Nadat we Ouwerkerk verlaten hadden afgelopen zondag reden we door de polders naar Zierikzee. Het was erg nat op alle landerijen.

Toen we het stadje naderden viel de hoge witte silo meteen op. We reden daar als eerste heen. Opvallend was het waterpeil wat op het gebouw geschilderd was. Dat was er voorheen nooit.

Het is een kunstwerk wat in sept 2021 erop aangebracht is. Een waterpeilschaal van 40 meter hoog om mensen te attenderen op de gevolgen van klimaatverandering.Het idee achter het werk is dat als al het ijs op de wereld smelt, de hele graansilo onder water zou komen te staan. “Het moet mensen bij de klimaat-les houden.” aldus kunstenaar Dieuwke Parlevliet. Het ontwerp van het kunstwerk is gemaakt in samenwerking met leerlingen van een lokale basisschool.

Het was inmiddels steeds harder gaan regenen, van fotograferen kwam in Zierikzee jammer genoeg niets. Het is een prachtig stadje met veel oude huisjes, langs de oude haven staan veel monumentale herenhuizen en de stadspoorten.

Even snel de auto uit, maar het was geen doen, dat ik nat wordt is niet zo erg, maar mijn camera kan dat niet hebben. Een andere keer maar eens terug naar dit stadje

De Noordhavenpoort, gebouwd in de 14-e eeuw en later in de 16-e eeuw uitgebreid tot wat het nu is.

Een gehaast gemaakte foto omdat het zo hard regende……..

Draaide je om bij die poort, was dit het uitzicht……

We reden verder door het uitgestorven centrum. In de zomer zijn de terrassen vol en de winkels open en loopt het vol met toeristen. Gezellig altijd, maar nu liepen er alleen mensen met een hond die even snel een plas mocht doen[ denk ik☺]

Oude en nieuwe kunst

Op een groot patriciërshuis is dit ornament te zien. Kunstig gemaakt…..

Of wat te denken van deze ……..

We reden het centrum dus weer uit om een andere keer maar terug te gaan. Onderweg zagen we deze mural nog bij een winkelpand…

Een fietstunneltje was ook vrolijk beschilderd.Altijd jammer dat een of andere kliederaar er dan weer over heen moet schrijven…….

Dit kunstwerk kwamen we tegen bij de Dikke Toren, toen we het centrum uit reden.Het heet Pluis, gemaakt door kunstenaar Gerami.

Het kunstwerk verbeeldt de hulpvraag van de zee: ‘Pak mijn handen en red me’. De kleur wordt gevormd door de vispluis die aanspoelt op de stranden en dijken langs de Noordzeekust. Kunststof draadjes die aan visnetten worden vastgemaakt om netten te beschermen tegen scherpe stenen bij het slepen over de bodem. Deze draadjes breken gemakkelijk af. Jaarlijks belandt daardoor meer dan 65.000 kilo alleen al bij Nederland en België in zee. Met een sculptuur van die aangespoelde draadjes vraagt Stichting Centree aandacht voor deze problematiek.

Bij het project waren ook wetenschappers, de visserij en het onderwijs nauw betrokken. Leerlingen van de de Pontes Pieter Zeeman in Zierikzee en het Goese Lyceum hebben hiervoor kunst- en onderzoeksopdrachten uitgevoerd. Daarnaast heeft een groep studenten van de Hogeschool Zeeland onderzoek gedaan naar alternatieven voor vispluis.

Hierna reden we naar de Brouwersdam en de vuurtoren van Ouddorp, maar daarover de volgende keer weer………