Poëzie over de moestuin

Geplaatst op door

Op een van de vorige blogs kreeg ik een verrassende reactie van Wakkersgedichten

Ik ben geen echte poëzieliefhebber, heb al zeker geen dichtbundels op mijn nachtkastje liggen. Misschien gevolg van de Nederlandse en Engelse literatuurlessen op de HAVO waarbij we oa poëzie moesten verklaren en ik die niet begreep…..De strofen en rijmschema’s waren niet aan mij besteed, de vaak moeilijke taal snapte ik niet.Ik was er te jong voor denk ik en er toen niet aan toe.

Alhoewel ik zelf wel goed Sinterklaasgedichten kan schrijven, is het voor mij wat betreft gedichten, daarbij gebleven. Gemiste kans wellicht en ga ik er ooit nog eens voor zitten als ik later oud ben…….

Soms stuit je weleens op een paar regels die je meteen raken, maar die ik ook weer vergeet en waar ik dan niets mee doe.

Het vers hieronder als reactie op mijn blog waardeer ik zeer en wil het daarom met jullie delen:

Langs gestoken, gebogen of
kaarsrechte bonenstaken
groeien de planten
langzaam hemelwaarts
dichter naar het licht
Worden vruchten zwaarder
groter, voller, wat een smaak!
Het lijkt een rommel
maar de bedjes zijn gespreid
Rijen bonen, kruiden
kolen, kropjes sla
groeien in schone aarde
zonder onkruid, vruchtbaar
voorzien van voldoende vocht
Exoten als meloen,
tomaten, komkommer
en aubergine
verblijven achter glas
Gekoesterd in de luwte
omdat zij de warmte zo minnen
daarom groeien zij binnen
Als kasplantjes zijn ze
toch heel sterk
Uit de kluiten gewassen
de kop uit de grond
Tenslotte geoogst, verzameld,
bijeengeraapt
dan de moestuin uitgereden
en naar de tafel
thuis gebracht

Dank je wel Ivar!

Houd je van poëzie, klik dan eens door naar Wakkersgedichten[ klik]

13 gedachten over “Poëzie over de moestuin”

Leuk als je een reactie achterlaat!