Zit tuinieren in je bloed? Wordt je geboren met een bepaalde liefde voor iets of niet? Ik vraag het me regelmatig af, nu wij drie kleinkinderen hebben.De oudste heeft duidelijk interesse in de tuin[natuur], al vanaf heel klein.Ze kon net zitten en kruipen, toen zat ze al madeliefjes te plukken.Ze verzamelt mooie takken en blaadjes,maar ook slakken en pissebedden.Afgelopen seizoen kwam ze wekelijks een of twee keer naar onze volkstuin en rende dan meteen in de rondte om alles te bekijken en te gaan plukken… Gisteren vroeg ze nog wanneer we nu weer eens doperwtjes gaan zaaien, oma! Komt die interesse omdat ik haar zo vaak meenam, zelfs toen ze nog in de wandelwagen zat of zit het in haar bloed? Door haar wordt ik oma Bloem genoemd en zo noemt iedereen mij nu.

Middelste kleinkind

De middelste vindt de tuin wel leuk,maar vooral om in de zandbak te spelen, heksensoep te maken[= een emmer water met van alles erin, takjes,bloemetjes, steentjes etc.] om verstoppertje te spelen of om te vegen.Zij kwam afgelopen jaar pas echt voor het eerst mee naar de tuin toen ze al twee was.Aardbeien plukken vond zij weinig interessant, terwijl haar zus op die leeftijd niets liever deed en ik altijd aardbeien uit de winkel in de tuin legde, zodat zij maar kon “plukken”.

Buiten dat ik ze meeneem naar onze tuin , ga ik ook regelmatig met de kleindochters naar de kinderboerderij of het park in ons dorp, waar ze lekker kunnen rondrennen en takken, slakken etc kunnen zoeken.

Jongste kleinkind

Onze kleinzoon is uiteraard nog niet op de tuin geweest, hij is in augustus geboren.Ik pas twee maal per week op hem, maar dat doe ik in Den Haag.Dus hij zal ook niet heel vaak mee naar onze volkstuin gaan. Ik ga echter wel wekelijks met hem wandelen in het Zuiderpark. Hij wil graag om zich heen kijken en je ziet hem zoekend kijken naar de bomen. De vele reigers, ganzen, eenden, parkieten en andere vogels maken veel lawaai en dat lijkt hij erg leuk te vinden.Hij lacht erom en maakt geluiden terug. Zal dit kind een natuurmensje worden?Na een van de stormen laatst heb ik hem vast geleerd stokken te zoeken……..

Tuintje

Zelf was ik al heel jong geïnteresseerd in de natuur, ik had al jong een eigen tuintje. Toen ik een jaar of 8 was, kweekte ik radijsjes en die verkocht ik aan buren.Ik weet ook nog dat ik een penvriendin had[ de kinderen van nu kennen dat woord niet eens meer denk ik] die in Suriname woonde. Van haar kreeg ik zaadjes opgestuurd van, wat bij het opkomen , Afrikaantjes[ Tagetes] bleken te zijn.

Mijn vader nam ons vaak op zondagmiddag mee om te wandelen in de polder achter ons huis en wees ons ook op bloemen en beestjes.Mijn broer rende altijd om ons heen en had er geen interesse in, maar ik wel.

Op mijn tienerkamer stond het vol met kamerplanten, die ik van stekjes opkweekte.Beide opa’s hadden [moes] tuinen en ook daar liep ik graag in rond en mocht ik bloemen,aardbeien en bessen plukken.Planten stekken doe ik nog steeds.De anjer op de foto hieronder is een stek van een plant van een stek van een plant …..etc die ooit in mijn opa’s tuin groeide.Hij had langs het pad naar de achterkant van de tuin een lange rand met deze witte anjers. Ze ruiken fantastisch als ze bloeien!

Ik heb altijd een tuin gehad met vooral veel kleur en veel bloemen en potten.Op het balkon wat ik nu heb, staan ook altijd potten met planten.Helaas waait het hier vaak hard op 10 hoog langs de rivier, ik kan er dus niet alles zetten.

Genen of niet

Wat is dat dan, dat de een iets wel heeft en de ander niet?Zit het in de genen of is het opvoeding?Waarom is de een creatief en de ander niet, of muzikaal en de ander niet? Ik weet het niet…… Ik denk niet dat je geboren wordt omdat het “in je bloed zit”. Alles wat je doet, heb je ergens geleerd. Om ergens goed in te worden, moet je het simpelweg heel vaak doen. Maar natuurlijk bestaat er zoiets als aanleg, maar een aanleg zorgt er alleen maar voor dat je iets makkelijker oppikt. Om ergens goed in te worden moet je er gewoonweg veel tijd in steken. Of dat nou tuinieren is, muziek maken, schilderen, sporten,beestjes herkennen of aan een auto sleutelen.

Spelen in de natuur levert mijns inziens wel veel voordelen op voor een kind. Zo leert het meer respect te hebben voor de natuur maar of het hier op latere leeftijd bij betrokken blijft?

Tuinieren jong geleerd?

Met mijn zoon, nu 34 jaar, heb ik vroeger ook boontjes en aardbeien gekweekt in onze voortuin van het rijtjeshuis waar we woonden.Hij vond dat 1 zomer leuk, was toen 3 jaar, maar daarna niet meer en hij heeft nog steeds niet echt groene vingers ondanks het feit dat hij wel een tuin heeft. Onze dochter is dan altijd weer wel met stekjes in de weer en heeft op het balkon ook altijd planten.Ze vindt dat gezellig staan.Ik denk dat zij, zodra ze een tuin heeft, wel van tuinieren zal houden.Maar heeft zij dat nou van mij of is zij nu in een fase in haar leven waarin het haar interesseert?

Mijn vader stimuleerde mij in het hebben van een tuintje, daarom vond ik het ook leuk en ben ik het tuinieren leuk blijven vinden. Mijn oudste kleindochter zette ik als peuter met haar billen in het gras tussen alle madeliefjes, dus zij ging vanzelf aan die bloemetjes trekken omdat ik steeds riep, ruik eens hoe lekker! Dat is zij blijven doen, met mijn aanmoedigingen.Ze is nu vier jaar geworden en gaat naar de basisschool.Misschien verandert haar interesse nu ook wel weer.Met de middelste en jongste breng ik nog veel tijd door, dus die kan ik nog genoeg laten zien om hen heen.

Hoe dan ook, buiten bezig zijn is heerlijk.Het maakt je hoofd leeg, je vergeet alle sores of stress. Je bent lekker in de buitenlucht bezig, je doet vitamine D op .Je beweegt volop met tuinieren en daarnaast kun je uit je tuin eten en dat is ook nog eens gezond.Je ziet de beestjes om je heen kruipen en vliegen.Als ik dat plezier mee kan geven aan die kleintjes heb ik al heel wat bereikt!

Ik hoop dat het snel beter weer wordt zodat ik weer eens wat foto’s op de tuin kan gaan maken over de vorderingen daar.