Ik hoor jullie denken: alweer een rondje Crezéepolder, een paar weken terug toch ook al?
Ja dat klopt helemaal. Het is natuurlijk dichtbij voor mij en een mooi gebied maar nu ging ik met een ander doel. Ik had mij namelijk ingeschreven voor dit rondje bij Zuid-Hollands Landschap. Een wandeling met een gids van hen, die ook de grienden zou ingaan. Daar was het mij vooral om te doen want ik heb al een paar maal voor het bruggetje gestaan maar durfde die grienden toch niet alleen in. Sinds mijn val 3 jaar terug en mijn dubbele enkelfractuur ben ik huiverig voor waar het glad is. Maar met meerdere mensen durf ik natuurlijk wel.
Om 9 uur was het verzamelen bij Hofstede de Paradijshoeve aan de andere kant van de dijk. Toen ik kwam waren er al een paar dames, uiteindelijk waren we met ik meen 11 inclusief de gids. Zij wees ons allereerst op een groene specht die in het weiland zat.
Hierna vertrokken we richting Crezéepolder, de dijk op aan de andere kant er weer af.Daar vertelde de boswachter/gids wat over het ontstaan van de polder, maar dat wist ik al en heb ik ook al eerder beschreven. Heel kort door de bocht: Het gebied was het tot 2016 akkerland. Het gebied werd toen aangekocht door Zuid-Hollands landschap. De zomerkade werd doorgestoken naar de rivier de Noord en nu is het een zoetwater getijdengebied. Inmiddels is het een gebied met een grote verscheidenheid aan vogels, vissen maar ook bevers.Ik dacht dat die alleen in de grienden vertoeven maar ook in het gebied ernaast is een beverdam. De gids liet ons sleepsporen zien van waar ze uit de rivier komen het gebied in.
Alle deelnemers waren vrouwen en in ganzenpas liepen we achter elkaar over de smalle paadjes.
Ik had mijn camera bij mij, er was nog 1 dame die ook een camera bij zich had. De andere dames hadden alleen hun telefoon maar daar kun je natuurlijk ook mooie foto’s mee maken.
Samen met de andere cameravrouw☺, Marja, liep ik meestal achteraan omdat wij steeds stopten voor foto’s dus ik heb niet het hele verhaal van de gids mee gekregen.Wat ik wel begreep is dat het erg rustig was kwa vogels en dat er niet veel verschillende soorten waren. Sommigen zijn alweer vertrokken en de wintergasten moeten nog komen. Maar we zagen toch wel wat leuke vogels buiten de bekende ganzen en meeuwen.
De boeren zwaluw:
Fitis?
Kievit:
Lepelaars:
Ik had wel eens gelezen dat ze hier ook zouden vertoeven maar ik had ze niet eerder gezien of ik moet gedacht hebben dat het een zwaan was uit de verte.Ik kan dat onderscheid slecht maken als ik tussen de begroeiing door in de verte een paar witte stippen zie staan:
Een verrekijker is met zo’n wandeling toch ook wel handig heb ik gemerkt.
We zagen vier lepelaars die eerst nog stonden te dutten maar wat later liepen te foerageren.
Ik las dat deze vogels tot september/oktober in Nederland blijven.Daarna vertrekken ze naar de West-Afrikaanse kust. Bijzondere vogels door hun snavel, je zou denken hoe kun je iets vangen…..
Kemphaan
Een andere vogelsoort waar de gids ons op wees was de kemphaan. Ik heb altijd gedacht dat die vogels weidevogels zijn maar het is een strandloper. De foto’s die ik nam zijn niet echt goed gelukt.
Zwanen
Grienden
GriendenOp enig moment opperde de gids dat we de grienden maar zouden overslaan omdat het om deze tijd van het jaar het er wemelt van de muggen. Zoals ik al schreef kwam ik daar eigenlijk voor en gelukkig wat anderen wilden er ook graag in. Dus we gingen in onze ganzenpas een klein stukje in het ongecultiveerde deel van de griend. 
Er waren inderdaad veel muggen maar ik ben niet gestoken. Het was er vochtig en glibberig en ik ga er denk ik toch niet snel alleen in. Het was echter de moeite waard om er even een stukje van gezien te hebben.Ik weet nu wat er aan de andere kant van dat bruggetje ligt.
Ik moet zeggen dat ik deze vorm van fotografie [ vogels] ook erg leuk vind dus ongetwijfeld komt er een vervolg. De ijsvogel verblijft ook in dit gebied,we zagen hem heel even maar dat beestje is zo snel. Met Wilma, de andere vrouw met camera heb ik gegevens uitgewisseld om samen nog eens te gaan. Dan hoeven we niet steeds op een drafje achter de anderen aan maar kunnen op ons gemak ergens blijven zitten en zien wat er langs vliegt.
Ik liep weer een stukje terug en maakte wat foto’s vanaf een vlonder, genoot van alle vogelgeluiden om mij heen. Opeens vlogen allerlei vogels op.
Twee mannen met bosmaaiers kwamen mijn kant op. Al wat bijzonders gespot, mevrouw? Ik zei van niet omdat het scherm verderop dicht gegroeid is. Dat zullen we meteen eens even voor u in orde maken zeiden ze.
Zo gezegd zo gedaan. Ik bedankte de heren en ging kijken wat ik zag.
Om mij heen stond veel in bloei. Guldenroede, grote kattenstaart, wilde peen. De namen weet ik niet zeker, ik haalde ze via googlelens op.
Het was echt heerlijk daar langs het water. Het gebied van de Crezeepolder was ooit een stuk akkerland wat jaren terug onder water is gezet en wat men heringericht heeft tot natuurgebied. Er schijnen veel bijzondere soorten vogels te zien zijn, zoals de zeearend uit de Biesbosch maar ook lepelaars en allerlei steltlopers.Ik zag de scholekster. Wel grappig vond ik dat toen ik dat stelletje scholeksters in alle rust op de foto aan het zetten was, aan de andere kant van de dijk op de rivier de Noord net zo’n cruiseschip voorbij kwam. Wat een contrast en wat een lawaai maken die mensen aan boord. Het geluid draagt natuurlijk over het water en de rust was even gedaan.
strandje:
Even verderop zag ik een fuut op zijn dooie akkertje zwemmen.
Tot er opeens reuring was, veel lawaai, gespetter en opvliegende vogels.
Ik draaide mij om en zag nog net dat een of andere roofvogel een meeuw uit het water greep en ermee weg vloog. Jammer genoeg kon ik niet snel genoeg scherp stellen.Zo snel als hij kwam was hij ook weer uit het zicht.
Deze weg kwam uit op het ‘pleintje’ Hier stond de schaftkeet van de stortbaas. Deze sorteerde hier grove metalen uit het huisvuil, welke periodiek door de gemeente aan een schroothandelaar werden verkocht.
Het pomphuisje bood vroeger onderdak aan een pomp waarmee het overtollige water uit de polder Het Zand naar de Oude Haven werd gepompt. Niet alleen uit historisch besef heeft men dit uit 1925 daterende gebouwtje laten staan, het vormt tevens een goede mogelijkheid om te schuilen.
Naast het pomphuisje kun je een brug over, je steekt dan een stuk af om weer in het park te komen.
De geur ervan doet mij denken aan mijn jeugd. Als kind woonde ik onderaan een dijk, die in het voorjaar ook helemaal begroeid was met deze planten. Het was er zalig hutten maken.
De geur van de bloeiende bloemen is heerlijk als je zo langs die bossen Fluitekruid loopt.
Een uit de kluiten geschoten verdwaalde paddenstoel.
Maar ook dit leuke plantje hieronder waarvan ik de naam niet ken.Ik kreeg de tip dat het Ereprijs is Met deze foto besluit ik het blog. Ik hoop dat het snel wat warmer en droger wordt. Mocht je in deze omgeving wonen en zin hebt in een lekkere wandeling: Ga nu naar de Gorzen, het is er prachtig wandelen op deze oude vuilstort~!