Ik heb al vaak over onze drie kleinkinderen geschreven.De twee kleindochters kwamen afgelopen jaar vaak op onze volkstuin. De oudste vindt het ook leuk bezig te zijn in de tuin.Ook bij hen thuis helpt ze graag met onkruid weghalen.Als ik het tuingereedschap pak in de schuur vraagt ze al blij of we onkruid gaan wieden.
Nu is de wereld totaal anders.Zelfs de kleinkinderen zitten het meeste van de tijd thuis, binnen of in de achtertuin. Om even wat anders te hebben, nam mijn schoondochter ze vorige week mee naar onze volkstuin en gingen ze met z’n drieën bruine bonen en erwtjes leggen.Zonder mij,maar toch genieten van het bezig zijn, vingertjes in de grond.
Genieten in de familie tuin zonder elkaar
Zonder dat we elkaar face to face zien genieten de kinderen en kleinkinderen toch mee van onze tuin. Gelukkig….De tuin is voor allemaal even een uitje.Wij vertrekken en zij komen.Het ene gezin omdat ze de achtertuin wel genoeg gezien hebben, het andere gezin omdat ze geen achtertuin hebben.
Dochter en schoonzoon zagen we gisteren met de kleine nog wel op afstand. Maar zoon, schoondochter en de kleindochters zien we niet omdat de meisjes niet begrijpen van het afstand houden en ook nog eens voortdurend verkouden zijn. Ook schoondochter en zoon hoesten, dus voor alle veiligheid zien we ze niet, ook niet op anderhalve meter….
Eitjes zoeken
Vandaag is het Pasen en net als vorig jaar komen de kleindochters eieren zoeken in de tuin.Wij hebben ze al vroeg verstopt en kunnen mee genieten van de foto’s en filmpjes die we krijgen.Gelukkig zijn de kinderen nog zo klein dat ze de impact nog niet in de gaten hebben. Ze missen ons, maar gaan even enthousiast eitjes zoeken.Hopelijk doen we het volgend jaar weer met z’n allen bij elkaar.
All you need is love
Ondanks de nare tijden hoor je overal ook wel weer mooie berichten.Alles wat je nodig hebt nu, is dat beetje liefde voor elkaar….Allemaal afstandelijker dan we gewend zijn en hoelang dit gaat duren weet ook geen deskundige te zeggen.We zullen nooit meer terug kunnen naar hoe het was. Onze minister-president heeft het over “het nieuwe normaal” en de “anderhalve meter samenleving”.
Hoe dat eruit moet gaan zien, kan ik me niet bedenken.Mijn man valt in een risicogroep,dus we moeten voorzichtig zijn. Moeten we oppassen op kleinkinderen op anderhalve meter???Nooit meer oppassen? Iedereen alleen nog via foto’s en filmpjes zien? De kinderen op school op anderhalve meter? Altijd thuis werken? Het hele bedrijf van mijn zoon opnieuw inrichten tot alles op anderhalve meter van elkaar af staat? Tot er een vaccin gevonden is niet meer bij mijn moeder van 82 op de koffie? Niet meer op vakantie?Niet meer gezellig winkelen, geen ijsje eten in de ijssalon met de kleinkinderen? Staan we nu voor altijd in de rij te wachten op een schoon winkelwagentje op anderhalve meter? Blijven we heen en weer springen om iemand te ontwijken die het niet zo nauw neemt?
We moeten erover na gaan denken, want voorbij is het voorlopig nog niet.We hopen er het beste van, laten ze in vredesnaam snel een vaccin of medicijn gevonden hebben……Gelukkig kennen wij nog niemand die het virus heeft.Maar sirenes horen we veel meer dan anders. Ambulance helikopters zien we praktisch dagelijks over vliegen….Je denkt meer na over hoe het na deze crisis zal zijn. Gaan we anders om met de natuur, het kappen van oerwouden, de megastallen, het vliegen, onze consumptie ?Als ik dit blog zo teruglees is het een beetje een zwaar geworden, op twee dagen waar je in eerdere jaren tegen elkaar “Vrolijk Pasen” zei.Het moest er uit, ik moest het even kwijt.Ik beloof dat ik de volgende keer weer een luchtig onderwerp zal nemen, over de tuin……Het moois is ook dichtbij, ik moet “het nieuwe normaal” alleen nog even leren ontdekken……
Love is in the air
Gelukkig kunnen we ontspannen in de tuin en vergeet je al die ellende even.De natuur loopt rap uit, de lieveheersbeestjes hebben onze tuin en elkaar ook weer gevonden. Love is in the air! Binnenkort hebben we weer een legertje larven wat ons komt helpen de luizen te bestrijden.
Luizen
Want de eerste luizen heb ik alweer gespot in de fruitbomen, dus zet hem op, lieveheersbeestjes! De mieren lopen af en aan langs de stam.Vorig jaar keek ik een keer naar het programma “Binnenstebuiten” waar een item ging over mieren. De deskundige vertelde dat mieren zelfs in de winter luizen meenemen naar hun nest en in het voorjaar zetten ze ze weer uit in bomen of planten. Ze houden ze als een soort veestapel. Zouden al die mieren nu druk bezig zijn hun luizenveestapel weer in de bomen te brengen? Dat zou bizar zijn toch? Ik ga toch snel een middeltje maken om te bomen te besproeien.
