje staan
Ik laat mijn gedachten de vrije loop
In mijn hoofd komt nieuwe hoop
Een golf breekt
een traan steekt………
Ik weet zeker dat het goed zal komen
en blijf daarover een poosje verder dromen
mogge Margriet
mooi in woord en beeld
zal tijd nodig hebben , maar komt vast goed
geniet de dag
Zo begrijpelijk….
Jeemig mooi gedicht Margje
Mooi!
Helemaal ‘jij’, nu…
Lie(f)s.
Mooi
Ik wens je dat de rust in je weer keert. Ieder heeft recht op rust .Het n vraagt tijd maar komt in orde
heel mooi in woord en beeld Margriet
goede moed gewenst
Mooi verwoord en de zee geeft troost.
Al ben je alleen op het strand het gevoel is dat daar nooit met al de geluiden en wind.
En zo fijn het hoofd leegwaaien.
Groetjes
Tijd brengt raad, maar tijd… prachtige foto’s!
Op het strand vind je troost, moed en inspiratie.
Dat heb je prachtig verwoord en gefotografeerd.
Mooi!!
Mooi gedicht Margriet , ik voel met je mee geef het tijd het komt goed !
Zeer mooi geschreven en recht uit het hart 😉
Wat een mooi gedicht Margriet.Ik ben wat laat Ben bijna heel de dag weg geweest.liefs van Ma
Prachtig verwoord hoe je nu je levensfase met de eb’s en vloed’s erin ervaart!!
Superbe paysage marin.
Mooi in beeld en woord
Oh zo mooi, ontroerend mooi.
Gun jezelf de tijd. De tijd heelt veel en vaak. Mooi schrijven!