Januari

De eerste maand van het jaar loopt al weer ten einde.De tijd vliegt zomaar voorbij! Van bloggen komt niet veel terecht.Ik ben druk met werk, sporten,oppassen, afspraken en in de weekenden bij mijn lief.

In plaats van wekelijkse blogs dit keer maar een blog over de hele maand.

De kleinkinderen hadden begin januari nog vakantie en 3 van de vier kwamen logeren, nummer 4 kwam alleen spelen.

Het is altijd vaste prik iets leuks doen met hen, te eten wat ze zelf mogen uitkiezen, gezellig bij mij in bed slapen. Met de jongens voetballen, met de meiden poppenbedden knutselen, koekjes bakken, samen afwassen, makeuppen, naar de kinderboerderij. Kortom vol programma altijd

Met de oudste kleindochter bezocht ik het Zilvermuseum in Schoonhoven waar ze een workshop ” zilversmeden ” deed.Ze maakte een ring en een hangertje.Verder deden we in het museum een speurtocht, waarbij ze de vragen heel serieus beantwoordde.

Zilver smeden

Met de oudste kleinzoon en oudste kleindochter, die elkaar overlapten met logeren, ging ik naar Blijdorp.De jongste kleindochter wilde niet mee.Zij had voorzien dat het erg koud was, denk ik.Want dat was het, verschrikkelijk koud!

Bij het giraffenverblijf

Met mijn lief bezocht ik het Spoorwegmuseum in Utrecht.Het was ontzettend druk maar ik vond het wel de moeite van het bezoek waard.Erg leuk om te zien allemaal.Ik heb te weinig tijd om er veel informatie over te gaan opzoeken, dus jullie moeten het doen met de foto’s, die ik allemaal met mijn telefoon nam.

De maand januari was veelal grijs, mistig, soms nat en zelfs met een keer sneeuw.In de polders van de Krimpenerwaard maakte ik een foto ’s morgens vroeg nadat er in de nacht sneeuw was gevallen.De zon kwam net op toen ik naar mijn werk reed en ik kon het niet laten even te stoppen om een foto te maken.

Vanuit alles wordt het niets, vanuit niets kan het alles worden

Ik verblijf in de weekenden bij mijn lief in Schoonhoven en hij heeft me al heel wat mooie plekjes laten zien in de Krimpenerwaard.Het is er echt prachtig. De foto hieronder maakte ik langs de Lek.

Leuke dorpjes/stadjes in de regio bezochten we zoals bv IJsselstein ,Wijk bij Duurstede en Giessenburg.

In Giessenburg heeft men in oude fabriekshallen winkelstraatjes gemaakt met leuke aparte winkeltjes met Oudhollandse gevels.Erg leuk.Ook was er een grote brocante hal met veel aparte spullen waaronder veel oude deuren en ramen etc.

Ook het bezoek aan het Nationaal militair museum in Soest bleek de moeite waard

Evenals rondlopen op de SS Rotterdam, dat was dan wel weer bij mij in de buurt

Sporten en afvallen 7

Het is al weer een tijd geleden dat ik hier over schreef maar afgelopen jaar sportte ik nog wekelijks.Het afvallen is geen goed voornemen want daar doe ik niet meer aan mee.

Nu zijn alle feestdagen weer achter de rug. Alle pepernoten tot oliebollen zijn op. Alle kleinkinderen zijn wezen spelen en/of logeren met passend eten erbij, pannenkoeken, patat enz, ik bracht de Kerstdagen in een mooi hotel door met mijn lief met heerlijke Kerstdiners, ontbijt buffetten, wijntjes en borrelplanken.Het jaar eindigde met een zwaai-het-oudjaar-uit-borrel in een brasserie in Lekkerkerk.

Tijd om weer terug de gaan naar de orde van de dag! Alhoewel ik niet ben aangekomen ga ik toch weer proberen er nog wat  kilo’s af te krijgen. Normaal eten, gisteren maakte ik andijvie met een gehaktbal. Vandaag ging ik weer naar de sportschool. Voor Kerst was ik voor het laatst geweest. Ik begon mijn warming-up op de loopband, naast mij was een mevrouw al aan het lopen. We raakten aan de praat, zij zei er eigenlijk geen zin in te hebben maar ging toch stug door om niet stijf te worden op haar leeftijd. Ze zei dat ik nog maar een jonkie was in vergelijking met haar. Het bleek dat ze 92 was! Ze zag er echt niet ouder uit dan een jaar of 72. Wat goed dat je op die leeftijd nog naar de sportschool gaat!

Van het een kwam het gesprek op het ander. Over het op haar leeftijd moeten missen van zoveel dierbaren, het gevoel dat je alleen overblijft en niemand meer weet hoe je er vroeger uitzag, hoe je was enz. Maar ook dat ze nu pas denkt aan de dingen die ze had willen vragen aan bv haar ouders. Waar hadden zij elkaar ontmoet, had ik een jas aan toen we moesten vluchten voor de bombardementen in Rotterdam, waarom had mijn moeder al haar sieraden in haar tas terwijl we petroleum gingen kopen. Dat soort vragen houdt haar bezig zei ze maar niemand die het nog kan vertellen.De ketting van haar moeder uit de tas tijdens de vlucht uit Rotterdam, droeg ze om haar hals, maar was die misschien weer van haar oma geweest?  Ze weet het niet.Ze had er nooit aan gedacht maar nu steeds meer.

Haar man was 7 jaar geleden overleden en die mist ze ook zo. Weet je wat ik het meeste mis? Nou?, vroeg ik. Zijn armen om mij heen of even zijn streling over mijn arm of wang in het voorbij lopen of in bed! Bent u getrouwd vroeg ze. Ik vertelde dat ik gescheiden ben maar sinds een paar maanden een man heb leren kennen waar ik het fijn mee heb. Hoe ik hem ontmoet had?Ik vertelde over het daten en ze moest er erg om lachen. De datingprogramma’s van tv kende ze en ze vond het enig dat ik was gaan daten. Weet je wat het is zei ze tegen mij, dit is een cadeautje dat je op jouw leeftijd nog iemand ontmoet waar je samen mee wil zijn.Ik ben te oud nu. Koester het en geniet van die armen om je heen!

Ik moest naar Yoga en we namen afscheid, ik had best nog verder met haar willen praten. Ik hoop dat ik haar nog eens tref, die sportieve dame van 92!

Thuisgekomen zie ik op mijn reader het bericht dat blogger Liesbeth plotseling is overleden op 70 jarige leeftijd. Dat is het leven ook…………Ik ontmoette haar afgelopen zomer tijdens een blogmeeting in Vlissingen. We reisden samen heen en terug met de trein met Riet en Karel.Zo kan het leven cru eindigen.

Carpe Diem, ik schreef er over in mijn vorig blog en blijkt zo snel al weer zo waar…

Carpe Diem

Na een lange worsteling tussen hoofd en hart, koos ik in 2023 voor mijn hart.Een echtscheiding volgde.

Af en toe schreef ik erover, het was de moeilijkste beslissing van mijn leven. Een sprong in het diepe en ik wist niet of ik boven zou komen. Ik heb het gered, ik kwam boven.Mijn leven kwam weer op de rit en langzaam kon ik weer genieten.

Toch is alleen maar alleen en zoals jullie weten ging ik daten. Het bleef bij een derde date, de man die ik toen ontmoette veranderde mijn leven. We zijn 14 weken verder en ik kan alleen maar zeggen hoe blij ik ben dat hij op mijn pad is gekomen en hoe gelukkig ik mij nu voel.

Toch is het moeilijk, na al die jaren opeens met een ander te zijn.Moeilijk omdat je elkaar niet kent, weer helemaal opnieuw moet beginnen.Lastig om je na een lange periode van verdriet weer over te geven aan dat gevoel van geluk.Het hart overwon ook nu.

Nieuw geluk.

Het gevoel weer bijzonder te zijn voor iemand, zijn armen om mij heen…. Ik dacht lange tijd niet meer aan morgen, vandaag was genoeg. Nu is alles weer anders en is er weer een morgen, een toekomst die misschien met iemand samen mag zijn.

Soms emotioneert alles mij, zoals vanmorgen.Misschien is het de tijd van het jaar. Gesprekken met mijn [schoon] kinderen die zeggen zo trots op me te zijn. Een lief kaartje van mijn dochter waarin ze me schrijft me mijn nieuwe geluk zo te gunnen.Een gesprek met een lieve vriendin en een appje van mijn nieuwe lief. Opeens zijn daar dan die tranen weer. Niet van verdriet maar door alles wat me is overkomen. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens niet meer hoef weg te stoppen zoals ik vele jaren wel deed.Ik pluk de dag.

IJzig

Met mijn lief heb ik al veel leuke plaatsen bezocht. Afgelopen kerstdagen waren we op de Veluwe en bezochten we de IJssculpturen in Biddinghuizen. Heel mooi en kunstig gemaakt. Ik kan een bezoek aanraden!

20241225_094900
20241225_095250
20241225_095542
20241225_094647
20241225_095604
20241225_095915

Naast ijssculpturen was er in een hal ook een aantal streetart schilderingen te zien:

20241225_101131
20241225_101041
20241225_101232
20241225_101055

Carpe Diem.

Dat je de dag moet plukken realiseer ik me maar weer al te goed als ik tijdens de Kerstdagen een berichtje van een goede vriend krijg die ernstig ziek is. Alles kan zomaar anders worden.

Geen van ons kan in een glazen bol de toekomst zien.We zullen zien wat het nieuwe jaar ons brengt.Ik hoop dat 2025 het jaar wordt van mijn lief en mijzelf.

Ik bedank jullie voor het bezoeken van mijn website en voor alle reacties die jullie  afgelopen jaar gaven op mijn blogs.Ik was niet altijd in de gelegenheid op alles te reageren wat jullie plaatsten, dat was teveel en ik had te weinig tijd.Soms las ik jullie blogs echter wel☺

Ik wens jullie allemaal alvast een liefdevol en gezond 2025