Carpe Diem

De schoolvakantie van de kleinkids is ten einde, maandag gaat het spul weer naar school. Gisteren maakten we, mijn dochter en ik, ter afsluiting nog een uitstapje met de vier kleinkinderen naar avonturenboerderij Fien en Teun. De twee meiden zijn er eigenlijk wel te groot voor maar vonden het leuk met hun neefjes mee te gaan. Hiermee komt een einde aan een leuke periode met veel leuke uitstapjes, al dan niet met de kleinkinderen

Vandaag liep ik even binnen bij de sportschool om vanaf morgen weer te gaan starten met sporten. Ik had dat gepauzeerd voor de zomer om  dat geld uit te sparen vanwege alle geplande uitjes.Morgen ga ik weer aan de bak.The first day of the rest of my life.

Een jaar

Het is precies een jaar geleden dat ik in mijn huidige woning trok. Het jaar is om gevlogen. Mei 2023 besloot ik na een huwelijk van 38 jaar en een samenwonen van 43 jaar mijn man te verlaten.Het was genoeg geweest en tijd dat ik voor mij zelf koos.Ik was de connectie met mijzelf totaal verloren.Korte tijd woonde ik in een antikraak woning en eind augustus vorig jaar verhuisde ik hierheen.

Het afgelopen jaar bleven mijn ex en ik elkaar wel zien, we werkten samen, aten nog bijna wekelijks met elkaar en maakten soms ook nog samen een uitje.Ik noemde hem in blogs nog mijn vriend B. De laatste paar weken was dat contact minder. Afgelopen week vertelde hij een vriendin te hebben. Ik was best even perplex, maar wenste hem veel geluk.

Zo’n eerste jaar alleen is echt niet makkelijk geweest. Ik schreef dan wel allerlei blogs waarin ik alle leuke dingen die ik ondernam beschreef,maar echt leuk was het lang niet altijd. Door actief te zijn kon ik mijn emoties de baas blijven.Loslaten, zeggen mensen dan tegen je maar dat is erg makkelijk gezegd.Rationeel kun je dat zeggen maar emotioneel is anders.

Het bleek moeilijk en  soms zelfs pijnlijk voor mij.Afscheid van de man met wie ik zolang samen was en tegelijkertijd een toekomst in stappen met het besef dat alles anders wordt. Niet weten voor welke verrassingen je komt te staan, waar je zult gaan wonen, of je een inkomen zult kunnen verwerven waarmee je rond kunt komen. Ik was al 5 jaar gestopt met werken omdat dat financieel kon.Het heeft lang geduurd voordat ik de stap om weg te gaan kon maken.In je hart weet je dat het moet, maar je verstand sputtert ook deels tegen.Misschien was het helemaal niet altijd leuk meer samen maar het was wel veilig en het gaf zekerheid.Toegeven aan jezelf dat het niet langer houdbaar is, is echt moeilijk.Zelfs toen ik die stap had gemaakt.

Verschillende keren zeiden mensen tegen mij dat het leven een feestje is maar dat je zelf de slingers op moet hangen. Het zal allemaal kloppen maar die slingers lagen ergens ver weg verstopt te verstoffen en haal ze dan maar eens tevoorschijn, stof ze af en hang ze op? Echt niet eenvoudig.

Gelukkig nam zoon met een eigen bedrijf mij in dienst en met mijn vervroegd pensioen erbij kom ik rond.Beetje bij beetje raapte ik mijzelf op, gaf me af en toe een schop onder mijn kont en ondernam veel. Dingen die ik altijd wel wilde maar er nooit van kwamen. Als je druk bent hoef je ook nergens aan te denken hè! Maar wegstoppen kun je niet alles, vroeg of laat moet je het onder ogen zien.Ik heb veel steun gehad van mijn kinderen en van mijn moeder.

Er kwamen triggers waardoor ik geconfronteerd werd met mijzelf.Ik moest toegeven dat ik niet langer stil wilde staan maar verder wil. Dat kost tijd en ook moed.

De eerste keer dat ik met 4 vreemde mensen[ bloggers] naar Ouwehand Dierenpark ging vorig jaar, was ik dood nerveus. Zoiets had ik nooit gedaan. Inmiddels heb ik al aardig wat nieuwe mensen leren kennen en alhoewel ik niet haantje de voorste ben in gesprekken gaat het me steeds beter af.Onlangs ging ik met mizzD tweemaal op stap, met een groep van jullie naar Vlissingen en afgelopen week nog naar de hei met blogger Karel.Het bleek allemaal leuk alhoewel ik niemand van te voren kende.

In mijn keuken hangt het bord wat ik op de volkstuin had hangen: Carpe Diem, pluk de dag. Dat is wat ik probeer te doen, dag voor dag.Ik lees momenteel een boek wat mij helpt om alles in het juiste perspectief te zien.Met de dag zal het makkelijker worden.Met de dag kan ik weer meer genieten van  alles wat mijn leven mij nu biedt.In mijn alleentje!

 

 

 

 

 

 

 

Wandelen: op de Westerheide

Vandaag was ik op fotowandeling op de Westerheide.

Een paar weken terug zag ik de eerste foto’s passeren van bloeiende heide. Al jaren wil ik daar heen, maar nooit lukte het er op tijd te zijn. Of ik was te vroeg of het was al uitgebloeid.Wandelen over de heide deed ik al helemaal niet, we reden er altijd met de auto langs., zoals vorig jaar nog toen we naar de Posbank gingen.

Nu ik alleen ben, nam ik mij voor er dit jaar heen te gaan op het moment dat alles in bloei staat.Ik had al bij workshops fotografie gekeken en fotoreizen naar de hei. Allemaal behoorlijk prijzig, dus niet voor mijn portemonnee weg gelegd. Dus ik zal er zelf heen moeten maar waar?

Het schoot mij in gedachten dat ik weleens bij Karel gelezen had dat hij aan de heide woont, dus ik trok de stoute schoenen aan en vroeg of hij mij de heide zou willen laten zien. In je eentje is het minder leuk en ben ik ook nog eens bang de weg kwijt te raken. Karel vond het goed en vandaag gingen we aan de wandel op de Westerheide aan de rand van Hilversum. Vanuit zijn huis driemaal vallen en je staat op de hei.

Twee reebruine ogen

Het was prachtig, alles stond vol in bloei en ik denk dat we er precies op tijd waren. Misschien dat het over 2 weken grotendeels uitgebloeid zal zijn.Karel is er thuis, hij kent alle paadjes en we maakten een wandeling van een kilometer of 5.

Het begon al meteen goed want we zagen twee reetjes aan de rand van het bos.Wat een geluk! Ik maakte snel wat foto’s en warempel ze zijn goed te zien.

Een stukje verder zagen we ze achter deze grote zwerfkei weer maar die foto’s lukten niet omdat ze ver weg achter bomen stonden en de camera daar steeds op scherp stelde.Bij Karel was er nog wel eentje gelukt


 

Bloeiende heide zover je kunt kijken

De vergezichten waren erg mooi, overal paars om je heen:

Opvallend vond ik wel dat er eigenlijk weinig aan vlinders, libellen, bijen etc te zien was. We zagen een paar koolwitjes en 1 dagpauwoog en dat was het.Wel zagen we een paar grote rupsen, volgens een man die we tegenkwamen zijn het de rupsen van de Grote Beer, een nachtvlinder.

Heel druk was het niet op de heide, alhoewel het toch goed wandelweer was.

Volgens Karel is het in het weekend wel druk. We spraken even met een ruiter te paard. De mevrouw stopte haar paard omdat ik net een foto nam van het paard en haar en vroeg of hij goed gelukt was en of ik hem naar haar wilde mailen. Dat ga ik straks even doen.

Closeup

Iets meer in detail:

Het was een mooie tocht over de heide. Ik heb genoten van dit prachtig gebied.

Als je wilt, kun je nog even bij Karel kijken op zijn blog

1000033542
rondje Westerheide samen met Margriet 21 augustus 2024 (2)

 

Wandelen, rondje Crezéepolder en Ridderkerkse grienden

Ik hoor jullie denken: alweer een rondje Crezéepolder, een paar weken terug toch ook al?

Ja dat klopt helemaal. Het is natuurlijk dichtbij voor mij en een mooi gebied maar nu ging ik met een ander doel. Ik had mij namelijk ingeschreven voor dit rondje bij Zuid-Hollands Landschap. Een wandeling met een gids van hen, die ook de grienden zou ingaan. Daar was het mij vooral om te doen want ik heb al een paar maal voor het bruggetje gestaan maar durfde die grienden toch niet alleen in. Sinds mijn val 3 jaar terug en mijn dubbele enkelfractuur ben ik huiverig voor waar het glad is. Maar met meerdere mensen durf ik natuurlijk wel.

Om 9 uur was het verzamelen bij Hofstede de Paradijshoeve aan de andere kant van de dijk. Toen ik kwam waren er al een paar dames, uiteindelijk waren we met ik meen 11 inclusief de gids. Zij wees ons allereerst op een groene specht die in het weiland zat.

Hierna vertrokken we richting Crezéepolder, de dijk op aan de andere kant er weer af.Daar vertelde de boswachter/gids wat over het ontstaan van de polder, maar dat wist ik al en heb ik ook al eerder beschreven. Heel kort door de bocht: Het gebied was het tot 2016 akkerland. Het gebied werd toen aangekocht door Zuid-Hollands landschap. De zomerkade werd doorgestoken naar de rivier de Noord en nu is het een zoetwater getijdengebied. Inmiddels is het een gebied met een grote verscheidenheid aan vogels, vissen maar ook bevers.Ik dacht dat die alleen in de grienden vertoeven maar ook in het gebied ernaast is een beverdam. De gids liet ons sleepsporen zien van waar ze uit de rivier komen het gebied in.

Alle deelnemers waren vrouwen en in ganzenpas liepen we achter elkaar over de smalle paadjes.

Ik had mijn camera bij mij, er was nog 1 dame die ook een camera bij zich had. De andere dames hadden alleen hun telefoon maar daar kun je natuurlijk ook mooie foto’s mee maken.

Samen met de andere cameravrouw☺, Marja, liep ik meestal achteraan omdat wij steeds stopten voor foto’s dus ik heb niet het hele verhaal van de gids mee gekregen.Wat ik wel begreep is dat het erg rustig was kwa vogels en dat er niet veel verschillende soorten waren. Sommigen zijn alweer vertrokken en de wintergasten moeten nog komen. Maar we zagen toch wel wat leuke vogels buiten de bekende ganzen en meeuwen.

De boeren zwaluw:

Fitis?

Kievit:

Lepelaars:

Ik had wel eens gelezen dat ze hier ook zouden vertoeven maar ik had ze niet eerder gezien of ik moet gedacht hebben dat het een zwaan was uit de verte.Ik kan dat onderscheid slecht maken als ik tussen de begroeiing door in de verte een paar witte stippen zie staan:

Een verrekijker is met zo’n wandeling toch ook wel handig heb ik gemerkt.

We zagen vier lepelaars die eerst nog stonden te dutten maar wat later liepen te foerageren.

Ik las dat deze vogels tot september/oktober in Nederland blijven.Daarna vertrekken ze naar de West-Afrikaanse kust. Bijzondere vogels door hun snavel, je zou denken hoe kun je iets vangen…..

Kemphaan

Een andere vogelsoort waar de gids ons op wees was de kemphaan. Ik heb altijd gedacht dat die vogels weidevogels zijn maar het is een strandloper. De foto’s die ik nam zijn niet echt goed gelukt.

Zwanen

Grienden

Op enig moment opperde de gids dat we de grienden maar zouden overslaan omdat het om deze tijd van het jaar het er wemelt van de muggen. Zoals ik al schreef kwam ik daar eigenlijk voor en gelukkig wat anderen wilden er ook graag in. Dus we gingen in onze ganzenpas  een klein stukje in het ongecultiveerde deel van de griend.

Er waren inderdaad veel muggen maar ik ben niet gestoken. Het was er vochtig en glibberig en ik ga er denk ik toch niet snel alleen in. Het was echter de moeite waard om er even een stukje van gezien te hebben.Ik weet nu wat er aan de andere kant van dat bruggetje ligt.

Ik moet zeggen dat ik deze vorm van fotografie [ vogels] ook erg leuk vind dus ongetwijfeld komt er een vervolg. De ijsvogel verblijft ook in dit gebied,we zagen hem heel even maar dat beestje is zo snel. Met Wilma, de andere vrouw met camera heb ik gegevens uitgewisseld om samen nog eens te gaan. Dan hoeven we niet steeds op een drafje achter de anderen aan maar kunnen op ons gemak ergens blijven zitten en zien wat er langs vliegt.