Tweede Paasdag kreeg ik een appje van B. of ik zin had mee te gaan naar Veere.Ik was van plan naar het Arboretum te gaan in Rotterdam maar dat kan ook op een andere keer, dus ja daar had ik wel zin in. Eind van de ochtend vertrokken we richting Zeeland, hoe dichterbij we kwamen hoe beter het weer werd. Eenmaal gearriveerd in Veere scheen de zon en was het in mijn winterjas zelfs warm.

Veere ligt op het eiland Walcheren en is een idyllisch stadje gelegen aan het Veerse Meer.Toen we onze caravan nog hadden in Zeeland zijn we er wel eerder geweest, maar dat is heel wat jaren geleden.Op de foto het Veerse Meer met zicht op de Campveerse Toren, die uit de 15-e eeuw dateert. Vanaf de 16-e eeuw heeft het gebouw de functie als herberg, logement en koffiehuis. Nu is het een restaurant.

Wandelen, rondje Veere

Nou is wandelen een groot woord in zo’n toeristisch stadje. Pasen, dus ook toeristen, alhoewel de drukte reuze mee viel. Echt bijzonder druk was het niet, we konden overal rustig lopen en alles bekijken.Er valt veel te zien, er zijn veel terrasjes,leuke straatjes, een museum, leuke winkeltjes, leuke gevels dus het is meer slenteren wat we deden met veel fotostops.

Voor zo’n klein stadje zijn er twee grote gebouwen die er direct uit springen.

De Grote Kerk

De Grote Kerk is één van de kenmerkende gebouwen van de stad. Het is in de 14e eeuw gebouwd en heeft sindsdien allerlei functies gehad, zoals hospitaal en bedelaarswerkplaats. Tegenwoordig is de Grote Kerk Veere een cultureel bolwerk waar tentoonstellingen, concerten, theatervoorstellingen en festiviteiten worden gehouden.

Museum

De zgn Schotse huizen vormen samen met het oude stadhuis het museum  Veere

De Schotse huizen herinneren aan een tijd waarin Veere handel dreef met Schotland. In de 16e eeuw werd Veere de stapelplaats voor Schotse goederen. Een belangrijk exportproduct was wol. De Schotse Huizen, het ‘Lammeken’ en ‘In de Struijs’, herinneren aan de handelsbetrekkingen met Schotland. De huizen hebben hun namen te danken aan de figuren op de gevelstenen: een lam[ net te zien op de foto hier boven] en een struisvogel.

Het oude stadhuis was vroeger de plaats waar onder meer werd recht gesproken. Wij bezochten het museum in het Stadhuis.

Er waren drie expositiezalen, niet heel groot dus.Eigenlijk dachten we ook in de toren te kunnen maar die was gesloten.

Er was momenteel een tentoonstelling van pelgrims insignes. De getoonde exemplaren zijn in 1996 gevonden bij rioolwerkzaamheden in Veere. De insignes zijn eigenlijk een soort van souvenirs die pelgrims mee terug brachten van hun tocht naar een bedevaartsoord.

De meeste tochten gingen overigens niet verder dan Vlaanderen.

In de zaal beneden werd in vroeger tijden recht gesproken, het heette toen de Vierschaar. Het schilderij op de foto laat de rechtszaal zien.In de trouwzaal kun je een aantal historische portretten van de Oranjevorsten zien, zoals deze van Koningin Wilhelmina.

Toen we weg wilden gaan, bood de dame achter de desk bij de entree ons aan om nog een virtuele tour te doen met een 3 D bril op. We namen plaats in de voormalige rechtszaal en startten de tour. Een stem verteld wat je ziet. In een bootje kom je op het middeleeuwse Veere af gevaren. Eenmaal bij de kade zit je opeens op een wagen met paard ervoor. Je kunt alle kanten opkijken en ziet Veere in 1813, het jaar van de grootste groei.Het was heel raar te ervaren dat als het paard rechtsaf sloeg, het ook voelde alsof ik echt op die wagen rechtsaf sloeg.Volgens mij heb ik helemaal scheef op mijn stoel gezeten. Gek wat zoiets met je hersenen doet.

De gebouwen die we al zagen, herkenden we in de tour. Er liepen veel soldaten rond in 1813, maar ook een dronkenman. Hier en daar wat mensen, verder was het erg stil op straat. Geen auto’s, ook bijzonder om te zien! De straatjes waar het paard ons doorheen reed bestaan nog steeds. Het was erg leuk om te zien en ik vond het erg knap gemaakt. In een volgend blog laat ik wat meer van het rondje Veere zien.