Let eerst maar eens op jezelf……

Dat zei ik vroeger tegen de kinderen als ze iets te zeggen/klikken hadden over elkaar.Het bord op de foto hieronder zagen we onlangs op de paddenstoelen zoektocht. Het hing aan de schuur bij het Donckse bos waar we waren. In welke context het ooit opgehangen is, weet ik niet.

In deze tijd van Corona is het wel toepasselijk. Het is makkelijk commentaar te leveren op de regering of op de ander die zich niet aan de regels houdt, geen mondkapje draagt, geen afstand houdt, feestjes geeft.Allemaal verliezen we de noodzaak ervan wel eens uit het oog en gaan de fout in.Dus laten we op ons zelf letten, niet wat doe jij….Als iedereen op zichzelf let is het misschien makkelijk ons aan de regels te houden.Niet denken dat als hij het doet, mag ik het ook.

Ben jij dat?

Terwijl de landen om ons heen in lockdown gaan, mogen wij nog redelijk veel.Toch merk je goed dat het niet meer is zoals vroeger.

Het bedrijf [Pontifex certificatie ]van onze zoon is na de eerste golf aangepast aan de corona regels, stapels stoelen herinneren aan hoe het ooit was. Hij neemt veiligheidsexamens af. Zaten er in de wachtruimte vroeger 8 mensen aan 2 tafels, nu nog 2 op anderhalve meter afstand van elkaar.In de examenruimtes konden vroeger 25 man tegelijk examen af leggen, nu nog max 13 tegelijk.Er staan overal desinfectiemiddelen, luchtzuiveringsapparaten, lucht bevochtigers, handschoenen, mondkapjes, stickers met de regels,schoonmaakaftekenlijsten, looproutes etc. Gelukkig redt hij het nog steeds en kan het bedrijf blijven draaien.

Op ons dorp zijn er al zoveel winkels verdwenen.In de meeste winkels is het nauwelijks druk te noemen.Je mag er maar alleen in, dus samen leuk winkelen is er niet meer bij.Het nieuwe normaal is dat er voor winkels buiten rijen staan met mensen vermomd met mondkapje om op hun beurt naar binnen te mogen.

Bij de bakker vanmorgen hoorde ik twee mannen met mondkap aan: “Ben jij dat nou, Jan?Ja dat ben ik,ik herken jou aan je aurora[ denk dat hij aura bedoelde] anders had ik niet gezien dat jij het was met dat ding op je kop, hahah”. Het was wel grappig, maar ik moet zeggen dat ik mensen ook niet snel herken met die kapjes op.Afgelopen week moest ik echt even naar de supermarkt om wat vergeten boodschappen te halen.Er stond een oudere man voor mij , die bij alles wat de caissière zei, een paar maal aan haar vroeg wat ze zei. Het kwam door het rotding op zijn hoofd dat hij haar zo slecht kon horen……Het zat toch echt wel voor zijn mond en niet voor zijn oren ☺.

Alles went, ook de mondkapjes.Fijn is het niet, mijn bril beslaat waardoor ik in een soort mist boodschappen doe .De kleindochters vinden het allemaal al gewoon. Afgelopen week ging ik na schooltijd een poosje naar een stil natuurgebied met speelapparaten en een visvijver. Het mondkapje lag op de passagiersstoel en de jongste van drie vroeg of ik mijn mondjeskap niet op moest zetten.Als ik zeg dat ze wat afstand moeten houden van andere mensen, zeggen ze in koor, oh ja, oma, voor Corona……. Gelukkig zijn ze nog te klein om de impact van alles te beseffen en vissen ze zorgeloos met een tak in het water.

Aan huis

In onze straat staan vijf appartementencomplexen en het is een komen en gaan van witte bestelbusjes die spullen komen afleveren.Ook wij doen eraan mee, de boodschappen worden bezorgd, we bestellen kleding en cadeaus online.We kregen flyers in de bus om brood, vlees en eieren thuis te laten bezorgen. Nog even en de beroepen van vroeger komen op een moderne manier terug.In mijn jeugd had je ook de bakker aan huis, de groenteboer, de aardappelboer,de slager bracht eenmaal per week vlees, onze buurman was eierboer, mijn vader melkboer.

Escape

In het voorjaar was de tuin onze escape, het was prachtig weer en we hadden weken tijd om alle klussen te doen. Nu is het herfst en hebben we de tuin nog steeds als escape.Alleen is het weer niet meer zo lekker dat we er vaak heen gaan en bovendien zijn er nu maar weinig klusjes te doen.Toch zijn we blij dat we er heen kunnen, vandaag was het lekker zacht weer en ook al doen we niets, we gaan even kijken. Er was weer 1 muis in de val gelopen. Bij het rondje in de tuin, plukte ik de laatste bloemen en nog wat rode pepers.Thuisgekomen maakte ik weer een bloemstukje, vandaag met Lavatera, chrysant, matthiola appleblossom,dahlia, achillea, callicarpa en hedera.

Ik prijs mij gelukkig met onze escape en de ruimte die we hebben op onze coronaproof tuin.Voor nu kunnen we ook nog op pad, zoals vorige week dinsdag met de kleindochters of zoals de laatste tijd samen met mijn man de natuur in om foto’s te maken en lekker te wandelen.Jammer dat we niet samen naar bv een tuincentrum kunnen, de bouwmarkt, winkel of wat dan ook. Maar dat is niet het ergste van deze tijd.Ik houd mijn hart vast voor wat we dinsdag te horen krijgen bij de volgende persconferentie.

Lockdown of niet ?