Vorig jaar startte ik met sporten in een sportschool. Doel was afvallen en een betere conditie krijgen. In eerste instantie trainde ik in een kleine sportschool met een personal trainer. Ik viel 8 kilo af, wat ik goed merkte. Aan mijn kleding sowieso maar ook met bijvoorbeeld trap lopen. Ik kon nu 4 trappen op, zonder dat ik eenmaal boven, bijna aan de beademing moest. Lees verder
In de tuin bloeien nu massaal de akeleien[ Akuilegia]. Wat ooit begon met 1 plantje heeft zich over de hele tuin verspreid. Het eerste plantje nam ik mee vanuit de tuin van mijn vader, zeker 8 jaar geleden.
Nu staan ze overal, maar bijzonder, ook in allerlei kleuren. Soms zelfs twee kleuren, zoals wit/paars en roze/wit. Ze kruisen heel makkelijk en daardoor ontstaan verschillende kleuren. In mijn tuin heel veel paarse, enkel-en dubbelbloemig. Verder lila, donker- en zachtroze, donkerpaars/bijna tegen zwart aan, wit en rood.
Akeleien zijn kruidachtige, winterharde en vaste planten. Hun bloeitijd loopt van april tot juli. Aan het begin van het voorjaar is het altijd weer een verrassing waar ze tevoorschijn komen. Omdat akelei winterhard is, hoef je qua verzorging niet veel te doen.Het is een vrolijk gezicht.
En wat ook opvallend is, is de terugkeer van de bijen en hommels.Een paar weken terug zag ik amper vliegen maar nu zijn ze massaal aanwezig, bij de akeleien, de phacelia, het kruipend zenegroen en andere bloeiende planten maar ook op de vele bloemen van de bramen.
De foto’s waren door de harde wind niet goed gelukt, maar een paar zijn toonbaar.
Als je eenmaal akelei (Aquilegia) in je tuin hebt, zul je altijd akelei in je tuin hebben. De plant zaait zichzelf uit, dus komt verschillende plekken weer op. Maar dat is wat mij betreft helemaal niet erg.
Een echte bijentrekker is natuurlijk de Phacelia, hij wordt niet voor niets ook wel bijenvoer genoemd.
Vorig jaar had ik hem voor het eerst onder de druiven gezaaid. Ik had gelezen dat dit zou werken in de bestrijding van de galmijt maar ook andere schadelijke insecten.Het zaaien van Phacelia als onderbeplanting bij druiven zou ook een goede invloed hebben op de druiven. De Phacelia planten zijn stikstofbinders[ = N , en daar hebben druiven behoefte aan]. De bloemen lokken ook weer nuttige insecten [roofmijt, zweefvlieg, sluipwesp, gaasvlieg, lieveheersbeest,]die plagen in de druiven tegengaan of bestrijden zoals schadelijke insecten(rode spin, kroesmijt, cicade, druivenmot). Ik moet zeggen dat het een succes bleek want ik had geen galmijt afgelopen jaar en ook nu zie ik nog geen aangetaste bladeren.
Phacelia wordt ook gebruikt :
Phacelia wordt door boeren vaak gezaaid op een stuk grond nadat het eerste gewas is geoogst. Door hier Phacelia te zaaien wordt de grond bedekt en krijgt onkruid geen of weinig kans. Na de bloei kan het door de grond gewerkt worden.
Als tuinvrouw laat je je natuurlijk niet kisten door de weersinvloeden. Maar een regenbui zou toch wel weer welkom zijn[ hoe durf ik het te schrijven na al dat geklaag over het natte voorjaar] Ik heb best eea gezaaid en geplant en dat wil wel een beetje nattigheid om te groeien. Dus loop ik met gieters langs alle kwijnende jonge plantjes. De harde wind en de zon maken dat de grond erg droog is bovenop. Aankomend weekend gaan we sproeien en alle lege regentonnen weer vullen.
Nu ik niet meer sport moet ik wel in beweging zien te blijven. Thuis doe ik wat oefeningen die ik geleerd heb, maar verder zit er toch een beetje de klad in. Ik ben desondanks nog wel een kilo afgevallen.
Gelukkig was daar afgelopen week de avondvierdaagse van de kleindochters en liep ik een avondje mee. Voor “de gezelligheid “appte ik naar mijn schoondochter. Nou ik heb haar niet gezien alleen aan de start en finish. We zouden ieder op 1 kind letten. De avondvierdaagse was in het dorp waar zij wonen. Een klein dorpje dus het aantal deelnemers was niet zo groot.Omdat de kleindochters iedereen kennen, renden ze constant heen en weer tussen vriendjes en vriendinnetjes om daarmee hand in hand te lopen. Ik liep dus op een straf tempo achter hen aan. Vijf kilometer, maar door het hoge tempo was ik best moe☺
De route ging die avond door een natuurgebied “het Waalbos” en was erg mooi, maar tijd om foto’s te maken had ik niet.De kleindochters liepen alle avonden mee. Ik vind het knap van ze, vooral van de jongste van vijf, best een afstand met die korte beentjes.Gisterenavond was de intocht en stonden we langs de weg met bloemen en natuurlijk een snoepketting
Ruim 6 kilo ben ik nu afgevallen.
Eigenlijk ben ik wel trots op mijzelf met de progressie die ik maak in de oefeningen. Zwaarder en zwaarder wordt het. Het lijkt zo makkelijk als mijn trainer het mij voordoet, maar als ik het zelf doe, valt het toch niet mee.Toch lukt het meestal allemaal. Een enkele keer is trainer Duncan wel erg enthousiast met extra gewicht ergens aan te hangen en krijg ik zo’n gewicht echt niet meer omhoog na een paar keer. Hij lacht er dan luidkeels om en zegt dat hij even wilde uitproberen of het mij zou lukken en het lukt me toch?
Over het algemeen genomen wordt ik steeds sterker en ben ik zelf wel verbaasd dat ik bepaalde oefeningen kan. Zo duwde ik op de legpress 230 kilo weg. Af en toe zegt de trainer dat hij ook verbaasd is dat ik het kan. Ik ben sterker, zegt hij, dan sommige mannen die hij traint. Of dat echt zo is betwijfel ik, misschien zijn het watjes maar het is een leuk compliment.
Inmiddels heb ik moeten besluiten te stoppen met trainen op de sportschool en ga ik thuis verder met de oefeningen die ik geleerd heb en thuis kan doen.Dit blog had ik al gepland staan, dus plaats ik nog.
In het dagelijks leven merk ik de verbetering ook natuurlijk. De trap op zonder hijgen, wandelen idem dito, tuinieren kost minder moeite.
Een pruimenboompje tierde al vanaf het begin niet. Het was een miskoop, een boompje met 5 soorten pruimen geënt op 1 stam.We besloten het eruit te halen. Dat kan manlief nu niet, dus mijn nieuw verworven skills kwamen wel van pas:
Ik rukte en duwde de boom een paar maal heen en weer. Toen de spa er onder en hup, hij was eruit. Paar maal gewichtheffen……….
Ik zal je verklappen dat deze boom niets weegt in vergelijking met wat ik til in de sportschool!
Het schema wat de voedingscoach van de sportschool had opgesteld, volg ik nog steeds. Honger heb ik niet, af en toe wel trek in iets lekkers. Een zak chips zou echt smaken, maar ik doe het niet.
Af en toe probeer ik eens een recept uit. Zo maakte ik een gerecht met witte bonenpuree. Verrassend lekker vond ik. Als kind aten we thuis vaak “blote billetjes of blote kindjes in het groene gras” [ Witte bonen met snijbonen]. Waar de naam met die blote kindjes of billetjes vandaan komt, geen idee.
Zelf heb ik nooit iets gemaakt met witte bonen. Tot ik dit vegetarische gerecht tegen kwam: Gekaramelliseerde tomaatjes met witte bonenpuree en paddenstoelen.[ recept, klik ] Ik gebruikte verse tijm uit de tuin wat een zalige smaak gaf.
In de voorjaarsvakantie ging ik op donderdag in plaats van naar de sportschool met mijn zoon en de twee kleindochters op stap. Tussen de middag aten we in een pannenkoekhuis. Ik nam een pannenkoek met vers fruit. Dat leek mij nog de meest gezonde keuze. De ober vroeg mij of ik er ook ijs en slagroom op wilde. “Nee hoor, dank u” hoorde ik mijzelf zeggen en zoonlief gaf mij een compliment dat ik zo standvastig nee zei.
De kleindochters en ook mijn zoon aten hun pannenkoek niet helemaal op, ik wel. Ook zonde zei ik tegen zoon, ik zou ze nog wel lusten! Mam, zei hij, daar zit nou jouw probleem. Je vindt alles zonde, maar genoeg is genoeg en dan stop je met eten. Jammer dan dat er iets blijft liggen. Hij heeft wel gelijk, maar zonde blijf ik het vinden ook omdat je er veel geld voor neertelt.
Gezond is het niet, maar ach voor een keer…..thuis ben ik maar weer buikspieroefeningen gaan doen ☺
