In mijn vorig blog lazen jullie het gedicht dat ik schreef over mijn bezoek aan het strand van Hoek van Holland.
Buiten dat ik mijn gedachten de vrije loop liet en een traantje wegpinkte, kon ik ook genieten.
Ik liep een heel stuk langs de vloedlijn en het werd steeds rustiger. Tot ik een groep mensen zag staan en ik die richting opliep. Het bleken jonge mensen te zijn die surfles kregen. Ik besloot mijn handdoek neer te leggen en dat eens te gaan aanschouwen.
Iedereen was hard aan het oefenen om tijdens een aanrollende golf op het board te gaan staan en dan mee te surfen. Het bleek echt moeilijk, slechts een enkeling lukte het. Ze hadden veel lol en het was leuk om naar te kijken. Zo herkenbaar ook, de jongens die haantje de voorste willen zijn, met veel bravoure richting zee rennen:
De rest volgt rustig lopend
Als een klas gehoorzame kleuters in de rij. Het ene haantje de voorste laat vast zien hoe het moet.
Daar gaan ze dan
Altijd een paar die achteraan komen
Zij kijkt naar de ervaren surfer,die een showtje geeft. Zo wil ze het ook kunnen
Vallen en er weer op klauteren
En ja hoor! Heel even bleef hij staan.
Ik had geen badkleding mee genomen omdat ik dacht dat het fris zou zijn aan zee. Het was echt zalig en ik had best het water in willen gaan. Andere keer dan maar.
Af en toe liepen er mensen voorbij.
Alleen of samen.
Toen deze knullen het water ingingen, gilden ze als een stel meisjes van 6.
Zij voelden met hun tenen maar durfden het niet aan
Toen viel mijn oog op deze man, ik kon niet zien wat hij nou door het water sleepte. Zwaar was het, dat kon je wel zien…..
Het was een autoband, als een soort krachttraining denk ik.
Zo lag of zat ik zeker drie uur te kijken, maakte foto’s, lag met een boek in mijn handen, maar las niets. Ik at wat komkommer, de laatste die ik in onze kas plukte voordat we de sleutels inleverden. En ik kreeg bezoek van :
Daarover in een volgend blog meer.
Ik gebruikte drie lenzen en mijn mobiel. Ik moet mijn cursus van afgelopen winter weer op frissen want ben het nu alweer kwijt. Hoe zat het ook weer met die ISO, diafragma, witbalans enz?
Heel mooie foto’s.
Vallen en opstaan, bij surfen en in het leven én de volhouden wint!
Lekker een beetje rondkijken. Aan zee is er altijd wat te zien. Goed bezig hoor. Het is toch een taaie tijd denk ik .
Goed dat je, je verzet hierin hebt gevonden.
Al doende leert men, en zeker in de fotografie ;-). Dat komt wel weer terug, zoiets verleer je niet.
Van die band lopen door het water lijkt me best zwaar
Lekker relaxen aan het strand 🙂
Net zoals leren surfen is het leven ook vallen en opstaan.
Een wandeling aan het strand kan echt je hoofd leeg maken. Fijn weekend
Heerlijk even op het strand. Daar knap je van op.
Une photo vivifiante qui donne envie de mer et de vacances.
Fijn dat je een leuke wandeling maakte en fotografeerde
Komt helemaal goed die opfrissing .
Je hebt daar duidelijk genoten en mooie foto’s gemaakt waar wij nu kunnen van genieten!
Een mooi verhaal van vallen en weer opstaan, van zich voort slepen en…. van een onverwacht bezoek (van een meeuw ?)
IK HOOP OOK NOG EENS MET JE NAAR HOEK VAN HOLLAND TE GAAN WAT LEUK WEER GESCHREVEN
over ISO, diafragma, witbalans enz? heb ik ook veel gelezen , maar denk dat mijn voordeur het blokt , want onderweg ben ik alles kwijt
zo het strand beleven is mooi , ik sta als ik op het strand ben ook altijd te kijken , liefst naar schepen , maar ook naar surfers en zo meer 🙂
Ach je hebt je vermaakt , daar gaat het om.
Dat opfrissen komt wel zodra je hoofd er weer ruimte voor heeft.
Heel mooi log!
Lie(f)s.