We hadden ons opgegeven mee te gaan met een excursie naar de Rode Pannen.
Deze voormalige gevangenis staat naast het Gevangenismuseum. Het gebouw werd gebruikt om gedetineerden die in andere gevangenissen niet te handhaven waren door o.a. extreem agressief gedrag, tijdelijk als strafmaatregel daar op te sluiten. Het regime was zeer streng, waardoor de gedetineerde zich na de straf in de Rode Pannen nog wel een keer bedacht om in herhaling te vallen.De man die de excursie gaf wist er veel over te vertellen, de jaartallen waarin iets gebeurde vlogen ons om de oren. Om de andere zin zei hij steeds: Triest maar waar. Op den duur ging dat een beetje op je lachspieren werken☺
De dubbele sluis waardoor je naar binnen kan:
De oorspronkelijke gevangenis is een klein cellengebouw met rode dakpannen, gebouwd in 1860. Later werd nog een dienstwoning gebouwd. In 1939-1940 werd daar achter een gevangenis gebouwd en deed het eerste gebouw geen dienst meer. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers het oa. om opgepakte verzetsstrijders op te sluiten.Je ziet het op de foto hieronder, achter elk stalraampje was een cel.
De later gebouwde gevangenis was het gebouw wat wij met de excursie bezochten. Deze heeft 46 cellen, waarvan 6 voor tweepersoonsgebruik. De gevangenis beschikt over speciale strafcellen met een afzonderlijke luchtkooi.Als je via de sluis binnen komt, voel je meteen de beklemmende sfeer. Het is alsof het nog steeds in gebruik is en alsof je zo een gedetineerde zou kunnen zien als je achter het gordijntje door het luikje kijkt.
Isoleercel
We keken in cellen, op de luchtplaats en in een isoleercel. Die zie je hieronder:
Dat laatste herkenden we vanuit de tijd dat wij in een psychiatrische inrichting werkten, in de jaren 80. De isoleercellen daar zagen er hetzelfde uit. Alleen een matras op de grond en als kleding mocht iemand alleen een scheurhemd aan.Zo’n scheurhemd was een soort jurk van een stof gemaakt wat niet kon scheuren. De reden dat iemand zo’n hemd aan moest was dat iemand zich niet van het leven kon beroven zoals dat wel zou kunnen met gewone kleding.
Hier in de gevangenis hadden ze nog een stapje erger, een bed waarin iemand helemaal vast gebonden werd, lijf, armen en benen. Dat werd in de psychiatrie niet gedaan, hooguit een onrustband om de middel. In dit geval waren de woorden triest, maar waar zeker van toepassing. Ik vond het een van de ergste dingen die ik mee maakte in de psychiatrie, een psychotische patiënt in een isoleercel.
Bekenden
In deze gevangenis hebben verschillende bekende Nederlanders de nacht door gebracht, bv Swiebertje[Joop Doderer] Andre Hazes, maar ook Holleeder. Een van de mensen die ook mee liep met de excursie was een oud politieagent en hij vertelde dat tijdens de TT van Assen ook wel aan Veenhuizen gevraagd werd of er cellen vrij waren voor radbrakers. Dus zo kon het voorkomen dat je leuk naar de TT ging, je misdroeg en in deze strenge gevangenis terecht kwam, die konden na een nachtje wel weer vertrekken.. Ik denk dat die zich ook wel gedragen hebben bij de volgende TT….Tot 2008 was deze gevangenis in gebruik. Hierna wordt het gebruikt voor excursies, maar ook bv als filmdecor.
Tot zover het bezoek aan de Rode Pannen, ik was blij dat we weer werden “vrijgelaten”.
Hierna gingen we nog mee met de boevenbus, waarover in een volgend blog het verslag.
Inmiddels heb ik mijn thema weer gewijzigd, want het thema wat ik gisteren had geïnstalleerd zorgde voor nog meer problemen. Als iemand nog een tip heeft voor een goed werkend WordPress thema houd ik mij aanbevolen!
Nog nooit was ik zo in een gevangenis.
Graag wil ik dat zo houden.
Toch een dankjewel voor dit inkijkje.
Vredelievende groet,
Dank je wel Rob en voor je bezoek aan mijn blog!
Niets voor mij gevoelige ziel. Ik zou ’s nachts angstige dromen hebben
die heb je probleemloos en vrij kunnen verlaten Margriet
wel een beklemmende uitstap
prettige dag
even een extra reactie om te testen of abonneren ook lukt… en deze uiteraard ook binnenkomt….
Je hebt je in ieder geval wel vermaakt en genoten van je vrijheid 😉
ha die Margriet
een interessant bezoek brachten jullie aan die oude gevangenis
als je daar werd losgelaten na de straf , bedacht je , je wel wilde je weer kwaad doen pppfffttt
kan ik me niet abonneren op dit blog ?
Ja Karel, dat kan wel. Ik weet niet of jij op je computer leest of op je mobiel”? Op de pc staat abonneren aan de rechterkant en op je mobiel moet je naar beneden scrollen. Er is iets mis met mijn abonnees, niemand krijgt blijkbaar meer een mail als ik een nieuw bericht heb geplaatst. Ik probeer te vinden waar het aan ligt maar dat lukt tot nu nog niet.
op de pc Margriet en soms onderweg op de mobiel
ik lees dit nu onder het bolletje rechtsboven , reader heet dat geloof ik
vanochtend las ik de test over je abonneren , gaat vast goed komen
geniet de dag
Dat was vast een mooi en leerzaam bezoek
Erg indrukwekkend hoor, het geeft je toch wel een beklemmend gevoel daar te zijn hè?
Ja, Joop Doderer luste wel een neutje, zou dat met zijn opsluiting te maken hebben gehad?
Teruggevonden, hoera, ik was je kwijt. Nu de gevangenis in, mooi verslag, interessant ook en afschrikwekkend.
Voor hulp met de weblog heb ik Melody gevraagd, ze is goed in deze dingen!
ik was even zoek☺ steeds gedoe met dat bl;og gebeuren. Ik heb Melodyk inderdaad om advies gevraagd.
Heb je m’n reactie weggehaald? of is ie zomaar verdwenen? 🙂
Nee niet weg gehaald, maar via de jetpack app op mijn telefoon goedgekeurd. Zie je hem nu wel weer?
Oh ja.. nu staat ie er weer.. vanmorgen stond er effe helemaal niks!
Wat een gedoe hè de laatste tijd? 😉
Wij waren daar een paar maanden geleden ook. Beklemmend inderdaad. Maar onze rondleidster had daar minder last van. Zij was opgegroeid op het terrein, waar haar ouders en zij in dat bijgebouw woonden. Ik was ook weer blij in de vrijheid terug te komen.
Dan woonde zij achter het hek eigenlijk? Alles went natuurlijk en als je er mee bent opgegroeid zal het gewoon zijn. Toch kon ik zelf nooit wennen aan de isoleercellen in de psychiatrie, vond het zo erg voor die patiënten die er in moesten, ook al was het voor hun eigen welzijn.
Een boeiend bezoek met veel info. Gevangen zijn moet vreselijk zijn, toen wellicht nog erger dan nu. Maar beroofd worden van elke vrijheid. Ze zitten er natuurlijk wel met reden.
Oef.. indrukwekkend allemaal hè.. om stil van te worden. Kan me voorstellen dat je na dat bezoek blij was weer ‘vrijgelaten’ te worden..! 🙂
Ik kan me voorstellen dat het een bevrijd gevoel gaf om weer buiten te stappen. Toch beklemmend die sfeer… Ik krijg het al benauwd als ik dit lees en zie.