Na een toch wel erg druk half jaar en een wekenlange verkoudheid, voelde ik dat mijn lichaam zei dat het even mooi geweest was. Ik regelde het zo dat ik 6 dagen niet hoefde te werken of op hoefde te passen en even helemaal niets hoefde…….Nou ja niets…..alleen maar leuke dingen in elk geval.

Ik sliep al mijn tekorten weer bij. Vroeg naar bed, later wakker en zelfs middagdutjes. Langzaam verdween het vermoeide gevoel en voelde ik mij weer opknappen. De verkoudheid is eindelijk, na weken gehoest, weg.

In de tuin van mijn lief relaxten we afgelopen weekend samen en las ik op mijn e-reader mijn boek : “Al het blauw van de hemel” van Melissa da Costa bijna uit. Morgen ga ik weer aan de slag.

Op facebook ben ik groepen gaan volgen over het Pieterpad. In juni ga ik met vriendin Petra etappes11 en 12 lopen. Ik zag dat de eerste etappe die wij gepland hebben, 16,5 kilometer lang is over de Sallandse Heuvelrug. Daar schrok ik toch wel even van, zover loop ik namelijk nooit en zeker niet een route over onverharde paden etc.

Vandaag was een mooie wandeldag, dus ik besloot een begin te maken met trainen. Met volle bepakking[ rugzak met camera en telelens samen een behoorlijk gewicht☺] vertrok ik om 10 uur. Een strakblauwe lucht, bomen in de bloei,lekker zonnetje, het was heerlijk.

Ik liep via de Donckse velden, een natuurgebied niet ver van mijn huis. Onderweg zag ik dat een stuk natuur verbrand was. We hadden dat gisteren op tv gezien maar ik wist toen niet dat het in mijn buurt was.De brandweer was er snel bij en de brand is gelukkig beperkt gebleven.

Ik ging weer verder en liep richting vriendin Carolien waar ik iets op zou halen vandaag.Daar aangekomen had ik 6000 stappen gedaan. Een bak koffie en toiletbezoek en via een andere route door een park ging ik terug naar mijn huis. In totaal heb ik vandaag 12660 stappen gelopen volgens mijn stappenteller, wat staat voor 8,6 km. De halve afstand van de eerste geplande etappe van het Pieterpad van Hellendoorn naar Holten. Maar pfffft ik moet echt meer gaan lopen want anders kan ik de tweede dag geen stap meer zetten!

Onderweg nam ik wat foto’s maar eigenlijk had ik weer eens de verkeerde lens bij mij.

Ik zag geen vogels of insecten waar ik op kon inzoomen, maar wel veel bloemen die ik met mijn macrolens veel beter had kunnen fotograferen.Langs de dijk stonden veel pinksterbloemen in bloei.Een stuk verderop stonden in een strook groen tussen een fietspad en de weg  bollen in allerlei kleuren de boel op te fleuren.

Ook kwam ik tot de ontdekking dat als ik de stand van mijn camera wijzigde, hij nog op zwart-wit stond ingesteld.

Dus wisselde ik steeds tussen verschillende instellingen met een niet al te best resultaat. Volgende keer moet ik mij beter voorbereiden als ik op trainings tocht ga…………