Luxemburg 2

De tentoonstelling van Steichen is reeds in 1955 geopend in het Museum of Modern Art in New York en is sinds 1964 in Clervaux te zien. Sinds 2003 staat hij op de “Memory of the world” lijst van UNESCO.

Nadat we de tentoonstelling van Edward Steichen bekeken hadden, vervolgden we onze wandeling in Clervaux.We zagen onder een overkapping gemaakt in de rots een  Sherman tank staan.

Het kasteel in het dorp Clervaux maakte, in december 1944, deel uit van de communicatie van de Amerikaanse 28th Infantry Division. Soldaten van het 110th Infantry Regiment waren er gehuisvest. Op het binnenplein stond een halftrack met een SCR-193 radio voor communicatie met andere posten. Na een grote artillerie aanval, zette de Duitsers in de vroege ochtend van 16 december vanuit Echternach de aanval in met twee bataljons Panzer IV tanks en vele halftracks vol geladen met grenadiers. De Amerikaanse soldaten verdedigen het dorp bitter maar in de avond van 17 december 1944 werd het dorp toch door de Duitsers ingenomen.

Na de oorlog zag het kasteel er zo uit en op de tweede foto hoe het er nu is

20250419_125311 - kopie
20250419_125816 - kopie

Men heeft er veel werk aangehad het weer te renoveren.We zagen op meerdere plekken onderweg de Luxemburgse en Amerikaanse vlag naast elkaar hangen bij gedenkplaatsen.

Overigens wist ik niet dat de Luxemburgse vlag op die van ons lijkt, rood-wit-blauw. De kleur blauw is lichter dan die van de Nederlandse vlag.

De kerk hieronder zagen we ook vanuit ons hotel liggen:

Kerk van de Heiligen Cosmas en Damianus . Beide dagen werd ik wakker door het enorme gebeier van de kerkklokken om 7 uur in de ochtend. Vriend sliep er gewoon doorheen, onvoorstelbaar.

Het centrum van het kleine stadje is gezellig met vooral horeca gelegenheden en hotels. Overal zagen we leuke paasversieringen op straat, in de bomen, iets wat je hier toch eigenlijk niet ziet. Niet in mijn woonplaats in elk geval

20250421_093756
20250421_094122
20250419_201720

Het was heerlijk weer en we gingen lekker op een terrasje zitten in de zon.Drankje, hapje, wat wil je nog meer!

Om een uur vier checkten we in in het hotel, het oranje gebouw.

Even siësta gehouden om later uitgerust te gaan dineren. Aan de overkant van de weg, dit mooie huis.

De volgende ochtend werden we wakker van de kerkklokken, de zon scheen al uitbundig. Na het ontbijt in het hotel vertrokken we met de auto naar Vianden.

20250420_134748
20250420_115347

We brachten daar een bezoek aan Chateau de Vianden. Ooit werd dit gebouwd op de fundamenten van een Romeins fort. Er was een stoeltjeslift naar boven maar wij gingen te voet.Een aardige klim…

Het kasteel werd gebouwd en uitgebreid tussen de 11-e en 14-e eeuw. Het is mooi onderhouden en gerenoveerd.

In de kapel konden de kasteelheren de mis bijwonen in de weelderig versierde ruimte

Echter beneden konden de inwoners van die tijd de mis beluisteren

In het kasteel volgden we een gemarkeerde route langs allerlei ruimtes.Het is een van de mooiste kasteelcomplexen ter wereld.

_DSC5885
_DSC5888
_DSC5890
_DSC5887
_DSC5916
_DSC5911
_DSC5894
_DSC5920
_DSC5906
20250420_112842
_DSC5884
_DSC5896
_DSC5900 2
_DSC5918

In het kasteel was in een zaal een expositie van beschilderde eieren. Ik begon al enthousiast met foto’s maken maar mijn vriend wees op de bordjes dat het verboden was. Twee foto’s had ik al gemaakt, dus bij deze:

Na het kasteel liepen we Vianden in om op een terrasje langs het riviertje de Our wat te eten en drinken.

Eind van de middag terug in het hotel deden we even een middagdutje, wat is dat even lekker, niets te moeten. In de avond aten we bij een Italiaans restaurant.De volgende dag bezochten we na het ontbijt nog de markt op het plein tegenover het hotel. Op de markt vooral lokale producten en handgemaakte voorwerpen zoals dit

 

Daarna reden we op ons gemak terug naar Nederland. Als echte Nederlanders wel na goedkoop getankt te hebben en sigaretten gekocht te hebben voor onze rokende kinderen ☻. Het was een heerlijk weekend en we hebben erg geboft met het weer.

Hierbij nogmaals de link naar de nieuwe blog.[ https://margrietschoice.blogspot.com/ ] Als je je wilt abonneren krijg je een mail, die bij ons in de spam kwam.Het abonneren loopt via Follow it, waar je eenmalig iets moet goedkeuren.

 

Luxemburg

Afgelopen weekend gingen we naar Luxemburg, mijn vriend en ik.Hij had het als verrassing geregeld en ik wist pas later dat de bestemming Luxemburg zou zijn maar meer ook niet. Erg leuk om zo verrast te worden☺

We vertrokken zaterdagochtend vroeg vanuit Schoonhoven. Het was 3 en een half uur rijden volgens Google maps, dus dat viel mee.Begin van de middag kwamen we aan in Clervaux. We konden nog niet inchecken in het hotel dus we gingen eerst het stadje verkennen. Het was heerlijk weer, in tegenstelling tot de weersverwachting.

Allereerst liepen we de heuvel op tegenover het hotel. Daar staat een wit kasteel, wat nu dienst blijkt te doen als stadhuis.We liepen de binnenplaats op en zagen dat er ook een tentoonstelling te zien was. Van wat hadden we geen idee maar omdat we er toch waren, gingen we naar binnen.

De tentoonstelling was van Edward Steichen en heette “the Familiy of Man”. Ik vond het mooie foto’s, mijn vriend had er wat minder mee☻Steichen maakte de tentoonstelling in 1955 voor het MoMa in New York[ Museum of  Modern arts] Er werden hier in Luxemburg 178 foto’s tentoongesteld, allemaal zwart-wit en gegroepeerd in thema’s.

Edward Steichen begint in 1895 met fotograferen en besluit al snel zijn verdere leven in dienst te stellen van dit relatief nieuwe kunstmedium. Zijn primaire ambitie is de fotografie te verheffen tot het niveau van de schilderkunst

Hieronder een paar van de vele foto’s die mij aanspraken:

In de komende week ga ik proberen meer te laten zien van ons weekend in Luxemburg.

Zoals ik afgelopen week al schreef ga ik stoppen met deze website en verder bij Blogger. Inmiddels heeft mijn zoon een knop abonneren weten toe te voegen en alle blogs die ik ooit schreef over de kleinkinderen, over wandelen en nog eea weten te importeren in mijn nieuwe blog. Ik hoop dat degene die al inmiddels geabonneerd zijn nu niet vijftig mails over nieuwe post hebben gekregen. Als dat wel zo is bied ik mijn excuus aan☻

Hierbij nogmaals de link naar de nieuwe blog.[ https://margrietschoice.blogspot.com/ ] Als je je wilt abonneren krijg je een mail, die bij ons in de spam kwam.Het abonneren loopt via Follow it, waar je eenmalig iets moet goedkeuren.

 

 

The end of……..

Onlangs kreeg ik een mail van dat het weer duurder geworden is om mijn WordPress website te hebben. Na  enige tijd wikken en wegen, besloot ik dat het nu genoeg is.Het wordt mij te kostbaar voor de weinige keren dat ik nog blogs schrijf. Ik mailde Hostnet dat ik mijn abonnement wilde beëindigen.Op 8 mei as gaat hij offline.

Ik begon dus snel een gratis blog aan te maken. Dit keer bij Blogger. Ik moet nog uit vinden hoe het allemaal werkt, maar er is alvast iets. Ik hoop dat als jullie het leuk vinden mij volgen naar Blogger. Een knop abonneren heb ik nog niet gevonden dus ik denk dat ik jullie allemaal individueel moet gaan uitnodigen☻.

Als je wilt kun je alvast een kijkje nemen: https://margrietschoice.blogspot.com/

Hoe het allemaal begon

In 2013 begon ik deze website, meer voor mijzelf om aantekeningen te maken over het wel en wee van de volkstuin die mijn ex-man en ik hadden.Wanneer zaaide ik iets, wanneer kwam het op, hoe was de oogst etc etc. Ik kreeg steeds meer volgers die ook tuinen hadden en soms was een blogpost zo populair dat hij nu nog steeds gevonden wordt door veel bezoekers. Het ging dan vaak over bv het bestrijden van plagen in de tuin. Op 11 juli 2018 schreef ik een blog over bladluis in de fruitbomen. Dit blijkt de meest populaire blog van alle jaren te zijn met 52,1K bezoekers, zag ik nu net. Wauw meer dan 50 000 mensen die dit lazen!

Later kwamen er kleinkinderen en ging ik ook over hen schrijven, dit waren ook populaire blogs en ik kreeg er vaak leuke reacties op.Dit ukkie is inmiddels een grote meid van 9 jaar. Zij kwam destijds ieder weekend “aardijen plukken” We wisten dat ze zou komen en verstopten de gekochte aardbeien tussen de planten en zij mocht ze iedere week weer “plukken”.

Ook reizen naar het buitenland of dagjes weg, ik maakte verslag van van alles en nog wat.

Zelfs mijn date avonturen konden jullie mee beleven. Van de eerste vlinders in mijn buik tot de dag van vandaag, 7 maanden verder. We zijn nog altijd gelukkig en samen. Aankomende zaterdag vertrekken we voor een paar dagen naar Luxemburg.

Ik vind het jammer dat ik dit alles niet kan behouden. Ik heb inmiddels wat blogs over de kleinkinderen gekopieerd naar Word bestanden. Ik vroeg Chatgpt om pagina’s te vinden die over de kleinkinderen gaan  maar daar kreeg ik niet het gewenste antwoord.

Onlangs was mijn buurvrouw van de volkstuin op visite en ze vertelde dat ik zou schrikken als ik onze tuin weer zou zien. Ze stuurde deze week wat foto’s en eerlijk gezegd schoot ik er gewoon vol van. Wat  eens zo mooi was en waar we zoveel werk aan gehad hebben, was teniet gedaan en het was bijna weer net zo’n ravage als het was toen wij ermee begonnen.

IMG-20250416-WA0005
20210601_161100

Maar die periode is een gesloten boek. Ik tuinier nog wat op mijn balkon. Vandaag heb ik de gezaaide tomaten uit geplant in grotere potjes. Ik heb doperwtjes gezaaid in de bak op mijn balkon. Ook basilicum, sla, zinnia, cosmea en lathyrus zaaide ik. De minikomkommer is al 20 cm hoog. Het is geen volkstuin of moestuin maar ik kan het niet laten.

In het insectenhotel wat buiten mijn balkon hangt, is een metselbij druk bezig en de eerste gaten zijn dicht gemetseld

20250328_131053
20250328_131352

Ik wil iedere lezer bedanken voor het volgen van mijn blogs. Sommigen reageerden altijd, sommigen van jullie af en toe eens en anderen nooit maar ik wist dat ze wel lazen.Dank jullie allemaal voor soms jarenlang trouw lezen

Ik hoop jullie natuurlijk weer als nieuwe lezers van mijn nieuwe blog te mogen begroeten. In de komende weken zal ik ieder via mail uitnodigen.

En wie tips heeft over Blogger en zeker over de abonneer knop, ik hoor het graag!

Het ga jullie goed, this is the end of this blog!

Liefs, Margriet