Te vroeg

Geplaatst op door

Afgelopen zondagmiddag installeerde manlief zich op de bank om naar het WK veldrijden te kijken. Ik ging zelf een frisse neus halen. Ik fietste naar het landgoed dichtbij waar ieder jaar de sneeuwklokjes massaal en uitbundig bloeien.

Maar, zoals de foto’s laten zien, ik was er te vroeg. Eigenlijk staat er pas een enkel sneeuwklokje in bloei.

Ik zal er over een week of 2 nog eens terug gaan. De foto’s maakte ik ook in het kader van oefenen voor de cursus die ik inmiddels wel heb afgerond maar zal moeten blijven herhalen. Ik gebruikte de 16/50 mm lens die bij de camera zat toen ik hem kocht.

hier en daar bloeien de gele winterakonieten tussen de sneeuwklokjes

Op een bankje

Op een plekje wat ik nu pas ontdekte, stond een bankje met uitzicht op de landerijen die in het midden van het landgoed liggen

In het zonnetje was het even genieten, een waterhoentje zwom op zijn gemak voorbij in het slootje. Het leek wel voorjaar, uit de wind en in de zon was het zalig!

Rondom mij was het een getjilp van jewelste, koolmeesjes en mussen zag ik in de struiken, merels maakten hun typische geluid. Ik hoopte dat er wat vogels voor mij zouden gaan zitten zodat ik een foto zou kunnen maken. Maar ondanks mijn groene jas was ik blijkbaar toch te bedreigend. Boven mijn hoofd vlogen reigers, in het bos zit een grote kolonie. Het was eind van de middag, ik denk dat ze hun nesten weer opzoeken.

Er wordt gewerkt

In deze periode van het jaar wordt er geloof ik ieder jaar weer onderhoud gedaan. Er valt op sommige plekken nauwelijks te lopen. Diepe sporen van wielen en de regen maken de paden onbegaanbaar. Toen ik de eerste keer op het landgoed paddenstoelenfoto’s ging maken, kwamen we de jonkvrouw tegen die nu eigenares is van het hele spul. Ze liep te wandelen met nog drie anderen. Terwijl ik op mijn knieën naast een paddenstoel zat, zei ze tegen mij: “wel op de paden blijven hè!” Ik voelde mij als een betrapt kind. Het staat ook in de regels dat je niet buiten de paden mag gaan. Als ik nu over het gras naast die moddersporen loop, hoor ik in gedachten die jonkvrouw zeggen: op het pad lopen hoor!

Maar wat doe je als je een oranje zwammetje op een boomstammetje ziet lonken? Tja, dan ben ik toch heel even, maar wel voorzichtig, wat burgerlijk ongehoorzaam…………..

Ik hoop dat ze het niet gezien heeft……..

Over een week of twee ga ik nog maar eens, dan met mijn macrolens, die vind ik toch mooiere foto’s maken.

21 gedachten over “Te vroeg”

  1. Pingback: Teken van de lente - Choices, Changes, ChancesChoices, Changes, Chances

  3. Inderdaad veeeeeeeeeel te vroeg…. ik heb ook al dingen voorbij zien komen waarbij ik dacht ‘huh? wasdit? …. gek gedoe met het weer

    Je foto’s zjn prachtig hoor…. oefening baart kunst ook ..en je doet het al prima

    Antwoorden ↓

  4. Nou nou, blijven oefenen, hier zitten ook wel een paar eye-catchers tussen hoor, zoals de foto van het bankje en de laatste foto. Blijven oefenen en dan maak jij even mooie foto’s als je man 🙂 Mooi, sneeuwklokjes. Benieuwd naar de volgende foto’s. Ik moest lachen met je verhaal over de jonkvrouwe, ik zou haar stem ook in mijn hoofd blijven horen.

    Antwoorden ↓

  11. Ik bedacht me juist dat ik deze week eens naar de Gorzen wil.. daar zal het nu ook wit zien van de sneeuwklokjes.. met hier en daar een geel plukje akonietjes! 🙂 Dáár mag je trouwens ook gewoon van de paden af hehe.. geen mens die daar wat van zegt..! 😉

    Antwoorden ↓

  13. te vroeg..

    in het stadspark van Aalst (B) wou ik ook sneeuwklokjes fotograferen

    maar die stonden eigenlijk nog niet in bloei

    volgende keer beter dus

    maar dat zwammetje staat er wel beeldig op

    prettige dag

    Antwoorden ↓

Leuk als je een reactie achterlaat!