Afgelopen maand startte ik met sporten met als voornaamste doelen af te vallen en een betere conditie te krijgen. Inmiddels ben ik al een paar weken trouw geweest.
Het afvallen schiet nog niet zo hard op [sinds 2 januari – 2,5 kilo] maar toch merk ik wel verandering in mijn lijf.
Twee keer in de week meld ik mij bij mijn personal trainer Duncan. Een leuke jongeman met een Limburgse tongval. Iedere les weet hij andere oefeningen te verzinnen, wat het toch steeds afwisselend maakt en niet saai. De oefeningen die ik doe op allerlei apparaten zijn krachtoefeningen en verbeteren de conditie. Ik sta dus niet zoals bij vorige sportscholen een half uur op een lopende band of aan een roeiapparaat.
Met een grapje, een kletspraatje en af en toe een aanmoediging van hem is het uur zo voorbij. Iedere les vraagt hij bij alle oefeningen of het makkelijk gaat, als ik ja zeg, dan wordt er meteen extra gewicht toegevoegd want het moet niet makkelijk zijn. Ik wil mij ook niet laten kennen dus ik sta bijna als een echte powerlifter gewichten te heffen, het hoeft alleen nog net niet boven mijn hoofd ☺. Alhoewel het steeds zwaarder wordt, vind ik het toch stiekem ook wel lekker en ik voel mij fitter.Spierpijn heb ik niet noemenswaardig gehad.
Naast de twee uurtjes in de sportschool probeer ik op andere dagen meer te lopen. Ik deed nl mee aan een onderzoek naar Osteoporose. Ik werd daarvoor uitgenodigd omdat ik mijn enkel gebroken had en boven een bepaalde leeftijd ben gekomen☻. Uit het onderzoek bleek dat ik een beginnende botontkalking heb. Dagelijkse neem ik nu een dosis calcium en vit D en ik kreeg het advies meer te bewegen. Dagelijks minimaal een half uur.
In de buurt
Soms ga ik alleen op stap, soms met de kleinkinderen en soms met mijn man. Zowel met de kleinkinderen als met mijn man is al een workout op zich. De kleintjes rennen alle kanten op met mij achter hen aan.Schommels duwen, over boomstammen lopen naar een eilandje in het park, twee kleinzonen tegelijk paardje laten rijden op mijn knieën…….
Mijn man in zijn rolstoel is een aardig gewicht om te duwen maar het gaat mij goed af. Nadeel is wel dat we aan een dijk wonen, de dijk af is geen probleem maar hem erop duwen gaat[ nog] niet lukken, misschien na een paar maanden krachttrainingen! Voorlopig wandelen we dus bovendijks.
Al wandelend zie ik dingen waar ik normaliter aan voorbij ga. Zo bemerkte ik de eerste keer dat ik met man in rolstoel ging lopen dat de stoep vlakbij ons huis niet echt rolstoel vriendelijk was. Ik maakte melding bij de gemeente en binnen een week is het hersteld! Complimenten voor onze gemeente!
Slikkerveer
De wijk waar wij wonen, in de gemeente Ridderkerk, heet Slikkerveer. Een wijk met veel geschiedenis.
In het begin van de negentiende eeuw was het hoofdmiddel van bestaan de vlasserij met daarnaast de landbouw en wat veeteelt. De industrie, die toen nog niet veel te betekenen had, bestond uit de scheepswerven van Gebroeders Pot [sinds 1813), de werf Smit Fopzn. [sinds 1835), de werf Boele’s Scheepswerven en Machinefabriek te Bolnes, vanaf 1854 en de werf van de Groot en Van Vliet (sinds1910)
De scheepsbouwindustrie trok ook veel toeleveringsbedrijven zoals een sloepenwerf, metaalgieterijen, machinefabrieken, elektrotechnische bedrijven, een klinknagelfabriek, modelmakerij, smederij enz.
Al die bedrijven waren een belangrijke vorm van bestaan voor de bevolking van Ridderkerk.
Tot in de tweede helft van de twintigste eeuw vonden enige duizenden bewoners van Ridderkerk en omgeving werk in deze bedrijfstak, die bestond uit nieuwbouw en reparatie van schepen.
Einde van de bedrijvigheid
Door hevige concurrentie van de z.g. goedkopere landen als Japan, Korea en Singapore kwam de Nederlandse scheepsbouw en ook de Ridderkerkse in ernstige problemen. Zo kwam er in de tachtiger jaren van de twintigste eeuw door faillissementen een einde aan de Ridderkerkse scheepsbouwindustrie. Vrijwel al deze bedrijven langs de dijk zijn verdwenen. Waar eens duizenden Ridderkerkers hun boterham verdienden, verrijzen nu appartementencomplexen zoals die waar wij in wonen.
Veel huizen langs de dijken ademen nog steeds die geschiedenis uit. Dit woonhuis bijvoorbeeld in Chaletstijl is rond 1880 tot stand gekomen in opdracht de eigenaar van een scheepswerf.
Dichtgetimmerd
Een aantal panden langs de dijk staan leeg en zijn dichtgetimmerd. Geen idee wat de bedoeling ervan is, maar het zal misschien speculeren met de grond zijn. Het gebouw hieronder is zo’n pand wat er al jarenlang zo bij staat. Eenmaal heb ik het hek ernaast open zien staan en kon ik kijken wat er achter lag, een enorme tuin…. Het werd toen gebruikt om een aflevering van Flikken Rotterdam op te nemen.
Hieronder nog wat detailfoto’s. Wat het ding met de pinnen van de eerste foto is, ik heb geen idee? Klik op de stippen om de volgende foto te zien.
Dit mooie dijkhuis bleven we even bewonderen, het is recent schoongespoten, waardoor de oorspronkelijke kleuren weer goed te zien zijn. Wat leuk is in deze wijk, waar wij wonen, is dat er veel bordjes staan met wat er vroeger op een bepaalde plek heeft gestaan of wie in een huis heeft gewoond of zoals hier, het heeft laten bouwen.
Dit huis wat Woudestein heet, is gebouwd in 1896 door gerechtsdeurwaarder van den Wouden. Ik dacht eigenlijk dat de naam een link zou hebben met het zgn kasteel aan dezelfde dijk, huis ten Woude. Ik schreef daar pas eens over. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn.
Op het bord staat te lezen over twee rijtjes met huizen, de tien plagen en de dertien huizen. Mijn man die hier is opgegroeid vertelde dat in de tien plagen vroeger de “asocialen” van het dorp woonden. Misschien zoiets als tegenwoordig wooncontainers voor daklozen buiten een dorp of stad, zoals in Dordecht? De huizen werden in de jaren 70 vorige eeuw gesloopt.
Zo zie je maar, je hoeft niet ver weg om weer wat te leren over je eigen omgeving.We liepen langs de rivier terug naar huis.
Van lente naar even winter
Vorige week leek het een paar dagen of de lente echt was begonnen. Ik ging zelfs met de kleindochters picknicken in het park.Als het een heldere dag was zagen we weer mooie zonsondergangen, helaas geen Noorderlicht☺. Gisterenmorgen toen ik vertrok om op de kleinzoons te gaan passen, maakte ik om 6.45 uur een foto in het blauwe uur.
Maar dan vanmorgen, sneeuw! Het zullen de laatste stuiptrekkingen van de winter zijn, hoop ik!
Klopt, die asocialenwoningen. Je leest er nooit over (google maar eens, heb ik toevallig onlangs gedaan) maar ze stonden vaak buiten de iets grotere dorpen. Niet specifiek voor daklozen maar voor mensen / gezinnen die in het dorp niet te handhaven waren wegens drankmisbruik, nooit de huur betalen, overlast geven.
Mooi hè, dat blauwe uur. Maar sneeuw! Nee! Ik wil lente! (vorig jaar sneeuwde het hier nog op 1 april, begot).
Leuke blog om lezen en kijken 🙂
Wat een mooie blog weer.Ik Ben wel de laatste die reageerd .Ik had hem nog steeds niet helemaal gelezen.
Lots of courage with sports and especially moving, moving and moving again. Just be patient for a few weeks, spring is coming and then you can work in the garden again..
Het afvallen en dat doel bereiken is altijd een èn – èn verhaal. Zowel letten op de voeding en het meer bewegen. Je bent in elk geval goed op weg.
Maar deze blog gaat over zoveel meer.
Het is een interessante buurt waar jullie wonen. Men hoeft het inderdaad niet altijd ver te zoeken om iets mooi of interessant tegen te komen. Ik heb even heerlijk met jullie mee gewandeld.
Moedig van je om te blijven doorgaan.
Veel beter geleidelijk af te vallen ineens veel.
Als het langzaam gaat is er meestal geen jojo effect
Poeh, dapper hoor, best pittig sporten zo maar inderdaad, wandelen is óók heel goed. Vooral achter een rolstoel is het al een beetje “krachttraining”. Je ontdekt dan ook al gauw dat wegen die er egaal bij lijken te liggen helemaal niét zo egaal glad zijn. Ik hoop dat je man geen 100 kilo weegt want dat maakt het makkelijker.
Geen 100 maar het scheelt niet veel, inderdaad is het soms lastig omdat een stoep bv afwaterend gelegd is waardoor de rolstoel ook die kant op trekt
Wat woon jij in een mooie omgeving. Daar zou ik misschien ook gemakkelijker tot wandeken komen. Of zoek ik gewoon een excuus?
Dat kan ik natuurlijk niet zeggen, ik weet dat ik ook altijd excuses verzon☺
Veel moed met het sporten en vooral bewegen, bewegen en nog eens bewegen. No enkele weken geduld de lente komt eraan.en dan kan je weer in de tuin werken..
Mooie blog. Ik had verschillende collega’s die bij Boule gewerkt hadden en woonden in Ridderkerk
Fijn om te lezen dat je je plezier kan vinden in het sporten en bewegen. Ook ik voel me fitter als ik voldoende beweeg. Dat is er de laatste maanden wat bij ingeschoten wegens ziekte van mijn moeder. Nu hoop ik toch weer wat meer te gaan wandelen. Het is ook fijn om zoveel te ontdekken onderweg. Een mens ziet altijd iets. Mooie foto’s alweer!
Als het weer zonnig is en niet zo koud, kun je misschien ook weer gaan wandelen. Even het hoofd leeg maken na de heftige afgelopen periode!
Dat probeer ik zoveel als mogelijk te doen, dat doet inderdaad zo goed. De natuur brengt troost.
Rome is ook niet in één dag gebouwd hé…. ook daar was de boodschap dapper door bouwen en zie… de stad bestaat nog steeds.
Niet té hard sporten.. als je spieren kweekt, word je weer zwaarder..! 😛
Oh, die dichtgetimmerde schuur weet ik te staan.. ooit weleens met onze vorige hond langsgewandeld.. toen wandelde ik nog wat verder dan tegenwoordig. 😉 Wat gek dat ik toen die restanten van dat kasteel niet gezien heb.. men zegt altijd dat ik altijd álles zie..! hahahaha! niet dus! Maar ik weet nu dus waar ik het moet gaan zoeken. 🙂
Vriendliefs oom heeft z’n hele leven bij de scheepswerf van Boele Bolnes gewerkt.. hij vertelde er altijd hele verhalen over.
Ik denk als je een vergelijking zoekt in Dordrecht voor die ’tien plagen’, dat het eerder de Zeehavenlaan is.. daar woonden vroeger ook de meer ‘kansarmen’ van de stad.. om het zo maar eens te noemen hehe.
Interessante post hoor.. graag gelezen.
De spiermassa neemt toe, ja, dus afvallen is minder…dat kasteel stelt niet heel veel voor hoor! Maar het is een stukje geschiedenis. Dank je voor je compliment!
Dat metalen ding in dat hoekje, met die ‘tanden’.. ik denk dat dat gewoon een soort van laarzenschraper is.. die zie je in vele vormen naast de deur van grotere huizen.. dat bezoekende mensen de modder van hun schoenen en laarzen konden schrapen hè.
In eigen omgeving altijd nog wel wat te verkennen hè…
Sporten dat doe je goed.
sportennnnn brrrrrrrrrrrrrrrrrrr nooit meer 😉
ik hou het wel bij je foto’s om van te genieten en het bewegen komt dat ook wel, oogleden op en neer *grijnssssss
Klinkt goed -> trainen!
Hier ook niet rolstoelvriendelijk, ook onze nieuwbouw niet, niettegenstaande de plannen, en wat eigenlijk ‘moet’… ;-(
Rijk volk daar!
De lente, ze komt…
Lie(f)s.
een interessant en gevarieerd logje Margriet
het verval van de scheepswerven zal wel voor een grote verandering gezorgd hebben
een industrietak die bij ons slechts voor kleinere schepen nog bestaat…
Slikkerveer moest ik wel even opzoeken
prettige dag gewenst
Ik bewonder je moed om elke week twee keer te gaan sporten. Mijn vriendin en ik hebben het jarenlang gedaan, weliswaar 1x keer per week, maar zijn na corona niet meer teruggegaan. Nu wandelen we in de omgeving en vinden dat veel leuker. Maar applaus voor jou, 2,5 kg eraf. Dat is best goed!
Leuk Margriet al die foto’s van Slikkerveer, ik ben opgegroeid aan de beneden rijweg ten hoogte van de dertien huizen dus voor mij bekent terrein. Je ben goed bezig!
mogge Margriet
van harte met het verloren gewicht en bovenal het fitter voelen
en bedankt voor het mooie inkijkje in jullie gemeente , die zeker goed moet zijn zo vlot als ze een rolstoelonvriendelijk trottoir toegankelijk maakten
ja de Nederlandse scheepsbouw hebben ze verkwanseld bij jullie , maar o.a ook in Amsterdam , m’n broer werkte bij de NDSM
gisterochtend sneeuw en vandaag begint de lente bbbrrrr
geniet de dag
Dank je wel, Karel! Hier heeft het gevroren maar de zon schijnt heerlijk!
dan hebben we het zelfde mooie frisse weer 🙂
Merci Margriet j’ai trouvé pour la traduction. Bravo pour la mise au sport, ce n’est pas facile et long pour perdre du poids mais il faut aussi un régime strict à côté alors bon courage!
Merci Marie. Heureux que vous puissiez maintenant le lire dans votre propre langue
Goed bezig en elke kilo is er een.
Knap hoor van het sporten!
Comme je l’ai déjà dit Margriet, sans traducteur intégré à ton espace je ne peux pas commenter car je ne sais pas ce que je vois, je ne peux lire les textes et je ne peux pas prendre du temps pour passer par un traducteur externe sous tous tes textes. Désolée.
Bonjour Marie! Si vous cliquez sur l’onglet blog au-dessus du message d’aujourd’hui, vous verrez une option de traduction via google translate comme deuxième titre à droite. Si vous recherchez la langue française et que tout est traduit en français. Bonne chance!