Muurschilderingen

In het vorig blog konden jullie lezen over de veiling van Barendrecht, het dorp waar ik geboren ben. Sinds ik mijn 23-e woon ik in het dorp ernaast, Ridderkerk. Sinds de werkzaamheden aan het nieuwe knooppunt was op de fiets naar Barendrecht mogelijk maar met een omweg.

Maar nu is het werk klaar! Vrijdag ging ik op de fiets naar de muurschilderingen kijken. Ik had al een glimp opgevangen vanuit de auto, maar stoppen kun je er niet. Ik las bij Dorothe van Djaktief ook een stukje over de tunneltjes, ze was mij net voor.

Gomad

Een team van Gomad [Marcus Debie aka GOMAD] maakte de schilderingen. Bij Dorothe zag ik de links van Instagram over het tot stand komen. Ik deel ze hier ook omdat ik nooit een idee had hoe zoiets gemaakt wordt. Ik zie het altijd pas als het klaar is. Een waar kunstwerk is het echt geworden, klik op de links hieronder als je ze aan het werk wilt zien. Bij een fikse regenbui stond het tunneltje blank, ik ben benieuwd of daar al iets aan gedaan is.

week 1, week 2, week 3 en week 4

Foto’s

Het ziet er allemaal nog mooi en fris uit en ik hoop dat het zo blijft en er niet van die malloten weer overheen gaan kalken.

De schilderingen verwijzen naar [mijn idee] naar de tuinders, naar de veiling[ de groenten, de bij ], de historie[ de aardbeien]maar ook de Barendrechtse bedrijven[ laboratoria] die te maken hebben met het onderzoeken van voedsel en de ontwikkeling van planten. Misschien ook de connectie met de Rotterdamse haven [ het schip].Ik zit het natuurlijk zelf maar in te vullen….☺

Wil je het met eigen ogen zien, reis dan af naar Ridderkerk/ Barendrecht. Misschien op de fiets:

Die kant op is Rotterdam

Het is in ieder geval leuk om door te fietsen of te lopen. Nu nog wat mooie beplanting eromheen

Natuur laat zich niet tegenhouden door een nieuwe weg, nieuw leven gaat gewoon door. Pal naast het tunneltje in de nieuw gegraven plas.

Herkenning

Van de oude veiling zag ik niets meer terug behalve het gebouw wat ik in het vorig blog liet zien. Het rijtje oude huizen langs de Gebroken Meeldijk herinner ik mij nog, ooit zat er ook nog een café waar je ook houten klompen kon kopen. Het meeste maakte plaats voor de grote bedrijven die nu rond The Greenery liggen.

Toch zag ik nog wat oude details:

De schuur van een oude tuinderij

Een hek wat vroeger de ingang was naar een achterliggende boerderij maar nu uit de gratie is geraakt.

Naast dit hek ligt een afrit. Vroeger was daar het natuurlijke zwembad van Barendrecht, de Put.

Bij de aanleg van de tramlijn tussen Zwijndrecht en de Hoekschewaard in 1903 is een put voor water voor de stoomtram gegraven, tussen de Noldijk en de Gebroken Meeldijk. Bij goed weer kon daar prima worden gezwommen. In 1925 werd zwemwater in de put afgebakend. Het zwembad werd in de volksmond De Put genoemd. Generaties Barendrechtse kinderen zouden hier leren zwemmen.

afbeelding van de Combinatie