Een paar jaar terug wilden we het museumdorp Orvelte al eens bezoeken.Toen stond de parkeerplaats bomvol bussen en auto’s en zijn we door gereden. Voordeel van deze Coronatijd, voor ons, is dat de buitenlandse toeristen er niet zijn. Geen bussen Chinezen enzovoorts……

Na het bezoek aan het herfstbos op het Dwingelerderveld reden we verder richting Orvelte. De parkeerplaats was leeg, dus dit keer stapten we uit. Jammer was wel dat musea dicht zijn door Corona, dus ook in Orvelte.We konden dus alleen door het dorp wandelen, er waren wel wat winkeltjes open, maar de horeca uiteraard ook niet. Zo’n bezoek is toch opeens minder sfeervol, alhoewel het heerlijk weer was, 16 graden met zon.Er liepen wat mensen, maar die waren op 2 handen te tellen….

Afijn, we konden in ieder geval overal goed bij en maakten wat foto’s in het dorp.

Het dorp is vermoedelijk ontstaan tussen de 11e en 13e eeuw. In 1967 verkreeg een deel van Orvelte de status beschermd dorpsgezicht.In het dorp staan prachtige, rietgedekte Saksische boerderijen en andere rustieke gebouwen.Op sommige van de rieten daken groeiden mooie mossen

Aan het begin van het dorp staat het tolhuis, aan de gevel hing het bord eronder

Het Tolhuis staat bij de ingang van het dorp en is in 1870 gesticht, vroeger betaalde men hier tol om verder te mogen.

Impressie van het rondje dorp:

Schapen en heidevelden

Na Orvelte reden we door via kleine weggetjes naar Veenhuizen.Onderweg zagen we veel schaapskuddes grazen op stukken heide. Wat ik begrijp is dat die schapen de heiden begrazen zodat die niet overwoekerd raken door grassen en bomen. Door de stikstofdepositie groeit bv bepaald soort gras zo snel dat de heide totaal verdrongen zou worden als de schapen dat niet opeten.

Veenhuizen

Zo zonnig als de dag begon, al snel betrok het in de middag.Rond half 3 begon het te spetteren.Dat was toen we in Veenhuizen kwamen. Lopen ging niet meer want het plensde al snel echt hard. Dus fotograferen heb ik vanuit de auto gedaan.

Veenhuizen staat bekend om het gevangenismuseum. Jammer genoeg gesloten vanwege Corona……….

Als je in Veenhuizen bent, zie je meteen dat hier iets bijzonders is gebeurd. Het ziet er anders uit dan welke plek in Drenthe of Nederland dan ook. Statige lanen en prachtige Koloniehuizen met opschriften als Orde en Tucht en Werk en Bid. Overal vind je de unieke historie van dit dorp terug.

Veenhuizen, strafkolonie

In Veenhuizen (ook wel Hollands Siberië genaamd) en Ommerschans kwamen strafkolonies. Deze vormden een plek voor landlopers, weduwen, wezen en bedelaars, maar ook voor inwoners van de kolonie die gestraft werden omdat ze iets hadden misdaan. Vanuit tientallen plaatsen uit het hele land werden mensen hierheen gezonden.Veenhuizen kreeg drie gestichten. In 1859 nam de Rijksoverheid de gestichten van de Maatschappij over en werden de gestichten alleen nog gebruikt voor gevangenen en verpleegden. Nadat de moderne verzorgingsstaat kwam, met werkloosheidsuitkeringen en gezondheidszorg voor iedereen, was armoedebestrijding met het systeem van landbouwkoloniën niet langer nodig.In 1970 verdwenen de verpleegden en maakten de gestichten plaats voor gevangenissen.Tot 1984 was Veenhuizen een gesloten gemeenschap, het dorp was alleen toegankelijk voor gedetineerden en personeel. Het Tweede Gesticht bleef bewaard: hierin is nu het Gevangenismuseum gevestigd.[ bron www.gevangenismuseum.nl]

Het begon steeds harder te regenen dus eerder dan we gepland hadden reden we terug naar Ridderkerk. Hopelijk is het in 2021 weer beter gesteld wat betreft Corona en kunnen we het weekendje Drenthe alsnog doen en de musea bezoeken……….Drenthe is een prachtige provincie en een dag is veel te kort.