Carpe Diem

Na een lange worsteling tussen hoofd en hart, koos ik in 2023 voor mijn hart.Een echtscheiding volgde.

Af en toe schreef ik erover, het was de moeilijkste beslissing van mijn leven. Een sprong in het diepe en ik wist niet of ik boven zou komen. Ik heb het gered, ik kwam boven.Mijn leven kwam weer op de rit en langzaam kon ik weer genieten.

Toch is alleen maar alleen en zoals jullie weten ging ik daten. Het bleef bij een derde date, de man die ik toen ontmoette veranderde mijn leven. We zijn 14 weken verder en ik kan alleen maar zeggen hoe blij ik ben dat hij op mijn pad is gekomen en hoe gelukkig ik mij nu voel.

Toch is het moeilijk, na al die jaren opeens met een ander te zijn.Moeilijk omdat je elkaar niet kent, weer helemaal opnieuw moet beginnen.Lastig om je na een lange periode van verdriet weer over te geven aan dat gevoel van geluk.Het hart overwon ook nu.

Nieuw geluk.

Het gevoel weer bijzonder te zijn voor iemand, zijn armen om mij heen…. Ik dacht lange tijd niet meer aan morgen, vandaag was genoeg. Nu is alles weer anders en is er weer een morgen, een toekomst die misschien met iemand samen mag zijn.

Soms emotioneert alles mij, zoals vanmorgen.Misschien is het de tijd van het jaar. Gesprekken met mijn [schoon] kinderen die zeggen zo trots op me te zijn. Een lief kaartje van mijn dochter waarin ze me schrijft me mijn nieuwe geluk zo te gunnen.Een gesprek met een lieve vriendin en een appje van mijn nieuwe lief. Opeens zijn daar dan die tranen weer. Niet van verdriet maar door alles wat me is overkomen. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens niet meer hoef weg te stoppen zoals ik vele jaren wel deed.Ik pluk de dag.

IJzig

Met mijn lief heb ik al veel leuke plaatsen bezocht. Afgelopen kerstdagen waren we op de Veluwe en bezochten we de IJssculpturen in Biddinghuizen. Heel mooi en kunstig gemaakt. Ik kan een bezoek aanraden!

20241225_094900
20241225_095250
20241225_095542
20241225_094647
20241225_095604
20241225_095915

Naast ijssculpturen was er in een hal ook een aantal streetart schilderingen te zien:

20241225_101131
20241225_101041
20241225_101232
20241225_101055

Carpe Diem.

Dat je de dag moet plukken realiseer ik me maar weer al te goed als ik tijdens de Kerstdagen een berichtje van een goede vriend krijg die ernstig ziek is. Alles kan zomaar anders worden.

Geen van ons kan in een glazen bol de toekomst zien.We zullen zien wat het nieuwe jaar ons brengt.Ik hoop dat 2025 het jaar wordt van mijn lief en mijzelf.

Ik bedank jullie voor het bezoeken van mijn website en voor alle reacties die jullie  afgelopen jaar gaven op mijn blogs.Ik was niet altijd in de gelegenheid op alles te reageren wat jullie plaatsten, dat was teveel en ik had te weinig tijd.Soms las ik jullie blogs echter wel☺

Ik wens jullie allemaal alvast een liefdevol en gezond 2025

Kasteel in Kerstsfeer

Met mijn lief bezocht ik afgelopen weekend kasteel Amerongen.Tijdens de kerstvakantie, van 19 december tot en met 5 januari, zijn de tuinen en zalen van Kasteel Amerongen prachtig versierd met unieke, handgemaakte kerstdecoraties.Vandaag laat ik jullie in dit blog een beetje mee genieten:

De geschiedenis in het kort

Het gebouw en het interieur van Kasteel Amerongen hebben een opmerkelijk karakter dat in de loop van de eeuwen tot stand is gekomen. Oorspronkelijk is het kasteel een dertiende-eeuwse woontoren die werd gebouwd in de uiterwaarden van de Rijn. De gebroeders Henric en Diederic Borre kregen in 1286 toestemming van de Hollandse graaf Floris V om “een Huys te doen timmeren”. In de loop der eeuwen werd dit Huys uitgebreid van verdedigbare woontoren tot een kasteel met torens. Het kasteel werd in die vroege jaren meerdere malen verwoest en weer herbouwd.In de zestiende eeuw vestigde Goert van Reede zich op het kasteel. De familie Van Reede bleef meer dan drie eeuwen lang eigenaar. In 1673 wordt het kasteel, dat toen in bezit was van Godard Adriaan van Reede en Margaretha Turnor, door de Franse troepen van Lodewijk XIV platgebrand. Op de oude fundamenten werd een Hollands classicistisch Huys gebouwd zoals dat vandaag de dag er nog staat.

Begin 18e eeuw wordt het kasteel door Henriëtte Gravin van Nassau Zuylestein van binnen geheel naar de eisen van die tijd aangekleed met fraai meubilair en kasten gevuld met porselein, zilver en damast. Wanneer in 1795 het Franse leger de Nederlanden binnenvalt vertrekt de Oranje gezinde familie van Reede samen met stadhouder Willem V naar Engeland. Het vertrek van de familie van Reede naar Engeland betekent voor Kasteel Amerongen een langdurige afwezigheid van eigenaren.

Pas tegen het einde van de negentiende eeuw wordt het kasteel weer opnieuw bewoond. Het bezit van de familie Van Reede gaat over naar de familie van Aldenburg Bentinck. Met aandacht en passie voor het authentieke karakter liet Graaf van Aldenburg Bentinck het kasteel aanpassen aan de eisen van zijn tijd. Architect Pierre Cuypers krijgt rond 1900 opdracht om een aantal kamers aan te passen en te verfraaien. In 1977 droegen zijn kleinkinderen het kasteel over aan Stichting Kasteel Amerongen die tot doel heeft het kasteel in stand te houden en open te stellen voor publiek. Vandaag de dag is deze unieke locatie nog altijd te bewonderen.[ bron KasteelAmerongen.nl]

Van een vrijwilliger hoorden we dat de familie Bentinck nog steeds prive vertrekken tot hun beschikking heeft op de eerste etage maar dat ze er niet meer mogen slapen sinds het kasteel in een stichting is onder gebracht.

Route door het kasteel

In de tuinen kwamen we niet vanwege het weer. Het was guur en nat, met af en toe een zonnestraal er tussendoor.

Binnen was het ook koud, er was geen verwarming in dit kasteel. Een vrijwilliger vertelde ons dat het klimaat binnen zorgvuldig bewaakt wordt, het mag niet te vochtig worden zodat alle meubels en schilderijen in goede staat blijven.

De route door het kasteel voerde langs hoogtepunten zoals de keuken. In de keuken waren de voorbereidingen van het kerstdiner te zien.

In de nissen waar vroeger de wijnflessen lagen, waren nu kerststalletjes te zien.

Verderop in het kasteel zagen we in de eetkamer de de feestelijk gedekte tafel.

In de hal stond een grote kerstboom vol vogeltjes, er was voor de kinderen een speurtocht om alle vogeltjes in alle kerstversieringen te tellen. Volgens mij onbegonnen werk, het waren er zoveel….

In de Gobelinkamer hingen grote wandkleden, die helemaal gerestaureerd waren. Een werk wat heel veel tijd en veel preciezie heeft gevraagd van de vrijwilligers die dat gedaan hebben.

De kerstsfeer in de Salon:

Overal langs de route in het kasteel zagen we  mooie kerstbomen, kerststukken en versieringen.Doordat er weinig licht brandde was het erg sfeervol om alles zo te zien.In een soort vitrine hingen antieke  kerstballen die de familie ter beschikking heeft gesteld.

Ik wil jullie via deze weg alvast fijne kerstdagen toewensen!

In de gaten gehouden

Terwijl ik foto’s zit te bewerken om nog een keer over kasteel de Haar te schrijven, zet ik Spotify aan op mijn muziekbox. Ik krijg een melding in beeld of ik wil zien wat ik afgelopen jaar beluisterd heb? Wrapped Spotify. Jawel dat wil ik wel even zien.Nou dat ze me in de gaten hebben behouden, blijkt wel☻

Ik luisterde in totaal 45.245 minuten naar muziek, oh jee dat is wel 754 uur of 31 hele dagen !?

Mijn topartiest: Finbar Furey....met het nummer I’ll take a glass.Bertie tipte dit nummer een keer in haar blog en inderdaad ik luisterde hem tig, tig keer ☺Vond het zo’n mooi melancholisch nummer. De tekst ervan heb ik niet kunnen vinden en verstaan doe ik het niet helemaal maar mooi blijf ik het vinden.

Ook Creedence Clearwater luisterde ik vaak volgens het lijstje.Het nummer Who’ll stop the rain in het bijzonder. Kan best kloppen, ik luisterde het vaak naar aanleiding van het tv programma Battle of the bands.

Maar dan: Ik lees dat mijn muziek evalueerde naar romantische gouwe ouwe vanaf september! Dat was de maand waarin ik begon met daten, haha! In oktober was mijn muzikale evolutie veranderd naar Diner Akoestische Rock Nederpop. Wat dat dan ook moge zijn. Ik ging wel vaak uit eten met mijn nieuwe vriend, maar of dat met het woord diner in dit verband te maken heeft? Ik luisterde volgens hen vaak naar Guus Meeuwis, Meau en Chef’Special. Ze staan in mijn playlist maar luisterde ik daar dan zo vaak naar?

In totaal luisterde ik volgens Spotify naar ruim 1100 artiesten.Echt waar? Zoveel? Ik kan het bijna niet geloven.Klopt dit lijstje wel?

Ik moet erkennen dat ik altijd muziek aan heb.Thuis, als ik wandel, als ik werk, in de auto, als ik sport. Sinds mijn alleen wonen mijn eigen smaak muziek. Die loopt uit een van  Country naar Rock, Ballads, klassiek en nog veel meer.Net in welke stemming ik ben of wat ik aan het doen ben.Ik ontdekte bijvoorbeeld de band Tangarine door het programma Beste Zangers. Hun nummer Dance with my father heb ik ook heel veel beluisterd. Zo mooi! Mijn gedachten gaan dan naar mijn eigen vader met wie ik vroeger ook wel danste.

 

Ook nummers uit mijn jonge jaren zette ik op mijn lijst. The Cats, Boudewijn de Groot,Leonard Cohen,Bruce Springsteen, Van Morrison, maar ook zoals Clouseau met het nummer Altijd heb ik je lief bijvoorbeeld[ 1992]

Ik kreeg ook te zien dat ik in de loop van het jaar veranderd ben, volgens Spotify. Het klopt denk ik wel maar is dat zelfs uit het luisteren van muziek te halen?

Door mijn nieuwe vriend leerde ik ook wel meer Nederlandstalige muziek te waarderen. Zijn favoriete genre. Ook Nederlandse artiesten beluisterde ik daardoor vaker de laatste tijd. Zo zijn er toch prachtige nummers van Marco Borsato, André Hazes, Mattijn Buwalda, Claude, Frans Bauer en nog veel meer artiesten.

In elk geval is het een feit dat ik van muziek houd, van mooie melodieën en mooie teksten. Tegenwoordig weten ze geloof ik toch al alles van je, dus die muziek? Dat dan ook maar.