Gisteren kwam mijn oudste kleindochter logeren. Vorige week zaterdag had ze aan mijn moeder gevraagd of die haar breien wilde leren. Ooit leerde die mijn zoon ook breien en dat verhaal kent ze dus ze dacht bij haar moet ik zijn. Maar dat breien met de stijve vingers van mijn moeder gaat wel lastig, dus ik nam mij voor die taak maar op mij te nemen.
Denk nou niet dat ik dat kan hoor, breien! In een ver verleden heb ik dat inderdaad geleerd, recht, averecht maar veel verder kwam ik niet. Soms begon ik aan een trui, maar zelfs voor mijn destijds driejarige zoon kwam er nooit een trui die helemaal tot het eind gebreid werd. Niet door mij in elk geval. De trui kwam wel af maar je snapt wie hem af maakte. Ja, mijn moeder dus.
Maar ik was vol goede moed het mijn kleindochter te leren. Ze had het over breien op de BSO en ze wilde dat ook kunnen. Ik kocht vrijdag eerst een bol roze wol bij de Action en een paar breinaalden bij de kringloop.Kleindochter was direct dolenthousiast. Ze was verbaasd dat ik dat ook zou kunnen. Ik deed natuurlijk of dat de gewoonste zaak van de wereld is. Natuurlijk kan ik dat, alle meisjes leerden vroeger breien op school. Heel gek vond ze dat en de jongens dan, oma? Nou die leerden zagen en timmeren…..Helemaal raar dat je dat op school kreeg. Nou geloof ik dat ze dit soort dingen tegenwoordig ook best krijgen bij techniek lessen, maar niet zoals wij dat vroeger leerden.
Afijn, ik ging met de naalden zitten om steken op te zetten. Warempel dat kon ik nog. Kleindochter met haar neus er bovenop. Ik steeg weer behoorlijk wat punten in haar achting.Insteken, omslaan, door halen en af laten gaan. Even een paar naalden voor gedaan en daar ging ze.
Een sjaal voor haar zelf, dat moest het gaan worden. Alhoewel ze het snel door had, heb je natuurlijk niet zomaar een sjaal gebreid. Daar had ze wel een idee voor: als ik mij ga wassen en aankleden, dan kun jij verder oma en dan moet ie klaar zijn als ik aangekleed ben, oké? Maar dat was hij niet. Weet je oma, dan doen we een sjaal voor dokter Konijn[ haar trouwe knuffel al 8 jaar lang] Maar dan was de sjaal veel te breed zoals hij nu op de naalden zat. Ik opperde dan deze af te hechten en opnieuw te beginnen. Zo gezegd zo gedaan. Even googelen hoe ik ook weer een breiwerk moet afhechten en oh ja, ik weet het weer.
Nieuwe steken opgezet en nu veel meer. Daar gingen we weer. Zij een paar steken tot ze ze weer allemaal van de naald afschoof en ik ze moest redden, alles weer herstellen en zo ging het weer opnieuw tot ze dan de draad weer verkeerd omsloeg en hij vast zat. Kortom, we deden een ochtend over een sjaaltje en een lapje.
Misschien was ik stiekem nog wel trotser op het resultaat dan zij was. Voor het eerst had ik iets tot het eind afgebreid!Een sjaal compleet met franjes en knopen van vroeger, uit de knopendoos als versiering.
Van het lapje maakte een cape voor Fifi, het andere knuffeltje wat ze bij zich had.
Ik heb mijn pop nog die ik kreeg op mijn tweede verjaardag van mijn opa en oma. De kleertjes ook die erbij horen en die mijn oma breide en naaide. Nu zijn die 61 jaar oud☺ Wie weet zit over 53 jaar Dokter Konijn met haar sjaal om ook wel op het randje van mijn- dan 63 jarige- kleindochters bed. Net als mijn pop op het randje van mijn bed.
Het popje is een Schildpad pop en 61 jaar geleden heette het een negerpopje, maar dat woord kunnen we nu niet meer gebruiken. Een popje van kleur heet ze nu denk ik.
Wat leuk dat je dergelijke dingen kan doen met je kleindochter. Mooi sjaaltje heeft haar knuffel. Prachtige foto van je kleindochter
wat een leuk verhaal van het breien Margriet.
Heerlijk die tijd heb ik ook gehad met de oudste kleindochter…die is nu bijna 13. Maar zo leuk om dingen samen te doen hè…
Zelf heb ik heel veel truien met ingebreide patronen van wat ze wilde hebben.
Zoals snoopy, en het jongetje daarvan. De naam ben ik kwijt net als van de rode poes die ik gemaakt heb. Is ook alweer zolang geleden 🙁
Mooi die knoopjes erop dat maakt het af 😉
Dat wilde ik vroeger ook, maar dat kon ik al helemaal niet
Op een gegeven moment wilden ze die truien niet meer…dus andere hobby zoeken 😉
Oja de kat was garfield 😉
Wat een prachtig logje. Dat is knus genieten samen met de kleindochter. En wat maakte je mooie breiseltjes! Je bracht me een beetje terug naar mijn kindertijd toen we samen met mijn moeder poppenkleertjes maakten. Leuk was dat.
Ze houdt de naalden wél lekker relaxt vast.. da’s al een goed begin! 🙂
Leuke dingetjes werden het.. zelfs het lapje kwam goed uit!
Ik heb ook nog een ‘negerpopje’.. van m’n jong overleden tante gekregen en denk dat ik ‘m dáárom nog heb.. de rest van m’n speelgoed ging indertijd naar de jongere zusjes, want daar werd ik dan ’te groot’ voor volgens m’n moeder hehe.
Ja zo ging dat, maar ik had alleen broers…
Zo leert je kleindochter ook dat kleding etc. gemaakt moet worden en dat dat moeite kost.
Leuke resultaten
Jong geleerd is oud gedaan 😉
Alle begin is ook moeilijk hè
(ik heb de mails gemist dus het abonnement lag er kennelijk weer eens uit met dank aan wp zucht…. ik ga me dus opnieuw abonneren.
Les photos sont jolies Margriet mais les photos de famille ne sont pas le sujet que je préfère et comme il n’y a pas de traducteur sur ton blog, je ne peux pas passer de longs moments à tout copier pour traduire sur “Deepl traducteur”.
Goed gedaan en tof zo’n kleindochter die alles wil leren
Wat leuk om je kleindochter te leren breien. Je bent vast heel hoog in haar achtig gestegen. Ik was net zoals jij: heel enthousiast ergens aan beginnen maar nooit iets afmaken. Bracht het ook naar mijn moeder, die breide graag. Dat scheelt.
Wat een schattige kleindochter heb jij. Mooie dingetjes hebben jullie gebreid. Niet het breien was waarschijnlijk zo leuk maar het feit dat jullie het tesamen gemaakt hebben was denk ik het leukst.
Wat leuk om zo met je kleindochter samen het breien te (her)ontdekken!
Zelf heb ik altijd veel gebreid en ik heb nog altijd een truitje wat ik voor mijn inmiddels 39-jarige zoon breide toen hij een paar jaar oud was. Ik moest met breien stoppen omdat ik er teveel pijn van kreeg door de fibromyalgie.
Knap van jou én de kleine dochter. Ik dénk dat ik nog kan breien, maar steken opzetten!? Toen ik klein was breide ik ’s avonds mijn ‘huiswerk’, en toen ik de volgende dag beneden kwam hadden de kabouters er altijd een stuk bij gebreid en op die manier was ik toch intijds klaar met het werk
Wat leuk dat jullie dit samen gedaan hebben. Trots mag je zijn. Mjjn moeder maakte ook altjjd mjjn breisels voor de kinderen af. Ik begon altijd enthousiast maar halverwege zag het er niet uit en was ik het weer zat.
Heel bijzonder dat je dat popje nog hebt.
O wat is dat mooi Margriet , dat je dat nog kon , en je had een enorm suc6 zo samen met je kleindochter
Echte kunstwerkjes Margriet !
Hoe schattig!
Lie(f)s.
@’k Had in m’n kindertijd twee poppen, eentje was ook Schildpad, het andere had een hoofdje van steen.
Lie(f)s.
Prachtige kleindochter heb je Margriet! Ik was ook niet zo’n breiwonder hoor!
Het breiwerk is heel erg mooi geworden staat zo gezellig met die knopen er op. Ik heb alleen kleinzonen die alleen maar over voetballen kletsen.
Van voetbal heb ik ook geen verstand, maar mijn kleinzoons zijn nu nog te klein voor voetbal praatjes, gelukkig