Fleur en Renesse

 

20240716_143311
20240716_144703

Begin dit jaar kreeg ik het idee eens een nachtje naar een hotel te gaan met beide kleindochters, ieder apart. Toen ik later in het voorjaar zat te zoeken waarheen dan, schoot het opeens in mijn gedachten dat ik jaren terug eens met mijn ex man in een hotel chalet was geweest op een camping in Renesse. Dat leek me ook leuk om met hen te doen. Na even zoeken vond ik de camping en ik boekte tweemaal twee nachten.Een camping is voor kinderen altijd leuk, vind ik tenminste…

Afgelopen week ging ik met de jongste, Fleur. Op de heenweg afgelopen dinsdag goot het met bakken uit de hemel. Ik had beloofd dat we zouden gaan picknicken. Even was het droog en ik zette de auto bij Bruinisse op een parkeerplaats langs het water .We waren nog niet uitgestapt of donkere wolken pakten alweer samen boven ons hoofd. Dat ging het niet worden. Nou dan picknicken we toch in de auto, opperde ik. Dat vond ze wel wat. Dus zo gezegd ,zo gedaan. Met een bord op schoot mocht ze haar eigen broodje smeren. Ze at zelfs drie broodjes omdat ze het zo leuk vond geloof ik.

Een uur te vroeg kwamen we aan op de camping maar de hotellodge die ik had besproken was al klaar en we mochten er in.Uitgebreid bekeek ze ieder kastje en laadje onder enthousiaste kreten zoals: kijk oma, we hebben zelfs twee wasbakken, we hebben zelfs ieder een eigen kast en oh we hebben een regendouche! Ze pakte haar koffer helemaal uit en legde alles netjes in de kasten.

20240716_143311
20240716_144703

Het weer was inmiddels opgeknapt, de zon scheen en we gingen de camping verkennen. Even lekker in de speeltuin.

We hoorden dat er kinderdisco zou zijn. Daarvoor moest er opgetut worden, mag ik onder de douche oma? Haren gewassen, al mijn luchtjes en die van de hotelkamer werden opgesmeerd. Met stralend blauwe oogschaduw stapte ze de badkamer weer uit. Wat wordt ze al groot!

We knutselden een sieradendoos die ik mee had gebracht en deden spelletjes.Maar toen na het patatjes eten de tijd van de disco naderde, begon ze hem een beetje te knijpen. Er was geen grote zus die haar mee op sleeptouw nam.Ook Baby Born, die overal mee naar toe ging, gaf geen steun. En ook al beloofde ik bij haar te blijven en we alleen zouden gaan kijken, wilde ze niet meer.

Ze mocht lang opblijven, want het is niet voor niets vakantie. Maar om half 9 ging het lantaarntje uit bij haar. Ga jij ook slapen oma? Ja natuurlijk, er was een twee persoonsbed, dus ik dacht ik ga wel even lezen als ze eenmaal in slaap is. Nou dat is mij ook niet gelukt, mijn ogen werden ook erg zwaar☺

De volgende ochtend kon ze niet wachten tot ons ontbijt gebracht werd. Ontbijt op bed, dat was toch het einde! Het zou om 9 uur komen, maar het duurde haar te lang, al die tijd in bed wachten. Dus aten we buiten.

Na het ontbijt vertrokken we richting zwembad, waar we praktisch de hele dag bleven.

Om een uur of drie gingen we naar het hotelhuisje terug en douchten we lekker lang. Schoon, opgefrist en opgetut vertrokken we naar Zierikzee. Ik wilde dat stadje wat mij zo bekend is met haar delen. Alle terrasjes vond ze geweldig leuk, we aten ergens een ijsje, ergens anders dronken we wat omdat ze nodig moest plassen. Van de gekregen centjes mocht ze wat uitkiezen bij Intertoys. Langs de haven liepen we richting molen waar ik een patattent wist, want ze wilde perse patat met frikandel [ alweer] eten. We zagen een piratenschip[ zeilboot] en ik wees haar de dure jachten aan, de mooie geveltjes en pandjes. Dat laatste had niet echt haar interesse maar die schepen wel, ze vergaapte zich bij ieder rijtje jachten.

Nadat we gegeten hadden reden we weer naar Renesse, het was inmiddels een uur of 7. Ze was moe en om 8 uur wilde ze slapen. Jij toch ook, oma? Ja hoor ik ben ook erg moe. We sliepen bijna klokje rond. Het ontbijt werd gebracht. We aten weer buiten ,wat een zaligheid.

Daarna ruimden we alles weer op en pakten de koffers in. Ik checkte uit maar we mochten nog blijven zwemmen. Ze is een echte waterrat, die kleine Fleur, vorige week heeft ze haar C diploma gehaald.Ik speelde net als de dag ervoor weer paard, dolfijn en weet ik wat meer.Baby Born kreeg weer zwemles.

Even opdrogen in de zon, zalig zeg!

Om een uur of 1 vertrokken we met het plan weer halverwege te picknicken .Jammer dat ze het vond dat de vakantie al om was! Mijn idee was te stoppen op het Noordzeestrand, maar nee, ze wilde weer in de auto picknicken. Ik zette de auto voor de hekken waar ik wist dat er vaak zeehonden zwemmen en die zagen we, drie zelfs.

Om drie uur waren we terug in Ridderkerk. Ik heb enorm genoten van die paar dagen met mijn kleindochter. Het gekwebbel de hele dag door, zo gezellig. Ook van weer even dat campinggevoel, lekker buiten zijn, campingspelletjes doen, buiten eten. Wat boften we met het weer! Van Renesse heb ik niets gezien☺Op de terug weg vroeg ik wat ze het leukste had gevonden: picknicken in de auto en met jou in bed slapen!

Over twee weken ga ik met de oudste, ik heb er al weer zin in. Als het enigszins te behappen is, zou ik dit wel jaarlijks willen herhalen dan volgend jaar ook met de oudste kleinzoon. Die is dan 6 en moet het dan ook wel durven.

De hotellodges zijn te huur op camping de Brem. Ik kan het aanbevelen, dit jaar zijn er veel nieuwe geplaatst.Mooie ruime chaletjes als hotelkamer ingericht, compleet met een keukentje, eettafeltje, zelfs een mini vaatwasser! Terrasje met ligstoel en tafel en stoelen. Strand op loop afstand.

20240716_191218
20240716_143334
20240717_084111

Eind, Gorinchem

Lopend door het historisch centrum van Gorkum kwamen Mizz D en ik allerlei leukigheden tegen. Ook staartnamen zijn soms apart of grappig. Eind was er zo een.

Aan het Eind maakte ik een foto van de Groote Sociëteit. Ik dacht dat dit iets van vroeger is, maar toen ik googelde las ik dat deze sociëteit ruim 250 jaar oud is en nog steeds bestaat.Het begon ooit al voor de Franse Revolutie.

Het doel was en is ontspanning, vertier, gezelligheid. Tussen de heren van stand uit de stad onderling èn met de officieren van het garnizoen. Want als vestings- en garnizoensstad kent Gorcum, tot de jaren 60 van de vorige eeuw, veel loslopende officieren die maar al te graag wat gezelligheid zoeken.Je kunt er niet maar zomaar binnenlopen, het is voor leden en je moet door een ballotage om lid te kunnen worden.[Meer lezen? klik hier]

Ik vind die stukjes geschiedenis die ik her en der lees over de plaatsen die ik de laatste tijd heb bezocht erg interessant. Ik had misschien geschiedenis moeten gaan studeren vroeger☺

Aan de Kerksteeg zagen we aan dit woonhuis deze gevelsteen, wat het wapen van het Hoogheemraadschap blijkt te zijn.

Inmiddels ben ik zelf verdwaald in mijn foto’s, het gaat niet helemaal meer op volgorde van de wandeling maar dat weet er slechts eentje☺Dus hup verder maar weer……

Aan het eind van een smal straatje viel ons oog op dit mooie pand van de vroegere Spaarbank. Nu is hier de bank van Noppes in gehuisvest.Een sociale insteek in plaats van financieel, met elkaar voor elkaar.

Weer een paar gevelstenen, de middelste is het wapen van Leipzig, waarom of hoe dat daar gekomen is kan ik niet vinden.

Tijdens de stadswandeling moesten we soms ook even kijken waar we waren. Hier op het pand de naam ’s Gravenhage.

Mizz D keek even of nog wel in Gorkum waren? Grapje, we waren niet verdwaald. Aan de Molenstraat kwamen we langs het Armen en Weeshuys. Dit gebouw dateert uit 1869 en is nu een appartementengebouw. Leuk om op zo’n historische plek te wonen.

Iets verderop in de Molenstraat zagen we een logo van de vrijmetselarij. Ik lees dat dit gebouw nog steeds door het Vrijmetselaarsloge van Gorinchem gebruikt wordt.

Weer iets verder zagen we deze oude stadspomp.Mizz D zwengelde even, want we hadden het wel warm van dat gewandel in die hitte maar helaas er kwam geen water uit.

Oorspronkelijk werd de pomp in 1841 op verzoek van 41 omwonenden geplaatst. Op de knop prijkt het wapen van de heren van Arkel, onderdeel van het stadswapen.

Later werd door de Garnizoensbakkerij water gepompt uit de 7 meter diepe put.

De Doelen heet het volgende gebouw:

Het werd gebruikt door de schutterij. Zij oefenden in de grote achtertuin met hun kruisbogen en vuurwapens. In het gebouw logeerden ook voorname gasten zoals Koning Lodewijk Napoleon. Van 1843 tot 1961 stond in de achtertuin schouwburg De Doelen.

Huize Matthijs Marijke was ook een weeshuis.Matthijs Aelbertz. en zijn vrouw Mariken Kolff stichtten in 1556 een weeshuis.

Zelf waren zij kinderloos gebleven, ze bepaalden  dat het huis ook na hun dood een kinderweeshuis zou blijven. In de steeg naast Huize Matthijs-Marijke zit in de muur nog een ‘vondelingenluikje’. Dat las ik pas bij het schrijven van dit blog, dus die hebben we gemist.Heden ten dagen wordt het pand  gebruikt door een zorginstelling.

In het volgende prachtige pand zit een boekenwinkel.Het is een voormalige patriciërswoning.In de muurankers aan de zijkant het jaartal 1566. De rijkdom van de vroegere bewoner werd geshowd door alle versierselen aan de woning. Dit is wel het mooiste pand wat we tegen kwamen.

Om de hoek zagen we een toepasselijke muurschildering van Jan is the man, van wie we ook murals zagen in de Afrikaanderwijk.

Aan de overkant nog een muurschildering : Ceci n’est pas un pipe. Ik moest even een fiets opzij zetten om hem op de foto te kunnen zetten.

Terug in de winkelstraat op het gebouw aan de overkant dit muurreliëf zoals je vroeger wel meer zag. Jaren 70 ofzo? Misschien gaan we die over een aantal jaar opzoeken net als de oude muurreclames.Ik googelde even met deze foto en zag dat hij hangt op de oude winkel van de Gruyter.

Verder in de Gasthuisstraat kwamen we deze oude muurreclame tegen. Weer eentje voor mijn verzameling!

We gingen kriskros want aan de overkant wist Mizz D nog een leuk gangetje [ de Gasthuisgang] met tegeltjes. Op de afbeeldingen foto’s van gebouwen en weer gegeven als ware het een automatiek.

Ook een mooi stukje oude muur was nog zichtbaar.Met een vreemd luikje op een gekke plek. Geen idee waar dat voor diende want het zat ongeveer twee meter boven de grond.

In de winkelstraat zag ik een apart ingerichte etalage. Ik moest wel lachen om het tegeltje: Ben ik eindelijk geslaagd, krijg ik zo’n kut tegeltje!

Nog wat mooie pandjes en andere dingen

_DSC4098
_DSC4102
_DSC4106
_DSC4101

Richting de korte Brug kwamen we langs een kunstobject voor Bert. Bert had veel betekend voor een organisatie, ik weet niet meer welke. We vonden beiden dat Bert wel een mooier object verdiend moest hebben. Wat een lelijk ding.Maar ook voor deze geldt, smaken verschillen………

Verder rechtdoor liepen we naar het stadhuis waar we een fel geel beeld hadden gezien toen we er met de auto langs reden. We wilden weten wat het voorstelt omdat we er ook foto’s en allerlei prullaria omheen zagen staan.

Het bleek een kunstobject ter nagedachtenis aan jongeren die zelfmoord gepleegd hebben.

We lazen dat het doodsoorzaak nr 1 is onder jongeren tot 30 jaar.Toen we alle foto’s er omheen zagen, werden we er wel even stil van.

Terwijl we terug naar de brug liepen hadden we het er nog steeds over.Die dag zou er een stille tocht gehouden worden.

We liepen via de vestingswal weer terug richting auto. Eigenlijk hadden we ook wel honger. Het was nog net tijd voor een late lunch op een terras op de varkensmarkt.

De lunch smaakte ons goed, we proostten nog even op de leuke dag, die vast en zeker een vervolg zal krijgen.

Op ons to walk lijstje staan nu Vlaardingen en Dordrecht. Ik ben blij een leuke wandelvriendin gevonden te hebben in Mizz D!

We hebben die dag 10 km gelopen kris kras door Gorkum. Het was benauwd warm die dag en omdat ik daar niet aan gewend ben[ wanneer is het hier dan ook warm, zonnig en droog?] , zie ik er nogal verhit uit, haha.

En hierbij komt deze reeks blogs over Gorinchem ten einde. Ik hoop dat sommige van jullie het leuk vonden om te lezen. Niet iedereen houdt hiervan maar ik genoot die dag.Ik had het jullie aanraden er eens heen te gaan. Het is echt een veelzijdige stad.

 

 

 

 

 

Historisch centrum Gorinchem

Nadat we de stadswallen rond gelopen hadden, gingen we bij dit kunstwerk de binnenstad in.Smaken verschillen natuurlijk, maar ik snap de keuze hiervan niet. Ik vind het nou niets bijzonders, maar misschien jullie wel………..

Het centrum had wel wat weg van het historisch centrum van Maassluis met het water en alle oude panden, maar dan groter. Ongetwijfeld zijn er meer van dit soort stadjes.

We zagen veel mooie gevels, gevelstenen,art deco tegeltjes, deurkloppers en  mooie historische panden. Ik was echt verrast door de schoonheid van de stad.

_DSC3985
_DSC3970
_DSC3982
_DSC3971

Aan dit woonhuis is te zien dat het eerder een winkel is geweest. Leuk dat de huidige bewoners dit in tact hebben gelaten.

Dit gedicht op een gevel is van Jozef Eijkmans, Dichter en muzikant, geboren in Gorinchem.

We kwamen voorbij deze muurschildering:

Om de hoek was het plein  bij het voormalig gemeentehuis en tegenwoordig museum, we bedachten dat wel eens tijd voor een bakkie was.

Het was inmiddels half 12 geweest en het begon al flink warm te worden. Bij een restaurant gevestigd in het voormalige pand van de Hoofdwacht namen we koffie met…..gebak uiteraard.De Hoofdwacht was in het verleden een gebouw van waaruit de schutterij hun wachtrondes konden lopen.

Nadat we even gepauzeerd hadden liepen we verder het plein over en kwamen langs dit kleine deurtje.Op de foto zie je het niet zo, maar het was heel laag en smal.

Op een bordje op het deurtje lazen we over een stukje geschiedenis wat we vroeger allemaal op school leerden, de ontsnapping van Hugo de Groot in een boekenkist vanuit slot Loevesteijn.

Op het pand tegenover het deurtje deze tekst

Verder gingen we weer op weg naar de Grote Kerk, het lijkt de toren van Pisa wel, deze toren staat zo scheef als wat.

Tegenover de kerk zagen we nog een muurreclame

 

Via de Zusterstraat liepen we langs een voormalige ULO en een voormalig klooster naar het voormalig Arsenaal en verder naar het voormalig Tolhuis

_DSC4000
_DSC4002
_DSC4012
_DSC4001
_DSC4004
_DSC4005

Het Tolhuis uit 1598 is nu een Monument en Bed, je kunt er overnachten en het valt onder de Hendrick de Keyser monumenten, waarvan ik  in Maassluis ook een aantal panden zag, die daaronder vallen.

We kwamen bij de buitenhaven en langs de oude stadsmuur liepen we weer terug de stad in.

Langs deze twee leuke beeldjes.

Ik dacht in twee blogs alles te kunnen laten zien maar het wordt wel lang, dus ik ga hier morgen nog een vervolg aan breien. We stoppen even bij Karel, die we twee maal tegen kwamen in Gorinchem[ voor jou Karel, Fietszwerver]