Het waren twee fantastische dagen in mijn nieuwe volkstuin!
Het stopte met de komst van de vorige eigenaar die gisterenmiddag opeens in zijn scootmobiel voor het hekje stond en vroeg wat ik op zijn tuin deed.Hij bleek dus niet met de noorderzon vertrokken te zijn. Na ongeveer drie kwartier aanhoren dat dit zonder respect was en dat we een probleem hadden. Dat er foto’s en filmpjes gemaakt waren die hij had gekregen waarin te zien was dat ik zijn schuur heb open gemaakt en in zijn tuin bezig was.Liet zelf ook een filmpje zien van de tuin in betere tijden als bewijs dat het echt zijn tuin was. Hij wilde 1000 euro hebben voor het schuurtje en alle “dinges” die van hem waren. Na dit al die tijd aangehoord te hebben, vertrok hij eindelijk naar de persoon die mij de tuin had toegewezen.
Even later kwam hij weer terug gereden met de mededeling dat ik weg moest gaan, dat had de eigenaar ook gezegd tegen hem[ wat niet waar was]. Hij kwam vanuit zijn scootmobiel en sprintte letterlijk de tuin in onder de mededeling of wij soms dachten dat hij niet kon lopen?! Dat kon hij dus wel……….Hij dook het schuurtje in en snel griste ik mijn handtas er nog uit en wat andere spullen. In de tussentijd was er een aardig opstootje ontstaan en zei een van de omstanders dat de eigenaar van de tuin daar stond en ze wees naar het pad wat aan de zijkant van de tuin liep. Die bleef op veilige afstand staan dus ik naar hem toe met die kerel in mijn kielzog. Na veel geschreeuw en gedoe over de witte mensen die denken dat ze beter zijn, belde de eigenaar de politie en koos ik eieren voor mijn geld en vertrok richting parkeerplaats waar de politie al snel arriveerde. Na uitleg van het hetgeen er speelde en opname van mijn gegevens, adviseerden die mij maar weg te gaan. Ik zou gebeld worden over de afloop.
Na ruim twee uur hoorde ik dat de man in zijn gelijk gesteld was door de politie.Een onduidelijk contract maakte dat wat de eigenaar gedaan had, niet zomaar kon.Ook al had de man de huur niet betaald en was hij al bijna driekwart jaar niet geweest en had hij niets van zich laten horen. Het schuurtje was eigendom van de man en hij wilde er perse minstens 750 euro voor hebben. De eigenaar had nog 150 geboden maar dat was onaanvaardbaar voor hem. Hij krijgt nu een week de tijd om het schuurtje te verwijderen. De man was behoorlijk beneveld en eindelijk om een uur of half 8 ging hij weg en hoorde ik dat ik terug kon komen om mijn spullen op te halen.
Met de eigenaar en de dame die het dagelijks beheer doet van de tuinen liep ik terug om te constateren dat hij al mijn spullen in het schuurtje had gezet en dat had hij op slot gedaan met het nieuwe hangslot wat ik net gekocht had en waar de sleutels nog in zaten en die ik dus niet had.Om een lang verhaal wat in te korten, de eigenaar knipte het slot open, ik zocht alle spullen uit die ik had mee genomen. Wat van hem was liet ik staan. Ik kwam tot de ontdekking dat hij het boortolletje wat ik bij mij had, mee had genomen☻
Ik moest een paar maal heen en weer naar de auto voordat ik alles wat ik net op de tuin had gebracht weer terug in de auto had. De eigenaar vergoed het tolletje. De dame was helemaal ontdaan van alles en bleef excuses aanbieden, zoiets had ze nooit mee gemaakt. Het geld van de huur kreeg ik weer terug.
De vraag was of ik misschien over een paar weken alsnog die tuin wil als blijkt dat hij helemaal niet terug komt voor dat huisje?
Nee, ik heb mijn buik meteen vol hiervan. Wie weet of hij over 3 weken weer eens teveel drank heeft genomen en weer bij het hekje staat. Alhoewel hij mij niet persoonlijk bedreigd heeft, was zijn verbale expressie dusdanig dat ik die wel als bedreigend heb ervaren. Het complex is overdag vrij toegankelijk voor iedereen. Ik weet niet wie ik daar kan vertrouwen, het is een complex van 200 tuinen, heel groot en ik zat bijna achteraan.Omringd door mensen die Nederlands kunnen spreken maar vooral de taal van het land van herkomst spreken onder elkaar.Mensen wiens taal ik niet spreek en die over mijn hoofd heen in het Spaans, Kaapverdiaans of welke taal ook tegen elkaar stonden te praten.Wat overigens niet wil zeggen dat ze kwaad in de zin hebben maar ik zal daar veel alleen zijn en daar ben ik niet gerust op.
De spullen die ik zaterdag kocht bij de bouwmarkt, bracht ik vandaag grotendeels weer terug. Stokken voor de tomaten en snijbonen, een wiel voor de kruiwagen die er lag zonder wiel, potgrond, zaden die ik nog niet had gebruikt.
Ik genoot……….
Dus…………, al met al waren het twee fantastische dagen. Ik zaaide, plantte, trok onkruid, luisterde naar de vogels, zag insecten vliegen.Verbaasde mij over de enorme hoeveelheid naaktslakken die ik zag. Maar, ik genoot.Een poosje maar, want later op de dag luisterde ik naar de radio van een buurman die steeds harder aan ging omdat ook die steeds meer onder invloed raakte.
Blog
Ik maakte een nieuw blog om daar over deze tuin te gaan schrijven. De naam die ik had bedacht“in en uit de volkstuin” had ik niet beter kunnen bedenken. Ik had alleen niet gedacht er zo snel weer uit te zijn.Het moest misschien zo zijn, het was niet mijn plek daar. Ik zal het dus weer moeten vinden op mijn balkon en bij mooi weer toch maar ergens een plekje zoeken…………
De foto’s van vandaag zijn foto’s uit mijn vorige tuin die ik nam in mei 2022 en 2023.
Heimwee heb ik naar die tuin maar die komt niet terug.Als ik de foto’s bekijk kan ik er wel om janken, maar ja.
Op het nieuwe blog komen geen vervolgberichten meer over het tuinieren. Bedankt voor al diegenen die mij daar direct zijn gaan volgen. Zo aardig allemaal!
Pingback: Moesbalkonnieren 3 - Choices, Changes, ChancesChoices, Changes, Chances
Ik vind het ontzettend erg voor jou. Hopelijk vind je een andere tuin met vriendelijke mensen.
Wat verdrietig voor jou Margriet. Wat een rare wereld hebben we toch! Ik hoop dat je misschien toch nog ergens een tuintje kan vinden. Dit eerst maar laten bezinken.
Zeker, Gerda! Ben even klaar met een volkstuin….
Wat een nare ervaring en je hebt gelijk, weg daar, niet veilig. Geef het even rustig, jouw tuinplekje komt wel.
Tjonge, wat een verhaal. Ik hoop dat je het kunt verwerken en misschien toch nog eens naar een andere tuin kunt. Nu eerst maar eens van je balkon iets moois maken.
Wat een drama Margriet het lijkt wel of het niet mag lukken wel volhouden hor je vind echt wel wat!
Oh wat een grote teleurstelling. Zo verschrikkelijk dat er een einde komt aan het tuinieren. Ik hoop dat er snel iets anders op je pad komt
Sterkte !
Wat een verhaal zeg…was kort maar krachtig je tuinplezier.
Ha die man mag je wel dankbaar zijn voor al het werk wat je er al gedaan had.
Komt vast wat anders op je pad…
Wat een vreselijk verhaal. Ik zou ook weggaan, die plek heeft nu voor jou een slechte vibe. Ik weet zeker dat er iets anders op je pad komt.
Wat een ellende!! Vervelend!!
Wat een teleurstelling en een tegenvaller voor jou. Zo naar om zoiets mee te maken. Sterkte!
Belle série florale. Je vois que, comme moi dans mon jardin, tu as trouvé une larve de coccinelle en train de se transformer en coccinelle. J’en ai photographié quelques unes mois aussi dont une où la métamorphose n’est pas allée à terme et la coccinelle n’a pas vécu.
Wat verschrikkelijk voor u. ik zou me ook bedreigd voelen en dan is de pret er af. Laat het even betijen misschien vind je wel nadien een ander plekje waar de mensen wel vriendelijk en te betrouwen zijn
Oh wat een gedoe en erg verhaal! Het is niet te geloven. Daar zou ik ook niet willen blijven. Als mensen niet nuchter zijn… je weet nooit watxer gebeurt. Ik vind het zo jammer voor jou
Zo erg voor je. Je was zo blij en enthousiast. En dan de manier waarop!
Een harde ontgoocheling voor jou, onbegrijpelijk. Alhoewel, na wat ik met het appartement van mijn zoon heb meegemaakt, besef ik dat dit soort mensen en situaties bestaan.
Ik hoop en duim echt dat er zich iets nieuws aanbiedt.
Wat naar verhaal. Begrijp dat je er niet meer naar terug wilt.
Wat naar en wat een teleurstelling. Er komt vast iets anders op je pad. Het mocht niet zijn.
Wat super vervelend, ik had het je zo gegund maar misschien komt er binnenkort wel weer wat anders op je pad. Ik zal ervoor duimen!
O wat een narigheid Margriet
ik snap heel goed , dat je het tuinieren ff voor gezien houd 🙁
Wat ontzettend rot voor jou. Eerst bijkomen hiervan.
Ik hoop op een andere moestuin herkansing elders.
Leuk = niet echt natuurlijk.
Wat een verdrietig meemaaksel…..
Wat een teleurstelling en wat vreselijk om zo behandeld te worden.
Dat je in deze tuin geen zin meer hebt snap ik.
Djeezes! wat een gedoe zeg.. en enggg, ik zou inderdaad ook niet meer daar terug willen gaan.. jakkes. Wel erg jammer.. je had er zo’n zin in.
Er is hier vlakbij waar ik woon ook een rijtje kleine volkstuintjes.. zonder huisjes (er is één grote).. die lapjes kosten 90 euro huur per jaar heb ik begrepen. Er staan er nog leeg.. 😉
Vreewijk toch?
Ssst.. laat ik nou nog nooit de naam van m’n woonwijk geblogd hebben..! 😉
oh sorry……ik kijk of ik je andere reactie weg kan halen
ah welnee joh.. laat lekker staan.
Jemig!!!
Dikke knuffel!!
‘k Vind het ontzettend jammer voor je. ‘k Had je het nieuwe tuinavontuur zo gegund. Helaas…, van zeer korte duur…
Lie(f)s.
Wat n teleurstelling stelling voor je! Vind t echt erg dat dit nu moet gebeuren.. Maar snap t goed dat je er niet meer wilt zijn na dit gedoe x
nee de lol is ervan af.Ik moet mij er maar bij neer leggen dat ik verder moet zonder tuin, maar het is toch even slikken
Wat een bizar verhaal Margriet , en wat ontzettend jammer dat het niet door kan gaan .
heel erg jammer ja!