Zwanen foto shoot

Begon de dag zo mooi gisteren met een zwanen foto shoot, hij eindigde om 23.30 uur op de SEH van het Maasstadziekenhuis…..Na een val heb ik op twee plaatsen mijn enkel gebroken en zit mijn rechterbeen in het gips. Wat een ellende en wat baal ik er van! Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier zijn de stoepen veranderd in ijsbanen. Ik viel pal naast onze auto en daar lag ik…… met een dubbel geklapte enkel!

OP de SEH was ik nummer 45 met een fractuur van die dag, toen we eindelijk naar huis gingen om 23.30 uur zat de wachtkamer nog steeds vol mensen met mogelijke breuken. Coronaregels werden niet goed meer nagevolgd met die drukte…..

Verraderlijk glad was het, die mooie witte stoepen!

Personal lockdown

Komende weken zit ik dus in personal lockdown, binnen. Geen oppasdagen,geen wandelingen meer om te fotograferen en de plannen voor het binnen zaaien en de tuin na de vorst onder handen nemen, kunnen in de koelkast.Helaas, maar ik ga er het beste maar van maken met mijn blauwe been hoog. Want laten we wel zijn, het is maar een gebroken enkel en geen ernstige ziekte! Alle tijd om te lezen, foto’s uit te zoeken, website bij te werken, fotoboek maken voor kleindochter die bijna jarig is, blogs van anderen te lezen en bovenal te genieten dat alles mij aangedragen wordt door mijn lieve man! Hij haalde al een rolstoel vanmorgen en allerlei andere handigheidjes om te kunnen douchen. De rolstoel vond ie zelf ook wel leuk: ” hang, hang, vroemm, vroemmm!”

Volgens hem kan ik nu best zelf koken, strijken enzovoorts , de grapjas!

Het lopen met krukken is best een uitdaging, ik ben geneigd steeds toch dat ene been te gebruiken. Maar dat zal ook wel wennen in de komende tijd. Vandaag was het vooral nog gehannes op die krukken de wc in, op een been balanceren en met 1 hand aan je kleren te klooien en dan niet te hard neerploffen op de pot. Stel dat ie van de muur afkomt……Gelukkig wonen we gelijksvloers en is het ruim genoeg om met de rolstoel en krukken overal te komen.

Zwanen

Omdat ik toch zit te zitten, deel ik de foto’s van gisteren nog met jullie. Ik was een stuk verderop bij ons naar een waterpartij gewandeld. Steeds als we er met de auto langs reden zag ik twee zwanen in een wak drijven. Ik vond het een mooi plaatje iedere keer, die witte zwanen in dat wak in het witte ijs.

De zwanen zagen mij al aan komen en hesen zich uit het wak en kwamen aan gewaggeld, hopend op wat eten denk ik. Ze bleven op het ijs, waardoor ik soms alleen de kopjes boven de rand van de slootkant zag komen. Wel een grappig gezicht. Ook een stuk of wat meeuwen kregen mij in het vizier en kwamen aan gevlogen, ook hongerig. Ik had wat brood meegenomen wat ze na de foto shoot als dank kregen☺

Vrije tijd

In mijn komende ” vrije tijd” ga ik mijn fotoarchief maar eens doorspitten en zien of ik nog wat om over te bloggen vind…….

20 gedachten over “Zwanen foto shoot

  1. Wat een ellende en dat in de toch vervelende corona tijd, gelukkig hebben ze je nog wel geholpen, al heeft dat wel erg lang geduurd begrijp ik, van harte beterschap Margriet, en we gaan wel zien wat je uit je archief op duikt.

  2. Oei margriet een ongelukje ligt soms op een klein plekje. Een dubbele enkelbreuk is wel geen lachertje. Gelukkig ben je niet alleen en zal Ben je wel in de watten leggen. Ik wens je veel beterschap en hou er de moed in.

  3. Sjeeee.. wat een pech zeg! En dan was het nog een vrijdag de 12e.. niet eens de 13e..! 😉 Ik wens je heel veel goede moed.. en hopelijk went het allemaal snel een beetje, want dat is voorlopig het voornaamste.. dat je je weg weet te vinden met dat been.
    Die stoepen zijn zéker één brok ellende.. ik had vannacht enorme spierpijn in m’n benen, zo verkrampt loop ik momenteel als ik de hond uitlaat. Het is echt oppassen geblazen.. en als je even ontspant kan het net mis gaan.
    Je zwanenfoto’s zijn echt heel fraai.. een kleine pleister op de wonde vermoed ik. 😉

  4. Och jeetje Margriet wat een pech. Het is inderdaad heel erg glad op sommige stukken. Ik loop zoveel mogelijk op de sneeuw dat is nog enigzins te doen. Lijkt mij vreselijk om al die weken niets te kunnen doen. Maar het is niet anders . Je hebt een mooie serie van de zwanen gemaakt. Nou laat je maar een beetje verwennen door je mannetje hoor. Toch een fijn weekend gewenst. Groetjes Gerda

  5. Vervelend Margriet , wij wensen je veel sterke en geduld toe. Met die krukken gaat echt wel lukken heb wat tijd nodig. Zo zie je maar weer en ongeluk ziet in een klein hoekje .hou je haaks Tineke en Fred

  6. Margriet! Wat erg!! Hier zijn sommige stukken op de stoep ook spekglad. Ik hoop dat je je een beetje kunt vermaken. Wat zal je de buitenlucht moeten missen. En de tuin ook. Maar zaaien kan je vast wel, op de vensterbank. Veel beterschap

  7. Dit is zwaar balen, wat een pech. En dan naast je auto. Ik loop de laatste dagen op de weg en niet meer op die ijzige stoepen. Ben echt heel bang om te vallen. Ik heb al jaren reuma met ook veel problemen met mijn pezen en als ik wat breek weet ik niet hoe mijn lichaam daar op zal reageren. Probeer de moed er in te houden. Als je een e-reader hebt en je zoekt een bepaald boek, vraag het me even, misschien kan ik je helpen. Mijn e-mail adres vindt je links bovenaan op mijn blog onder Contact.

Leuk als je een reactie achterlaat!