Gisteren begon de dag met een stralend blauwe lucht. Jammer genoeg nam in de loop van de dag de bewolking weer toe. In de middag ging ik even flessen naar de glasbak brengen en een rondje langs het water lopen om een lens en de geleerde instellingen uit te proberen.
Langs het water was het ijzig koud,mijn vingers deden er gewoon pijn van. Terwijl ik wat foto’s maakte van het haventje aan het eind van onze straat, kwam een man aangefietst die een praatje begon over de kale vlakte aan de andere kant van het haventje. Aan de overkant hebben altijd oude fabrieksgebouwen gestaan die inmiddels gesloopt zijn en waar nu een groot distributiecentrum zal verrijzen. De foto hieronder maakte ik in 2020.
Nu is het een lege vlakte:
Duifies
Terwijl we stonden te praten viel het mij op dat er duiven pal naast ons op het hek langs het water zaten, ik nam wat foto’s en de man vertelde dat hij ze iedere dag eten komt geven. Ze kennen hem dus en zitten iedere middag op hem te wachten. Op een gegeven moment riep hij: “Kom jongens” en stapte op zijn fiets. Alle duiven vlogen met hem mee……
Ik er ook achteraan om te kijken en meteen foto’s te maken. In de haast vergat ik natuurlijk die instellingen aan te passen, dus veel zijn mislukt….
Of hij Gerrit heet, weet ik niet maar het deed mij denken aan een liedje uit mijn jeugd uit Ja zuster, nee zuster.
Duw niet zo duifies
Dring niet zo duifies,
Iedereen komt aan de beurt,
Niet in mijn oren prikke,
Zijn zulke dommerikke,
Oh wat ben jij mooi gekleurd.
Duifies Duifies kom maar bij Gerritje,
Zal je niet vechten om 1 zo’n erretje,
Duifies Duifies wat zijn ze mak,
17 Duifies bovenop het dak,
Douw niet zo Duifies,
Dring niet zo Duifies,
Iedereen krijgt hier toch zat,
Pas op mijn nieuwe sokke,
En niet zo schrokkebrokke,
Jij hebt al zoveel gehad.
Duifies Duifies kom maar bij ons,
Wat een mooie veertjes,
Wat een lekker dons,
Duifies Duifies wat zijn ze mak,
17 Duifies bovenop het dak.
Het gaat natuurlijk nergens over, een blog over duiven maar het was even leuk om te zien, dan ook maar delen…….
Weer een leuk stukje. Dat liedje uit Ja Zuster Nee Zuster is nostalgie.
Leuk om lezen, maar ik ben geen duivenfan. Hier in de tuin zijn ze te opdringerig.
In mijn tuin hoef ik ze ook niet…
een filmpje dat herinneringen oproept Margriet
maar duiven brengen wel heel veel schade aan en verspreiden heel wat ziektes…
niet voederen zou ik zeggen
Leuk eten geven maar mag helaas niet overal…
Mooi de combi van foto’s en lied 🙂
Wat een enige foto’s en verhaal/gedicht van de duifies!
Wat een leuk blog met mooie foto’s, de eerste vind ik echt geweldig.
Ach….ja zuster nee zuster, wij zaten aan buis gekluisterd hoor.
Door Leen Jongewaard gezongen.. ken die liedjes zowat nog uit m’n hoofd hehe.. er werd erg veel gezongen bij ons thuis vroeger.. bij de afwas en zo. Tijdens feestjes doen we het nog wel.. en met Oudjaarsavond werd de Bohemian Rapsody ook luidkeels meegekweeld hahahaha!
Mooie foto’s van de duivenman en zijn duifjes.. hier in de wijk is er een vrouw die de meeuwen voert.. die volgen haar ook..!
Wij zongen ook altijd onder de afwas, gezellig was dat!
Wij en onze kinderen waren gek op Ja zuster, Nee zuster. Ooit een LP uit het huis van mijn schoonouders meegenomen en die is in mijn gezin grijsgedraaid, hardop zongen we alles mee. De LP ligt nu bij een zoon. Zo leuk, die foto’s van die duifjes en die man.
Welk(e) dier/mens kent je niet als je eten krijgt…?!
Leuke foto’s!
Lie(f)s.
mooie duiffies
maar ook mooie schuiten die daar liggen , zijn niet de jongste meer nog steeds mooi
die schepen liggen daar om gesloopt te worden door een bedrijf aan dat haventje. Met die oude bedrijfshallen leverde het wel mooie foto’s op, maar wat er nu gaat komen?
aha mijn vermoeden bevestigt , dank je
Wat leuk dat je dat liedje er achter gezet hebt.
Leuk verhaal en foto’s, maar of iedereen de duiven waardeert?
Ik ben bang van niet, het is pal naast een restaurant…
Als je bij ons duiven voert krijg je een boete
Ik geloof dat het hier ook niet overal meer is toegestaan, zeker niet in het centrum van een stad