Na een aantal uur regen en zelfs plensbuien was het eindelijk droog geworden en vervolgden we onze rit richting vuurtoren van Ouddorp.
Hoe nat het was, laat dit plaatje wel zien:
De bomen staan letterlijk in een plas water….
Langs een dijk met een klein woonwijkje rijd je naar de vuurtoren. Onderweg zagen we nog wat leuke hekken….
Vuurtoren van Ouddorp
Al sinds 1552 brandde er een verkenningslicht op de Toren van Goedereede. Omdat dit licht niet meer zichtbaar genoeg was werd tussen 1911 en 1912 op het Westhoofd een vuurtoren gebouwd naar ontwerp van B.A. Verhey. Het was de eerste Nederlandse vuurtoren van gewapend beton. Het optiek van de Toren van Goedereede werd overgeplaatst op deze nieuwe toren.
Op 5 mei 1945, het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd de vuurtoren door de Duitse bezetters vernietigd met explosieven. Het optiek was al eerder veilig gesteld en wordt momenteel gebruikt op de vuurtoren van Ameland.
De huidige 52,3 meter hoge vierkante toren is na de Tweede Wereldoorlog gebouwd op de locatie van de oude vuurtoren. In 2018-2019 is de toren gerestaureerd en opnieuw geverfd. De schacht van het rijksmonument is sindsdien purperrood.De oorspronkelijke kleur vuurtorenrood was niet meer verkrijgbaar☺
Het licht van de vuurtoren is 30 zeemijlen ver te zien.Een zeemijl staat gelijk aan 1852 meter……..
Net onder de vuurtoren van Ouddorp ligt het natuurgebied Volgerland. Ongeveer 100 ha in de binnen-duinrand vormt een belangrijke natuurverbinding, onderdeel van de zogenaamde ecologische hoofdstructuur. De voormalige landbouwgronden ontpoppen zich nu tot prachtige natuur.
Ik kon eindelijk wat foto’s in de buitenlucht maken
Mossen doen het hier ook goed, zowel op takken van struiken als op de grond. Ik zag zelfs rendiermos, grijze plukjes tussen het groen…..
Een laatste blik op de vuurtoren en ik liep weer terug naar de auto en naar mijn man die daar geduldig op mij zat te wachten….We gaan weer huiswaarts……..ondanks dat de dag begon met regen en harde wind was het toch weer een dag met een gouden randje.