Wandelen: op zoek in de Gorzen

Een paar weken geleden blogde ik over het rondje wat ik wandelde in de Gorzen. Toen ik dat blog schreef en wat na zocht, kwam ik op de website van Natuurvereniging IJsselmonde waar ik informatie vond over de geschiedenis van het ontstaan van dit natuurgebied van 40 hectare.Ik heb dit als bron voor dit blog gebruikt.

Ik besloot nog een keer te gaan wandelen om op zoek te gaan naar de geschiedenis van de Gorzen, maar uiteraard ook om foto’s te maken van de natuur.

Een gors

De naam Gorzen ken ik al zolang ik hier woon maar gek genoeg,heb ik mij nooit afgevraagd waar die naam vandaan is gekomen.“Gors” is de benaming, die in Zuid Holland gebruikt wordt voor buitendijks land langs de grote rivieren, dat bij gewone waterstanden niet meer onderloopt. De naam “Gorzen” doet dus denken aan een laag gelegen vlak terrein. Vroeger bestond het huidige heuvelachtige gebied uit gorzen. Het laag gelegen gebied was vroeger veel uitgestrekter en strekte zich uit tot de rivier.

Het huidige natuurgebied is ontwikkeld op de oude vuilstort van ons dorp.

Trap

 

De trap op de foto ligt aan het begin van het park. Links van de trap is de oude toevoerweg naar de oude stort.Op de foto hieronder zie je waar de weg lag. Ik weet niet wat ze er momenteel mee aan het doen zijn, het lijkt wel of er weer een weg komt.

Deze weg kwam uit op het ‘pleintje’ Hier stond de schaftkeet van de stortbaas. Deze sorteerde hier grove metalen uit het huisvuil, welke periodiek door de gemeente aan een schroothandelaar werden verkocht.

Oude Belt

Al in 1945 is hier tussen twee hoge kaden van de “Oude Haven” begonnen met storten van afvalstoffen. Tot 1970 is hier allerlei afval terecht gekomen. De afvalberg is ca. 7 meter hoog en afgedekt met een 80 cm dikke laag grond. Op zaterdag 4 november 1972 werden op de Oude Belt door 60 Ridderkerkse mannen, vrouwen en kinderen de eerste 2500 bomen en struiken gepoot, terwijl er in de weken daarna nog eens 20.000 door de gemeente zijn aangeplant.

Van de eerste generatie bomen zijn alweer vele verdwenen. Het waren vooral populieren die het park snel een groen aanzicht gaven en beschutting aan meer kwetsbare soorten boden. De tweede generatie beplanting (eiken, beuken, essen, esdoorns) krijgt nu de gelegenheid om uit te groeien. Struiken als meidoorn, vlier en hazelaar nemen een belangrijke plaats in in de ondergroei.

De meidoorn bloeit nu, ik zag een bont zandoogje op de bloemen

Muurtjes

Van oude trottoirbanden zijn muurtjes gemaakt die in de loop der tijd begroeid zijn met mossen en waartussen plantjes zich gevestigd hebben.

Het pomphuisje

Het pomphuisje bood vroeger onderdak aan een pomp waarmee het overtollige water uit de polder Het Zand naar de Oude Haven werd gepompt. Niet alleen uit historisch besef heeft men dit uit 1925 daterende gebouwtje laten staan, het vormt tevens een goede mogelijkheid om te schuilen.
Helaas heeft het gebouwtje veel te lijden van vandalisme.

 

Zo ziet het er nu uit, beetje jammer toch wel

Op het dak ligt een mooie laag mos, met een kapstok, dat dan weer wel☻

Naast het pomphuisje kun je een brug over, je steekt dan een stuk af om weer in het park te komen.

 

 

Op een bankje

Deze foto nam ik een maand geleden vanaf de “puinberg”. Eerder had ik al een poosje op het bankje onder de boom op de foto zitten genieten van het uitzicht.In de verte zie je de Alblasserdamse brug liggen.

De scheepvaart op de Noord, links het griend en recht vooruit het Nieuwe veer (zo genoemd omdat daar voor de bouw van de Alblasserdamse brug een veer was). Voor 1930 was de kreek de toegang tot de haven vanuit de Noord naar de Ridderkerkse haven[ waar nu het centrum van het dorp is]. Via een oude rivierarm tussen de polder het Zand en de gorzen (Oude haven genoemd), bereikten de schepen de havenkom die bij de Havenstraat lag. De Crezèepolder die je op de foto ziet is het jongste natuurgebied in het Ridderkerk.Hier waren tot een jaar of 10 geleden nog boerderijen en landerijen.

Puinberg

De puinberg is een  22 meter hoge berg die bijna gezichtsbepalend is voor het Gorzenpark.Ik vergat daar een goede foto van te nemen, alleen een foto van de helling waar de sporen van het sleetje rijden met de laatste sneeuw nog te zien waren.

Tussen 1973 en 1991 zijn hier 300.000 kubieke meter onverbrandbare afvalstoffen van allerlei aard gestort die door de verbrandings-installatie (AVR) niet verwerkt konden worden. Dat de berg niet wegzakt komt doordat hier de ondergrond niet uit de bij ons gebruikelijke veenlaag maar uit erg zanderige klei (zavel) bestaat. Vanaf bovenop de uitkijktoren die op de puinberg staat heb je ook een mooi zicht op Kinderdijk. Met de lens die ik op de camera had [50 mm] kon ik wel inzoomen maar niet veel. Toch zie je de molens achter, de op de voorgrond zichtbare grienden van Ridderkerk, wel goed liggen.

Tot zover een stukje geschiedenis van dit toch heel natuurlijk aandoende gebied in mijn gemeente Ridderkerk.

Voorjaar in de Gorzen

Het stuk hierboven had ik al een tijdje als concept staan, maar was niet meer tot een eind gekomen vanwege tijdgebrek. Gisteren ging ik er weer eens een rondje lopen. Het was er echt zalig om te lopen. Waar eerder de sneeuwklokjes bloeiden, staan nu bossen met Fluitekruid.

De geur ervan doet mij denken aan mijn jeugd. Als kind woonde ik onderaan een dijk, die in het voorjaar ook helemaal begroeid was met deze planten. Het was er zalig hutten maken.

De geur van de bloeiende bloemen is heerlijk als je zo langs die bossen Fluitekruid loopt.

Daslook, boshyacinthen en meer

Naast het Fluitekruid waren her en der ook grote bossen daslook en op sommige plekken boshyacinthen.

Ondanks de kou dit voorjaar ontwaakt de natuur en ook de insecten, ik zag hommels, bijen, lieveheersbeestjes en vlinders.

Een uit de kluiten geschoten verdwaalde paddenstoel.

Veel bloemen staan in al bloei, boterbloemen, paardenbloemen, smeerwortel, hondsdraf, robertskruid,

Maar ook dit leuke plantje hieronder waarvan ik de naam niet ken.Ik kreeg de tip dat het Ereprijs is Met deze foto besluit ik het blog. Ik hoop dat het snel wat warmer en droger wordt. Mocht je in deze omgeving wonen en zin hebt in een lekkere wandeling: Ga nu naar de Gorzen, het is er prachtig wandelen op deze oude vuilstort~!

 

 

 

 

Wandelen: rondje Gorzen

Gisterenmorgen had ik gewerkt en toen ik naar buiten stapte na het werk voelde het buiten zo heerlijk aan.Eigenlijk had ik bedacht een powernapje te gaan doen als ik thuis kwam omdat ik een korte nacht had gehad. Ik was naar een optreden van cabaratier Richard Groenendijk geweest, laat thuis en ik kon ook niet snel in slaap komen maar moest toch vroeg opstaan.

Maar met zulk aangenaam weer is het zonde niet iets buiten te gaan doen. Ik besloot meteen naar huis te gaan, om te kleden en lekker te gaan wandelen.Een rondje Gorzen nam ik mij voor.

Over de Gorzen heb ik weleens eerder geschreven. Het is een natuurgebied wat 50 jaar geleden ontwikkeld is op de oude vuilstort van ons dorp.Inmiddels is het een fraai natuurgebied geworden. Ik had met het er langs rijden al gezien dat de sneeuwklokjes bloeien. Tijd om met de macrolens op stap te gaan.

Sneeuwklokjes stonden er in overvloed, hele tapijten met duizenden sneeuwklokjes.

Ondanks dat ik mijn lage statiefje mee had genomen, zijn de meeste macro foto’s niet echt goed gelukt.

Ik zag op verschillende plaatsen al bijen vliegen bij de sneeuwklokjes, maar ze goed op de foto krijgen lukte niet. Ik las dat bijen gaan vliegen als de temperatuur 9 graden is. Gisteren was het hier 14,4 graden. Heel veel nectar zullen ze nog niet vinden lijkt mij want er bloeit nog niet zoveel.

Vogels enzo

Ik wandelde het gebied rond en het viel me op hoeveel vogels ik hoorde, die hadden er duidelijk ook zin in.Ik zag een roodborstje die niet echt bang was voor mij maar met een macrolens kun je op afstand niets inzoomen dus dit is het beeld wat ik kon maken.

Langs een waterpartij zag ik een waterhoentje die zich ook niet aan mij stoorde en rustig zijn ding deed.

Aan de oever van het slootje aan de andere kant van het pad, bloeide een stuk of drie van deze bloemetjes. Is het een voorjaarsklokje?

Op verschillende boomstronken zag ik dit zwammetje. Volgens Obsidentify het echt judasoor.

Het voorjaar komt……….

 

 

 

 

 

 

Het was een lekker rondje Gorzen [van 6050 stappen] . Binnenkort ga ik nog maar eens terug want ik zag overal narcissen in knop, wilde hyacintjes die opkomen en gele akonieten in knop. Laat het voorjaar maar komen wat mij betreft.

Wandelen: Kabouterpad

Vorige week zondag wandelde ik een rondje Grebbeberg. Het was zalig weer, koud maar zonnig. Zondagavond kreeg ik een appje van mijn zoon: ben jij morgen beschikbaar om op te passen, moeders? Normaliter pas ik op maandag op de kleinzoons maar die waren een lang weekend weg. De schoonmoeder van mijn zoon zou eigenlijk oppassen maar was ziek geworden en schoondochter had een bijscholing van school. Ze is juf op de school waar mijn kleindochters ook heen gaan. Zoon had een belangrijke afspraak met een potentiële klant..De meiden hadden ivm de bijscholing van de juffen maandag geen school. Dus ja ik was beschikbaar☺

Op het weerbericht had ik gezien dat het nog zo’n mooie dag zou worden. Ik moest wel wat gaan doen op zo’n mooie dag en zeker niet binnen. Ongeveer anderhalf jaar geleden ging ik met de oudste kleindochter naar het Mastbos om het kabouterpad te lopen. Dat vond ze toen helemaal leuk. Maandagochtend vroeg stelde ik aan de twee dametjes voor dat te gaan doen. De oudste is altijd zo’n enthousiast kind en die stond bijna te juichen en vertelde heel enthousiast aan haar zus hoe leuk het was geweest toen.

Kabouterpad

Om 10 uur zat het stel gewassen en warm gekleed in mijn auto en reden we naar Breda.Het boekje van anderhalf jaar geleden had ik nog. Er staat een verhaaltje in over Daantje Den, de kabouter, die je meeneemt op het rondje door het Kabouterbos. Bij de 25 paaltjes die de kinderen moeten zoeken, horen opdrachten. Ondanks dat de oudste nu bijna 8 is werden alle opdrachten serieus uitgevoerd samen met haar zus van 6.

Opdrachten zijn bijvoorbeeld

  • meet de omtrek van de boom door voetje voor voetje langs de stam te lopen. De stam is 100 kaboutervoetjes dik, hoeveel van jouw voetjes tel jij?
  • Kun je voor Erik Eekhoorn wat eikeltjes en dennenappels rapen. Leg ze maar op een hoopje, zodat Erik ze mee kan nemen:

  • Maak eens  konijnensnorharen met grassprietjes of takjes:

  • Ga eens met je buik tegen de stam staan en kijk omhoog, deze boom is een den. Omdat de dennen vroeger gebruikt werden als mast van een zeilschip en hier in het bos zoveel dennen staan, heet het bos het Mastbos…

  • Maak jezelf eens zo groot als een boom:

Tussen alle opdrachtjes door werd er druk gezocht naar andere dingen, mooie takken, mos, dennenappels om “kerststukjes” mee te gaan maken thuis. Allebei hadden ze ook hun fotocamera bij zich, dus ze maakten weer genoeg foto’s.

Paddenstoelen

Op een gegeven moment riep de oudste dat ik snel moest komen kijken want ze had nu iets gevonden waar ik erg blij van zou worden:

En later nog deze waarop ze zo trots als een pauw was omdat ik zei dat ik die echt nog nooit gezien had en dus een heel bijzonder zwammetje moest zijn.”Goed van mij hè, oma, ik ben echt goed in paddenstoelen vinden……..” Heel eerlijk gezegd weet ik niet eens zeker of het een zwam is of zouden het slakkeneitjes zijn???Obsidentify herkende het niet.

Aan het eind van de route is een restaurant. Eigenlijk wilden de meiden picknicken in een boomhut, maar ik had niets in huis voor een picknick. Het werd een tosti met warme chocolademelk met slagroom en een kindermenu patat  met een fristi. Met een gevulde maag reden we naar mijn huis want de “kerststukjes moesten wel bij mij thuis gemaakt worden.”Want jij hebt allemaal van die leuke spulletjes, oma”

Zo gezegd, zo gedaan:

Ze maakten er ieder twee, van de andere twee vergat ik een foto te maken.

Het was een lekkere dag zo buiten in het bos. Leuk dat ze nog zo enthousiast zijn over zo’n wandeling langs het Kabouterpad. Ik verbaas mij wel dat ze het ene moment nog zo kind zijn en dat bv onder het bloemstukjes maken de oudste vraagt of ik de muziek kan opzetten van Flemming, met de titel Paracetamollen……☻