Ik had nooit wat met dahlia’s. Die hadden wat mij betreft zo’n stoffig imago, dat was iets uit grootmoeders tijd. Tot ik drie jaar terug twee bloeiende dahlia’s kocht om een gat in de tuin op te vullen. Toen vond ik het eigenlijk toch wel heel mooie bloemen, sterk, leuk in een vaas en met een lange bloeitijd. Dus ik was verkocht.

Het volgend seizoen kocht ik een knol bij een tuincentrum, sufferd die ik ben, heb ik de naam niet genoteerd. Ik kan het ook niet meer vinden op internet.De bloem was misschien wel 25 cm groot en prachtig. Hij stond in een grote pot en ik liet hem erin staan gedurende de winter. In het voorjaar van 2020 kwam hij weer mooi terug. Maar nu, na die strenge vorst? Misschien heeft de sneeuw nog wat bescherming gegeven, ik wacht het af.

Een andere Dahliasoort had ik vorig jaar meteen in de volle grond gezet, maar werd steeds kaalgegeten door slakken, wat ik ook deed. Vergiet er over heen, glazen pot erover, vliesdoek… ze groeven er volgens mij gewoon onder door en dan had ik weer kale steeltjes… Eindelijk toen het warm en droog werd en de slakken volgens mij niet meer over de houtschors konden kruipen, werd het nog wat. Maar pas eind september had ik de eerste bloem. In het najaar heb ik die knollen uitgegraven en die hebben in de koele kelder onder het bedrijfspand van zoonlief overwinterd.

Anders dan beloofd

Volgens het kaartje plantte ik de Go Go Speckled Pink. Die van mij was niet zo gespikkeld zoals je op de foto hierboven kunt zien. Het is wel jammer dat je soms iets speciaal kiest vanwege de kleur of wat dan ook en het blijkt iets anders te zijn. Zo heb ik ook eens roze tulpen gekocht, die bij het bloeien geel bleken te zijn, een doornloze citroen waar toch enorme naalden inkwamen in de loop der tijd, een speciaal soort kweepeer,die er anders uit zag toen het eenmaal een vrucht werd, een nectarineboom die perzik bleek te zijn en nog wel een paar miskleunen….

Van dochter kreeg ik onlangs een nieuwe knol, van de soort : ‘ le Baron’, een paarsbloeiende Dahlia. Ik ben benieuwd, staat vast mooi in onze paars-wit-roze bloeiende tuin!

Vermeerderen van Dahlia’s

Afgelopen week blogde Hetty van Tuinverhalen ook over Dahlia’s. Zij stekt ze als de dahlia’s uitgelopen zijn en plm 5 cm lang. Ik wist niet dat je zo kon stekken, wil je weten hoe, kijk eens op haar mooie website! Ze blogt over haar prachtige tuin in Zeeland.{ @ Thera, vlakbij jou, binnenkort heeft ze open tuindagen, leuk uitje voor jou? }

Ook las ik op internet dat je met name de enkelbloemige soorten goed kunt vermeerderen door te zaaien. Je laat dat wat uitgebloeide bloemen zitten om helemaal te verdrogen en dan kun je daaruit zaden oogsten.

Zelf wil ik proberen van de overwinterde knol, de kleinste knolletjes apart in een pot te doen en te kijken of dat wat wordt.

Planten van de knollen

Dahliaknollen kunnen niet tegen vorst, plant de knollen pas als er geen kans meer op strenge nachtvorst is, eind april/ mei.Je kunt ze direct in de volle grond zetten of ze al vanaf eind maart, begin april binnen voortrekken in een pot.

• Als je ze meteen in de volle grond wilt zetten, wees er dan bedacht op dat slakken ze enorm lekker vinden, dus bescherm de opkomende blaadjes dan door slakkenkorrels oid te strooien.
• Zoek een plaats in de tuin uit waar ze veel zon krijgen
• De grond moet luchtig en goed waterdoorlatend zijn, je kunt eventueel compost in het plantgat mengen
• De knollen heb ik zelf inmiddels allemaal in pot geplant. Plant de knollen in pot met de wortels naar beneden en de stengel omhoog. Neem altijd een diepe pot, zodat de wortels genoeg ruimte hebben om te groeien. Vul de pot met verse aarde en druk de grond licht aan. Zet deze potten in het licht met een temperatuur van minimaal 17 ºC en houdt de aarde licht vochtig.Als het eenmaal een flinke planten geworden zijn, kan ik ze in de volle grond zetten of in de pot laten waarin ik ze heb staan. Doe dat na de ijsheiligen, die tussen 11 en 14 mei vallen.
• Start dan met het afharden van de planten. Afharden wil zeggen dat je zaailingen geleidelijk laat wennen aan de buitenlucht, voordat je ze permanent buiten zet. Als je de planten van de ene dag op de andere buiten zet, bestaat de kans dat ze niet meer groeien of doodgaan.Kies een zachte dag, zonder regen en wind, en zet ze een paar uur per dag buiten, niet meteen in de volle zon in verband met verbranden. Na een paar dagen kunnen ze buiten blijven.
• De bloeitijd is van juli tot oktober

Verzorging van je Dahlia’s

• Anders dan bv tulpenbollen heeft een Dahlia extra voeding nodig, je kunt bv wat extra algemene meststof geven. Ze zouden niet teveel stikstof moeten krijgen omdat ze dan teveel blad gaan maken wat ten koste gaat van de bloemen. Ik las ergens dat kali ook goed zou zijn. Omdat we dat toevallig gekocht hebben, heb ik meteen toegevoegd aan de aarde waarin ik ze gezet heb.
• Als je de Dahlia in een pot of kuip houdt, zorg er dan voor dan ze wel voldoende vocht krijgen. de aarde in een pot droogt immers sneller uit dan de volle grond.
• Tijdens de bloei geef je af en toe wat vloeibare meststof met extra kali.

Nog wat tips die ik las op internet[bron Bakker]

• Pluk de top uit de plant, als de plant drie of vier bladeren heeft. Zo groeit de plant bossiger uit.
• Bind dahlia’s die hoger worden dan 80 cm langs een stok op voor extra steun.
• Verwijder de zijknoppen van de dahlia met de vingers, voor grotere bloemen.
• Knip de zijscheuten die direct onder de bovenste knop groeien weg. Als de bovenste bloem is uitgebloeid, zullen zich nieuwe scheuten aan de steel vormen welke bloemen geven.
• Haal de uitgebloeide bloemen van de stengels af. Dahlia’s blijven dan doorbloeien tot diep in het najaar.
• Zorg voor voldoende ventilatie. Dit voorkomt schimmelaantastingen van de plant.

Wat ik zelf heb gemerkt is dat de Dahlia’s ook in trek zijn bij luizen. Met name de zwarte luis nestelde zich op de bloemstengels van de dahlia in de pot. Nou kun je die natuurlijk behandelen, maar ik heb gemerkt dat zo snel het erin komt, het er opeens ook weer uit is, bijvoorbeeld na een fikse regenbui. Ik laat het tegenwoordig maar aan de natuur over.