Wandelen:Rondje Grebbeberg

Afgelopen weekend toen ik naar het  Ouwehands Dierenpark ging, boekte ik een hotelovernachting omdat ik het niet fijn vind in het donker laat op de avond terug te rijden. Het hotel lag naast de ingang van het park, dus dat was lekker.

Met Karel had ik afgesproken om de volgende ochtend om half 9 nog samen te ontbijten.Er was een uitgebreid ontbijtbuffet, altijd lekker, dus we liepen tweemaal om ons bord te vullen. Intussen kletsten we gezellig en vertelde Karel e.e.a. over zijn fietsvakanties. Ik was van plan een stuk te gaan wandelen en hij liet me nog zien hoe ik met een qr code een wandelroute op mijn telefoon kon zetten.

Na het ontbijt zeiden we elkaar gedag en ging Karel naar de trein en ik haalde mijn wandelschoenen uit de auto en vertrok naar de Grebbeberg. Er startte een route precies tegenover het hotel, een rondje Grebbeberg.

De Grebbeberg

Het rondje zou bijna 4 kilometer zijn dus dat vond ik wel mooi om mee te beginnen. Ik heb nog niet eerder een route gelopen met zo’n app dus eens zien hoe dat gaat. Nou bij het begin ging het al mis, want de app vroeg om een betaling van 17,50 en daar had ik geen zin in. Ik had al een paaltje gezien en aan 2 dames vroeg ik of ze bekend waren en wisten of ik, als ik de paaltjes zou volgen ook weer aan het begin zou uitkomen. Bange schijterd als ik ben, ben ik als de dood te verdwalen in een bos en er nooit meer uit te komen maar de twee verzekerden dat dat echt niet mogelijk was omdat het geen groot gebied was.

Dus ik ging vol goede moed op pad. In het eerste stuk zag ik 3 grote Gallowayrunderen grazen. Naar mij keken ze niet op of om…..

Grebbeberg geschiedenis

De naam Grebbeberg kwam mij nog bekend voor uit de geschiedenis lessen vroeger en dan met name over de Grebbelinie.

De Grebbeberg in Rhenen, in de Nederlandse provincie Utrecht, is een 52 meter hoge heuvel die de zuidoostelijke punt vormt van de Utrechtse Heuvelrug, een stuwwal. Door zijn strategische ligging met zicht op de Nederrijn en op de Betuwe is deze heuvel historisch van groot belang. In de 18e eeuw werd vanaf hier de Grebbelinie aangelegd. De heuvel is vooral bekend door de Slag om de Grebbeberg in mei 1940. Op de Grebbeberg bevindt zich het Ereveld Grebbeberg waar Nederlandse militairen begraven liggen. Om hier een hele geschiedenisles te gaan schrijven gaat te ver, dus dat mag je zelf nalezen als het je interesse heeft.[ bron Wikipedia]

Met een stukje geschiedenis in het achterhoofd genoot ik van de zon, de vogels,het bos en de rijp op het mos hier en daar. Het was best nog koud.

Op een gegeven moment was ik mijn paaltjes zoek, maar zag een soort inham in een wal en ik besloot daarheen te lopen om te kijken wat er achter lag. Die paaltjes zou ik dan later wel zoeken. Het bleek een doorgang te zijn door de ringburgwal die hier al vanaf de Middeleeuwen ligt. Op een informatiebord las ik dat de wal al sinds de 7 eeuw bestaat en door mensenhanden is aangelegd op een stuwwal. Door de eeuwen heen is hij vaak opgehoogd, de wal bood bescherming tegen de vijand.

Toen ik wat door liep zag ik een werkelijk prachtig uitzicht. Het blijkt een uitzicht over de Nederrijn, de Blauwe Kamer en de Betuwe te zijn. Over de Blauwe kamer had ik het nog met Karel tijdens het ontbijt gehad. Ik wil daar graag een keer gaan fotograferen maar nu is het te nat na al die regen en waarschijnlijk onbegaanbaar. Omdat de bomen nu kaal zijn, kon je overal van het mooie uitzicht genieten.

Een stukje verderop zag ik een gebouwtje staan wat mijn nieuwsgierigheid wekte:

Ik las op een bord dat het een boswachterswoning geweest is, die dienst deed tussen 1840 en 1992.Voor het gebouw staat een tafel, die op deze plek al bekend is  vanaf de zeventiende eeuw de Coninxtafel, later de Koningstafel genoemd wordt. Blijkbaar was het altijd al een belangrijke plek.Op oude prenten is te zien dat hij door de eeuwen heen regelmatig is vervangen. Dit exemplaar stamt uit 2021.

Net voor de oude boswachterswoning zag ik opeens mij routepaaltje weer. Waarschijnlijk heb ik ergens een stukje gemist maar vanaf hier volgde ik de paaltjes weer. Het was zalig weer en in het bos werd het steeds drukker met wandelaars en rennende sporters.Op een bankje genoot ik van het geweldige uitzicht en het zonnetje op mijn gezicht.

 

Op het bankje was een koperen plaatje vast geschroefd. De tekst erop luidde:

Op oude afbeeldingen was op deze plek de dominees bank te zien.Op initiatief van Rob Moret  2020 is deze bank in ere hersteld. Een plek om te genieten en naar buiten en binnen te blikken. Ik kon de tekst met moeite lezen omdat het plaatje vol krassen en roestplekken zat. Dat is dan wel jammer vind ik, zo oud is het nog niet.

Ik hoorde steeds spechten en speurde de boomtoppen af. Ineens had ik er twee gespot, maar om ze op de foto te krijgen! Beter dan dit werd het niet.

Bijna rond

Na even genoten, naar buiten en binnen geblikt te hebben, vervolgde ik mijn weg. Aan de loop van de rivier zag ik dat ik in de buurt van het hotel moest zijn.

Met een bocht mee langs het water zag ik de kerktoren van de Cunerakerk.

De Cunerakerk is de voornaamste kerk van Rhenen. Het is een relatief grote kerk, ontstaan dankzij het feit dat Rhenen in de Middeleeuwen een belangrijk bedevaartsoord was. De pelgrims kwamen op de relieken van de Heilige Cunera af, die hier vanaf de achtste eeuw werden vereerd. De trots van de kerk is de 81,8 meter hoge toren.

Daarna zag ik de Gallowayrunderen weer, weer drie dus waarschijnlijk dezelfde als op de heenweg.

Ook nu keken ze niet op of om.Doordat ik de zoomlens van B. had mogen lenen dit weekend,  kon ik inzoomen op zijn kop

En een klein stukje verder kwam ik inderdaad weer bij het beginpunt uit. Het was een wandeling die de moeite waard was! Hoe die wandelapps werken moet ik thuis maar eens uit proberen.

Nog even een koffietje in het hotel, gewone laarzen weer aan en op naar huis …….Het was een leuk weekend en ik weet nu dat ik ook alleen op pad kan.

Ouwehands dierenpark by night

Eind van de middag was het tijd  binnen op te warmen en de inwendige mens te verwennen. Van het slenteren wordt je altijd best moe vind ik zelf. Doordat we[ Melodyk, Daphne, Karel, Annemarie en ikzelf] allemaal aan het fotograferen waren, kostte dat ook best wat tijd.We namen niet alleen die dieren maar ook onszelf☺

Verlichting aan

Na het eten met met elkaar was het inmiddels goed donker geworden en hadden we al gezien dat de lichten aangingen van de lichtobjecten.

Het was overdag al een kleurig geheel, maar in het donker waren the Treasures of Time prachtig!

Overdag:

in het donker:

 

De foto’s hieronder kun je aanklikken om te vergroten.Marylou schreef mij dat de frames worden overspannen met zijde en met de hand worden ingekleurd. Het moet een megaklus zijn om dat te doen.

Al met al was het een geslaagd uitstapje, Ouwehands dierenpark by night. We besloten de avond met een warm drankje en Karel een koud biertje en daarna gingen Melodyk en Daphne terug naar Emmen en Assen, Annemarie naar Ede. Karel en ik logeerden in hetzelfde hotel, dus wij liepen naar het hotel terug. Ik had het behoorlijk koud gekregen en was ook wel moe, dus ik kroop lekker het bed in met de verwarming op 5 en ging naar de Battle of the Bands kijken op tv……………………….

De blogs van Karel en Melodyk lees je hier en hier

 

Ouwehands dierenpark daytime

Het eerste rondje wat we liepen zaterdag was nog bij daglicht. Overigens was dat voor Melodyk, Daphne en Karel al hun tweede rondje want zij waren er al vanaf de ochtend.

Vorig jaar was ik voor het laatst in de dierentuin,dat was in  Blijdorp, vlakbij Ridderkerk. We gingen toen met de kinderen en kleinkinderen.Daarvoor was het echt tientallen jaren geleden dat we in een dierentuin waren. Niet omdat ik het niet leuk vind maar een dierentuin vond ik toch altijd een triestig iets. Al die dieren in die hokjes……..Ik moet hierbij zeggen dat ik het Blijdorp van lang geleden in mijn hoofd had.Natuurlijk zie je nog steeds gaas of tralies, maar de dieren hebben toch ruimte en geen klein hokje meer.

Bedreigingen

Na het bezoek aan Blijdorp ben ik toch anders gaan kijken naar een dierentuin.Ik ben er sowieso niet tegen maar heb nog steeds wel gemengde gevoelens voor die dieren die in gevangenschap leven. Ik ging eens wat googelen en kwam bij NPOkennis onderstaande tegen:

Het houden van exotische dieren is van alle tijden. Van farao’s tot de Grieken en Romeinen. De oudste dierentuin in Europa is Tiergarten Schönbrunn in Wenen uit 1752.Wie van mijn leeftijd is of ouder, kent ook de beelden nog wel van beren die op fietsjes “optraden” of konden dansen, compleet met een rokje aan. Gelukkig is dat niet meer. In Ouwehand zag ik nog wel dit stukje geschiedenis:

Ouwehand heeft een berenbos.In Het Berenbos genieten bruine beren, die vroeger mishandeld zijn, van een onbezorgd leven. Ze leven er samen met wolven op een twee hectare groot bosperceel met onder andere een waterval, rotsen en een vijver. Een uniek project en een bijzondere ervaring rondom de bruine beren. Toch leverde dat gisteren ook een triest beeld op. Bovenop een rots in een bos zagen we een beer steeds heen en weer bewegen. Deze beer is al een jaar in het berenbos en komt uit een stressvolle situatie. Zelfs na een jaar laat hij nog steeds dat gestreste gedrag zien.

Stimuleren natuurlijk gedrag
In Het Berenbos wordt de leefomgeving van de beer in het wild zoveel mogelijk nagebootst om het natuurlijke gedrag van de beer te stimuleren. Ze krijgen een gevarieerd en seizoensgebonden dieet, gebaseerd op wat in de natuur beschikbaar is.  Het Berenbos is een initiatief van Ouwehands Dierenpark en Bears in Mind, stichting voor beer- en natuurbescherming. Voor wie er meer over wil lezen, klik op de links.

Uitsterven

Zo’n 42.100 diersoorten worden met uitsterven bedreigd. Dat is 28% van de bekende soorten. Het Wereld Natuur Fonds berekende dat de mens dit proces tot wel 10.000 keer versnelt. Vele diersoorten zijn al uitgestorven en meer zullen volgen. Houtkap en landbouw vernietigen elke seconde wereldwijd 5000 m2 aan bos. Stropers doden dieren omdat delen ervan zogenaamd geluk brengen of lust opwekken. In onze dierentuinen zijn dieren veilig. De meeste bedreigingen uit hun natuurlijke omgeving vallen er weg. Hun levensverwachting is er flink hoger.

Deze Axolotl is een ernstig bedreigde diersoort.Door vervuilingen en het bouwen van dammen is nog weinig leefgebied over in Mexico waar ze van nature voorkomen.

Hoe ziet de dierentuin van de toekomst eruit?

Sinds de oprichting van de eerste dierentuin is er veel veranderd in dierentuinland. Voorheen dienden dierenparken puur ter vermaak van de bezoekers en konden dieren gevoerd en soms zelfs aangeraakt worden. Tegenwoordig staan educatie en soortbehoud bovenop en wordt er meer aandacht besteed aan de leefomstandigheden van de dieren. Maar zullen dierentuinen in de toekomst nog bestaan, en in wat voor vorm dan? Volgens Jozef Keulartz, hoogleraar milieufilosofie, zijn er nog wel dierentuinen in de toekomst, maar niet precies zoals we die nu kennen. De toekomstige dierentuinen zullen meer gericht zijn op bescherming, onderzoek en voorlichting. Daarnaast zullen er minder verschillende dieren te zien zijn en zitten dieren in grotere verblijven.

Nieuwe focus

De tijd van grote collecties dieren in kleine kooien is voorbij. Dierenparken investeren de afgelopen jaren veel in het uitbreiden van verblijven om dieren meer de ruimte te geven om natuurlijk gedrag te vertonen, zoals graven, zwemmen of nesten bouwen.

Zo hadden we het er gisteren over dat Blijdorp bijvoorbeeld alle gorilla’s weg gaat doen. Waarom wist Melody, die veel over dieren en dierentuinen weet, niet. Vandaag las ik dat het te maken heeft met het wegvallen van Bokito.Na de dood van de beroemde zilverrug Bokito vorig jaar heeft de gorillagroep geen leider meer. Het introduceren van een nieuwe zilverrug is volgens het dierenpark erg risicovol. Als leider van de groep zorgde Bokito ervoor dat de gorilla’s zich aan de gedragsregels hielden.De dierentuin wil nog meer inzetten op soortbehoud en natuurherstel. Ze gaan daarom focussen op tien (bedreigde) dier- en plantensoorten die hun soortgenoten in het wild een gezicht moeten geven.

In Ouwehand zagen we nog wel gorilla’s, het zijn allemaal mannetjes. Hun gedrag wordt wetenschappelijk bestudeerd.Ze onderzoeken oa wie er de baas is in de groep, wie vriendelijk met elkaar omgaan en wie juist bij elkaar uit de buurt blijven. Omdat nog niet alle gorilla’s volwassen zijn, zijn ze ook benieuwd of deze relaties veranderen als de dieren ouder worden.

Voor mij is het duidelijk: deze lijkt mij nu de baas!

Dat we boften met het weer snappen jullie wel. Het was een heerlijk weekend, bijna voorjaar! Ook dieren zag je zichtbaar genieten:

In Nederland heeft de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen (NVD) criteria opgesteld waar een goede dierentuin aan moet voldoen. Maar voor tegenstanders van het houden van dieren in gevangenschap bestaat er niet zoiets als een goede dierentuin.

Hieronder een compilatie van de foto’s die ik maakte. Je kunt op de foto klikken om hem te vergroten.

Dierentuinen zijn er van oudsher puur voor vermaak en ontspanning. Maar buiten dat is het ook een educatief bezoek; je leert er veel over dieren. Ik heb genoten van de aanblik van veel van die prachtige dieren.

Mijn favoriete foto’s van gisterenmiddag zijn deze. Misschien laat ik die wel afdrukken om aan de muur te hangen!