Afgelopen weekend toen ik naar het  Ouwehands Dierenpark ging, boekte ik een hotelovernachting omdat ik het niet fijn vind in het donker laat op de avond terug te rijden. Het hotel lag naast de ingang van het park, dus dat was lekker.

Met Karel had ik afgesproken om de volgende ochtend om half 9 nog samen te ontbijten.Er was een uitgebreid ontbijtbuffet, altijd lekker, dus we liepen tweemaal om ons bord te vullen. Intussen kletsten we gezellig en vertelde Karel e.e.a. over zijn fietsvakanties. Ik was van plan een stuk te gaan wandelen en hij liet me nog zien hoe ik met een qr code een wandelroute op mijn telefoon kon zetten.

Na het ontbijt zeiden we elkaar gedag en ging Karel naar de trein en ik haalde mijn wandelschoenen uit de auto en vertrok naar de Grebbeberg. Er startte een route precies tegenover het hotel, een rondje Grebbeberg.

De Grebbeberg

Het rondje zou bijna 4 kilometer zijn dus dat vond ik wel mooi om mee te beginnen. Ik heb nog niet eerder een route gelopen met zo’n app dus eens zien hoe dat gaat. Nou bij het begin ging het al mis, want de app vroeg om een betaling van 17,50 en daar had ik geen zin in. Ik had al een paaltje gezien en aan 2 dames vroeg ik of ze bekend waren en wisten of ik, als ik de paaltjes zou volgen ook weer aan het begin zou uitkomen. Bange schijterd als ik ben, ben ik als de dood te verdwalen in een bos en er nooit meer uit te komen maar de twee verzekerden dat dat echt niet mogelijk was omdat het geen groot gebied was.

Dus ik ging vol goede moed op pad. In het eerste stuk zag ik 3 grote Gallowayrunderen grazen. Naar mij keken ze niet op of om…..

Grebbeberg geschiedenis

De naam Grebbeberg kwam mij nog bekend voor uit de geschiedenis lessen vroeger en dan met name over de Grebbelinie.

De Grebbeberg in Rhenen, in de Nederlandse provincie Utrecht, is een 52 meter hoge heuvel die de zuidoostelijke punt vormt van de Utrechtse Heuvelrug, een stuwwal. Door zijn strategische ligging met zicht op de Nederrijn en op de Betuwe is deze heuvel historisch van groot belang. In de 18e eeuw werd vanaf hier de Grebbelinie aangelegd. De heuvel is vooral bekend door de Slag om de Grebbeberg in mei 1940. Op de Grebbeberg bevindt zich het Ereveld Grebbeberg waar Nederlandse militairen begraven liggen. Om hier een hele geschiedenisles te gaan schrijven gaat te ver, dus dat mag je zelf nalezen als het je interesse heeft.[ bron Wikipedia]

Met een stukje geschiedenis in het achterhoofd genoot ik van de zon, de vogels,het bos en de rijp op het mos hier en daar. Het was best nog koud.

Op een gegeven moment was ik mijn paaltjes zoek, maar zag een soort inham in een wal en ik besloot daarheen te lopen om te kijken wat er achter lag. Die paaltjes zou ik dan later wel zoeken. Het bleek een doorgang te zijn door de ringburgwal die hier al vanaf de Middeleeuwen ligt. Op een informatiebord las ik dat de wal al sinds de 7 eeuw bestaat en door mensenhanden is aangelegd op een stuwwal. Door de eeuwen heen is hij vaak opgehoogd, de wal bood bescherming tegen de vijand.

Toen ik wat door liep zag ik een werkelijk prachtig uitzicht. Het blijkt een uitzicht over de Nederrijn, de Blauwe Kamer en de Betuwe te zijn. Over de Blauwe kamer had ik het nog met Karel tijdens het ontbijt gehad. Ik wil daar graag een keer gaan fotograferen maar nu is het te nat na al die regen en waarschijnlijk onbegaanbaar. Omdat de bomen nu kaal zijn, kon je overal van het mooie uitzicht genieten.

Een stukje verderop zag ik een gebouwtje staan wat mijn nieuwsgierigheid wekte:

Ik las op een bord dat het een boswachterswoning geweest is, die dienst deed tussen 1840 en 1992.Voor het gebouw staat een tafel, die op deze plek al bekend is  vanaf de zeventiende eeuw de Coninxtafel, later de Koningstafel genoemd wordt. Blijkbaar was het altijd al een belangrijke plek.Op oude prenten is te zien dat hij door de eeuwen heen regelmatig is vervangen. Dit exemplaar stamt uit 2021.

Net voor de oude boswachterswoning zag ik opeens mij routepaaltje weer. Waarschijnlijk heb ik ergens een stukje gemist maar vanaf hier volgde ik de paaltjes weer. Het was zalig weer en in het bos werd het steeds drukker met wandelaars en rennende sporters.Op een bankje genoot ik van het geweldige uitzicht en het zonnetje op mijn gezicht.

 

Op het bankje was een koperen plaatje vast geschroefd. De tekst erop luidde:

Op oude afbeeldingen was op deze plek de dominees bank te zien.Op initiatief van Rob Moret  2020 is deze bank in ere hersteld. Een plek om te genieten en naar buiten en binnen te blikken. Ik kon de tekst met moeite lezen omdat het plaatje vol krassen en roestplekken zat. Dat is dan wel jammer vind ik, zo oud is het nog niet.

Ik hoorde steeds spechten en speurde de boomtoppen af. Ineens had ik er twee gespot, maar om ze op de foto te krijgen! Beter dan dit werd het niet.

Bijna rond

Na even genoten, naar buiten en binnen geblikt te hebben, vervolgde ik mijn weg. Aan de loop van de rivier zag ik dat ik in de buurt van het hotel moest zijn.

Met een bocht mee langs het water zag ik de kerktoren van de Cunerakerk.

De Cunerakerk is de voornaamste kerk van Rhenen. Het is een relatief grote kerk, ontstaan dankzij het feit dat Rhenen in de Middeleeuwen een belangrijk bedevaartsoord was. De pelgrims kwamen op de relieken van de Heilige Cunera af, die hier vanaf de achtste eeuw werden vereerd. De trots van de kerk is de 81,8 meter hoge toren.

Daarna zag ik de Gallowayrunderen weer, weer drie dus waarschijnlijk dezelfde als op de heenweg.

Ook nu keken ze niet op of om.Doordat ik de zoomlens van B. had mogen lenen dit weekend,  kon ik inzoomen op zijn kop

En een klein stukje verder kwam ik inderdaad weer bij het beginpunt uit. Het was een wandeling die de moeite waard was! Hoe die wandelapps werken moet ik thuis maar eens uit proberen.

Nog even een koffietje in het hotel, gewone laarzen weer aan en op naar huis …….Het was een leuk weekend en ik weet nu dat ik ook alleen op pad kan.