Vorig jaar hebben we van onze volkstuin een deel terug naar de vereniging gedaan omdat het eigenlijk teveel werd om bij te houden.Naast het werken en oppassen bleef er te weinig tijd over om de tuin netjes bij te houden.

Nu is er geen werk, geen kind om op te passen en moeten we vanwege de corona zoveel mogelijk thuis blijven. Voor ons is thuis blijven ook op onze volkstuin zijn.Op ons stukje grond zijn we alleen en lopen we niets op.

Doordat we nu alle tijd van de wereld hebben, hebben we al menig keer verzucht dat we beter het stuk tuin wat we weggedaan hebben, erbij hadden kunnen houden.We kunnen allebei niet goed stil zitten en de 350 m2 tuin die we nu hebben is helemaal klaar. Niets meer te doen. Vooral mijn man zucht er om.Ieder klusje wat we konden bedenken, is inmiddels gedaan: stenen recht gelegd waar onze kleindochter steeds over struikelde, de aardbeienbak verzet, de graskanten afgestoken, rekken gemaakt voor de doperwten, peulen en sugarsnaps, rekken gemaakt voor de bramen en frambozen, schuur opgeruimd, geveegd, onkruid weg gehaald,compost verdeeld, meststof gestrooid,kas gerepareerd…..

Soms vergeet je de crisis even en zeggen we zullen we even naar ….. rijden, oh nee, kan niet.We moeten thuis blijven.

Opgehokte kip

Opgesloten in huis en tuin.Mijn moeder van 83 zei afgelopen week dat ze zich net een opgehokte kip voelt.

Er valt ook niet veel te bloggen, we beleven niet veel.Hoogtepunt van de coronadagen zijn even een dagelijks babbeltje met Koos en Ria op de tuin, even een bijpraatbezoekje aan mijn moeder[ buiten] en het hoogtepunt[ ☺] van de week was dat mijn oud collega Marjon afgelopen zondag over de rivier vaarde met haar schip en we gezwaaid hebben.

Onze tuin het 4-e jaar in

Eind 2016 kregen we deze tuin erbij.Het was een grote puinhoop. De vrouw van wie de tuin was, had er niet veel meer aan gedaan sinds haar man overleden was. We hebben onze tanden erin gezet en met hard werken een klein paradijsje gemaakt .Gelukkig hebben we dit paradijsje en ondanks mijn gemopper hierboven zijn we natuurlijk hardstikke blij en nog nooit zo uitgerust geweest.

[metaslider id=”158″]

De foto’s hierboven laten het begin zien.Hieronder wat foto’s van afgelopen zomer.De tuin is nu nog niet zo mooi.

Alle bomen en struiken zijn nu nog zo goed als kaal, de vaste planten komen net uit de grond.Als het aankomend weekend 20 graden wordt, zullen zeker veel bloesems open gaan.

Jarig zonder visite

Onze dochter en schoonzoon, die op een flat wonen in Den Haag komen aanstaande zondag een poosje naar onze tuin, zodat onze kleinzoon[ en ook zij] even lekker buiten kan zijn. Helaas moeten ze er zijn zonder ons ivm het afstand houden en het verbod op samenscholingen . Het is nog wel de verjaardag van onze dochter,die haar verjaardag vieren ook anders had voorgesteld! Dingen zoals dit zijn toch echt de mindere bijkomstigheden van deze crisistijd.

Het belangrijkste is echter dat we hier allemaal gezond doorheen komen…..dan is niets meer te doen hebben alleen een bijkomstigheid.