Lente

De lente bracht ik grotendeels door in rolstoel en op krukken. Waar ik kon, probeerde ik toch wat in de tuin te doen maar hoe vreselijk irritant als het niet lukte. Ik heb mijzelf vaak verwenst dat ik niet beter had opgelet met die sneeuw.

In die rolstoel was helemaal een gedoe, een bloemenperk op 3 meter afstand bleek onbereikbaar omdat de wielen vast liepen in het natte gras. Eenmaal met krukken kon ik weer overal komen maar nog steeds niet veel doen met dat gips om mijn been. Zittend op een krukje met dat been rechtvooruit, kun je bijna niet bij de grond komen zonder om te kiepen. Nou moet gezegd dat ik ook niet de meest soepele 60 plusser ben☻. Had ik even iets gedaan, liep het been weer vol vocht en moest ik er weer mee omhoog gaan zitten. Nou ja, dat is achter de rug en alhoewel ik nu nog wacht op een operatie om de plaat eruit te halen, kan ik alles weer. Uitzondering jammer genoeg, afstanden lopen…Na deze coronagolf hopen op een snelle operatie en dat ik dan weer op pad kan.

Alles loopt uit

Het voorjaar vind ik een mooi jaargetijde, alhoewel ieder jaargetijde zijn charme heeft. Als alles weer uit begint te lopen, bollen in bloei komen, bloesems in de bomen komen, je alle vaste planten weer boven de grond ziet komen met al dat nieuwe groen, prachtig! Lieveheersbeestjes zie je overal, hommels zoemen zachtjes langs de eerste bloeiende bloemen, een eerste vlinder laat zich weer zien……..

Mijn favoriete voorjaarsbloeier is wel de pioenroos. Ik heb drie soorten, maar de pioen Sarah Bernard vind ik de mooiste.

Naast de bollen en voorjaarsbloeiers begint in de moestuin ook het eerste plukken, aardbeien zijn zo’n beetje het eerste, maar ook pluksla en bv tuinbonen[ die we dit jaar overigens niet hadden]….

In twee van onze nestkastjes hadden we kleinvogels: Koolmeesjes

En ik kan er toch niet omheen, slakken all over the place:

Lente, het was niet zo’n warm voorjaar als we een paar jaar gewend waren, het was vooral veel natter. Op naar de zomer in het volgend blogje