Wandelen, Waalbos

Vandaag was er mooi weer voorspeld en eigenlijk was ik van plan ergens naar een bos te rijden om te kijken of ik de vliegenzwam kon spotten. Maar ik las al bij een paar blogs dat het tot nu toe tegenvalt, dus om dan een eind te rijden naar een bos is dan zonde.

Dichterbij huis is ook een “bos”, het Waalbos op de grens van Ridderkerk en Heerjansdam. Aangezien ik vanmorgen in Heerjansdam moest zijn ging ik daar maar een rondje lopen. Dit Waalbos is een jong natuurgebied, vanaf 2014 werd dit gebied ingericht. De naam bos is enigszins misleidend, er staan wel veel bomen maar bij de naam bos denk ik aan iets anders.

Het weer was lekker, 20 graden.Je zou denken dat er veel mensen op pad gaan met dit weer maar niet daar in elk geval. Ik zag niemand. Ik was op zoek naar een zwaluwwand die ergens zou moeten liggen maar vond hem niet. Ik zag vooral ganzen, schapen, drie koeien en dat was het wel. Ook geen enkele paddenstoel gezien.Evengoed was het lekker  buiten te zijn, ik at een boterham op een bankje in de zon met uitzicht op water en veel grauwe ganzen en 1 fuut

Die grauwe ganzen sliepen of aten wat

of zwommen wat

en rekten zich eens uit

Keken naar elkaar en dat was het wel.Veel meer gebeurde er niet.

Wat verderop stonden er heel veel in het gras. Ze keken wat argwanend om zich heen

en vlogen op toen ik te dichtbij stopte om foto’s te maken.

Dat was mijn bedoeling ook weer niet☺

Een stukje verderop stonden weer een ander soort ganzen, grote Canadese ganzen.Die bleven wel op de grond……….

Op een paaltje zag ik een spreeuw, die bleef even netjes zitten tot ik een paar foto’s had gemaakt.
Een groepje schapen maakte zich niet druk om mij

Het gebied waar ik liep is zo’n stuk waar ook wild vrij loopt. In dit geval zag ik 3 koeien Ook die keken alleen even op, maar stoorden zich niet aan mij.

Hier en daar nam ik nog een foto van een bloem, bessen of zaaddozen.

En kwam na anderhalf uur weer van de wandeling terug bij mijn auto.Niets spectaculairs maar lekker was het wel!

Paddenstoelen 2024-1

Afgelopen zondag ochtend ging ik al vroeg met mijn camera op pad om in het Donckse Bos paddenstoelen te fotograferen. Op social media en in blogs zag ik al allerlei foto’s voorbij komen van paddenstoelen. Hoog tijd dat ik ook op zoek zou gaan.

Het landgoed in mijn woonplaats, Buitenplaats Het Huys Ten Donck, staat bekend om de grote verscheidenheid aan paddenstoelen. Al een aantal jaar ga ik er in de herfst meerdere keren heen.Deze dag viel het nog tegen. Er was over het hele landgoed gemaaid.Of er al paddenstoelen waren of dat ze nog moeten komen, weet ik niet. Alhoewel het geen grote aantallen waren zoals andere jaren, zag ik wel wat verschillende soorten.

_DSC5102
_DSC5114 - kopie
20241006_111745
20241006_112702

De Gekraagde Aardster

In 2020 trof ik deze paddenstoel voor het eerst aan. De jaren erna zag ik hem niet meer tot afgelopen zondag. Verscholen onder struiken viel mijn oog op dit exemplaar.

_DSC5084
_DSC5085

_DSC5090
_DSC5072
_DSC5073
_DSC5078

Ik heb vandaag geen tijd om alle namen erbij te gaan zoeken, dus jullie moeten het doen met alleen de foto’s.

_DSC5095
_DSC5092
_DSC5093

Inmiddels weet ik de plekken te vinden waar de paddenstoelen staan. Zo is er een boomstronk waar ik elk jaar de paarse Amethistzwam zie. Nu nog minuscuul, maar toch prachtig.De Amethistzwam is dit jaar tot paddenstoel van het jaar verkozen.

De Nederlandse Mycologische Vereniging roept op om de vindplaats van deze soort te melden op Waarneming.nl.[Dus Karel en Melodyk, ik zag hem bij jullie foto’s ook….]

_DSC5105
_DSC5109 - kopie
_DSC5106 - kopie
_DSC5110 - kopie

Ik nam de foto’s met mijn macrolens. Je moet je voorstellen dat ze in werkelijkheid zo groot waren als een luciferkop.

Op de polderkade tussen twee bosranden in staan meestal heel veel soorten, nu slechts 1

Wel stond er een hulst fantastisch in bloei.

Terwijl ik op mijn hurken zat te fotograferen, hoorde ik opeens: “Niet schrikken mevrouw!” Nou dat doe je dan natuurlijk juist wel, ik schrok me rot. Ik waande mij alleen en daar stond opeens een man met een emmer in zijn handen naast mij. Ik had hem niet aan horen komen. Het bleek de buurman van het landgoed, die de eenden kwam voeren. We spraken misschien wel een half uur met elkaar. Hij was opgegroeid naast het landgoed en bracht er zijn jeugd door, speelde als kind op het landgoed. Hij vertelde over het beheer van het landgoed, dat er nu een hovenier is waar hij in elk geval niet over te spreken was. Dat maaien had in zijn ogen ook nog niet gehoeven.

Hij vertelde dat in vroeger tijden het een boerenwijsheid was dat als een hulst zo vol bessen zat als dit jaar, het een teken is van een strenge winter die op komst is. Maar in de huidige tijd van klimaatverandering is dat maar de vraag. Toevallig hoorde ik die dag wel op de radio zeggen dat aankomende winter de strengste van deze eeuw gaat worden. We gaan het zien………….

Wandelen, rondje Crezéepolder en Ridderkerkse grienden

Ik hoor jullie denken: alweer een rondje Crezéepolder, een paar weken terug toch ook al?

Ja dat klopt helemaal. Het is natuurlijk dichtbij voor mij en een mooi gebied maar nu ging ik met een ander doel. Ik had mij namelijk ingeschreven voor dit rondje bij Zuid-Hollands Landschap. Een wandeling met een gids van hen, die ook de grienden zou ingaan. Daar was het mij vooral om te doen want ik heb al een paar maal voor het bruggetje gestaan maar durfde die grienden toch niet alleen in. Sinds mijn val 3 jaar terug en mijn dubbele enkelfractuur ben ik huiverig voor waar het glad is. Maar met meerdere mensen durf ik natuurlijk wel.

Om 9 uur was het verzamelen bij Hofstede de Paradijshoeve aan de andere kant van de dijk. Toen ik kwam waren er al een paar dames, uiteindelijk waren we met ik meen 11 inclusief de gids. Zij wees ons allereerst op een groene specht die in het weiland zat.

Hierna vertrokken we richting Crezéepolder, de dijk op aan de andere kant er weer af.Daar vertelde de boswachter/gids wat over het ontstaan van de polder, maar dat wist ik al en heb ik ook al eerder beschreven. Heel kort door de bocht: Het gebied was het tot 2016 akkerland. Het gebied werd toen aangekocht door Zuid-Hollands landschap. De zomerkade werd doorgestoken naar de rivier de Noord en nu is het een zoetwater getijdengebied. Inmiddels is het een gebied met een grote verscheidenheid aan vogels, vissen maar ook bevers.Ik dacht dat die alleen in de grienden vertoeven maar ook in het gebied ernaast is een beverdam. De gids liet ons sleepsporen zien van waar ze uit de rivier komen het gebied in.

Alle deelnemers waren vrouwen en in ganzenpas liepen we achter elkaar over de smalle paadjes.

Ik had mijn camera bij mij, er was nog 1 dame die ook een camera bij zich had. De andere dames hadden alleen hun telefoon maar daar kun je natuurlijk ook mooie foto’s mee maken.

Samen met de andere cameravrouw☺, Marja, liep ik meestal achteraan omdat wij steeds stopten voor foto’s dus ik heb niet het hele verhaal van de gids mee gekregen.Wat ik wel begreep is dat het erg rustig was kwa vogels en dat er niet veel verschillende soorten waren. Sommigen zijn alweer vertrokken en de wintergasten moeten nog komen. Maar we zagen toch wel wat leuke vogels buiten de bekende ganzen en meeuwen.

De boeren zwaluw:

Fitis?

Kievit:

Lepelaars:

Ik had wel eens gelezen dat ze hier ook zouden vertoeven maar ik had ze niet eerder gezien of ik moet gedacht hebben dat het een zwaan was uit de verte.Ik kan dat onderscheid slecht maken als ik tussen de begroeiing door in de verte een paar witte stippen zie staan:

Een verrekijker is met zo’n wandeling toch ook wel handig heb ik gemerkt.

We zagen vier lepelaars die eerst nog stonden te dutten maar wat later liepen te foerageren.

Ik las dat deze vogels tot september/oktober in Nederland blijven.Daarna vertrekken ze naar de West-Afrikaanse kust. Bijzondere vogels door hun snavel, je zou denken hoe kun je iets vangen…..

Kemphaan

Een andere vogelsoort waar de gids ons op wees was de kemphaan. Ik heb altijd gedacht dat die vogels weidevogels zijn maar het is een strandloper. De foto’s die ik nam zijn niet echt goed gelukt.

Zwanen

Grienden

Op enig moment opperde de gids dat we de grienden maar zouden overslaan omdat het om deze tijd van het jaar het er wemelt van de muggen. Zoals ik al schreef kwam ik daar eigenlijk voor en gelukkig wat anderen wilden er ook graag in. Dus we gingen in onze ganzenpas  een klein stukje in het ongecultiveerde deel van de griend.

Er waren inderdaad veel muggen maar ik ben niet gestoken. Het was er vochtig en glibberig en ik ga er denk ik toch niet snel alleen in. Het was echter de moeite waard om er even een stukje van gezien te hebben.Ik weet nu wat er aan de andere kant van dat bruggetje ligt.

Ik moet zeggen dat ik deze vorm van fotografie [ vogels] ook erg leuk vind dus ongetwijfeld komt er een vervolg. De ijsvogel verblijft ook in dit gebied,we zagen hem heel even maar dat beestje is zo snel. Met Wilma, de andere vrouw met camera heb ik gegevens uitgewisseld om samen nog eens te gaan. Dan hoeven we niet steeds op een drafje achter de anderen aan maar kunnen op ons gemak ergens blijven zitten en zien wat er langs vliegt.